Αγαλλίαση και ευδαιμονία διακατέχει το πανελλήνιο μετά τις πραγματικά καταπληκτικές δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού και πολλών παραγόντων της Ελληνικής κυβέρνησης, ότι άρχισε πλέον η ανοδική πορεία και τα πρώτα σημάδια της ανάκαμψης της Eλληνικής οικονομίας έχουν αρχίσει να ρίχνουν άπλετο «φως» στο τούνελ.
Πραγματικά είναι τόσο καταπληκτικές αυτές οι δηλώσεις, όσο και...
τα όσα υποστηρίζουν με το χαμόγελο της επιτυχίας όλοι αυτοί οι κυβερνητικοί καλοθελητές στα κρατικοδίαιτα τουρκολαγνικά κανάλια, ώστε θα ήταν καλύτερα να έβγαιναν έξω στις πλατείες και στους δρόμους να διαλαλήσουν την «ανάσταση» του ελληνισμού, καθότι πλησιάζει και το ευλογημένο ελληνικό Πάσχα και είναι επίκαιρο το θέμα.
Αλλά στ’ αλήθεια τολμούν;
Όσο και αν ο νεοέλληνας έχει αποχαυνωθεί και δεν καταλαβαίνει τι του γίνεται, οι κυβερνώντες αδυνατούν να κάνουν ανοιχτές δημόσιες εμφανίσεις για να εισπράξουν τους κλακαδόρους της επιτυχίας τους.
Αλλά άραγε γιατί φοβούνται;
Γιατί φοβούνται να γυρίσουν στους χώρους δουλειάς που… δεν υπάρχουν πια, (άσχετο αν το ΚΚΕ επιμένει να διακηρύττει ότι από τους χώρους δουλειάς θα ξεκινήσει η… επανάσταση), στα νοσοκομεία, στα σχολεία όπου τα παιδιά λιποθυμούν από την πείνα εν Ελλάδι του 2013, στις ουρές των πεινασμένων που κάθε μεσημέρι μαζεύονται έξω από τα κέντρα δωρεάν σίτισης;
Αλήθεια, γιατί δεν κάνουν ξανά εκείνες τις πραγματικά «πανέμορφες» δημόσιες συζητήσεις της προεκλογικής περιόδου, όπου με ένα «φοβερό πνεύμα» και ξεχωριστή ευφράδεια εξηγούσαν στον κάθε σκεπτικιστή της πολιτικής τους με ποιο τρόπο θα εξουδετερώσουν τα μνημόνια και θα σταματήσουν να βάζουν καινούργια βάρη στους πολίτες, που με ανοιχτό το στόμα έσπευσαν να τους ψηφήσουν γιατί τους είχαν αποστομώσει;
Στ’ αλήθεια, τώρα που γύρισε ο τροχός αυτή η χώρα θα «ξανάδοξαστεί», αυτή η χώρα θα «λάμψει» γιατί το πείραμα επέτυχε, η εγχείρηση επέτυχε, άσχετα αν ο ασθενής δεν θεραπεύτηκε.
Αυτή η χώρα ξαναγράφει «ένδοξες σελίδες» στην ιστορία της.
Ηγέτες με τέτοιο «κύρος», μας οδηγούν «ξανά προς την δόξα»!
Τι και αν φεύγουν μακριά οι νέοι επιστήμονες μας σαν ένα νέο παιδομάζωμα, τι και αν πεθαίνουν οι ανήμποροι να αγοράσουν τα φάρμακα τους, τι και αν οι νέοι άνεργοι στρέφονται προς την παρανομία, οικογένειες διαλύονται λόγω οικονομιών δυσκολιών, παιδιά πετιούνται στον δρόμο;
Εμείς βρισκόμαστε στην οδό της «ανάκαμψης» στην οδό της «επιτυχίας»!
Το είπε και εκείνος ο γλαφυρός υπουργός Οικονομικών, που μοιάζει με… στουρνάρι.
Όλα θα πάνε πολύ καλά και θα είμαστε η πρώτη χώρα που θα πάρει το… παράσημο της γερμανικής ανδρείας.
Αλήθεια, οι Γερμανοί δεν ήταν εκείνοι που κάποτε έμπαιναν στα χωριά μας, μάζευαν τους κατοίκους στις πλατείες και τους εκτελούσαν;
Τώρα δε μένει παρά να προχωρήσουμε στο τελικό στάδιο της «επιτυχίας» μας.
Οι τράπεζες θα ανοίξουν και θα μοιράζουν την… ευτυχία γιατί θα έχουν ανακεφαλοποιηθεί.
Αλήθεια τι είναι αυτή η περίφημη ανακεφαλοποίηση;
Οι συνταξιούχοι που δεν την καταλαβαίνουν θα είναι τρισευτυχισμένοι γιατί θα διευκολυνθούν με τον καλύτερο τρόπο η… έξοδος τους από την ματαιότητα της παρούσης ζωής.
Τότε οι πολιτικοί αυτής της χώρας θα περάσουν στο «πάνθεον της δόξης» και η ιστορία θα γράψει με χρυσά γράμματα το πέρασμα τους από την εξουσία.
Όλα αυτά πολύ καλά και ωραία και μπράβο στους κυβερνώντες που «έσωσαν» την χώρα με μια μικρή διαφορά.
Ο Νατσραντίν χότζας κάθε μέρα έδινε και πιο λίγο φαί στον γάιδαρο του στα πλαίσια της «νέας οικονομικής του πολιτικής».
Και καμάρωνε την επιτυχία του να μειώσει στο ελάχιστο το κόστος διατροφής του.
Μόνο που μια μέρα καθώς πήγε στον σταύλο του, αντίκρισε έκπληκτος τον καημένο τον γάιδαρο του να… κείτεται νεκρός από ασιτία.
Αν είμαστε όλοι γάιδαροι, τότε είμαστε όλοι καλά, πολύ καλά, ευχαριστώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου