Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

Επιπλέον 4,63 δισεκατομμύρια στις Τράπεζες και κάποια ερωτήματα...

του Σταύρου Κατσούλη

Στην επιπλέον παροχή εγγυήσεων στις Τράπεζες προχώρησε η κυβέρνηση όπως αναφέρεται στην απόφαση που υπογράφει ο Αναπληρωτής Υπουργός Δημήτριος Μάρδας στο σχετικό ΦΕΚ της 18 Ματρίου 2015 (Τεύχος Β 376/2015). Σημειώνεται ότι η απόφαση έχει ημερομηνία 27 Φεβρουαρίου, κάτι που σημαίνει ότι στην πράξη ότι η νέα κυβέρνηση τιμά τις υποχρεώσεις που αποδέχθηκε η προηγούμενη.

Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση παρέχει τις παρακάτω εγγυήσεις:
- Παροχή εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου για κάλυψη ομολογιακού δανείου της Τράπεζας με την επωνυμία «Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε.» συνολικού ποσού 1.900.000.000 ευρώ. 

 - Παροχή εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου για κάλυψη ομολογιακού δανείου της Τράπεζας με την επωνυμία «Eurobank Ergasias A.E.» συνολικού ποσού 588.200.00 ευρώ. 

 - Παροχή εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου για κάλυψη ομολογιακού δανείου της Τράπεζας με την επωνυμία «Eurobank Ergasias A.E.» συνολικού ποσού 2.147.300.000 ευρώ. 

Το κόστος θα βαρύνει το Δημόσιο σε περίπτωση κατάπτωσης της εγγύησης. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι οι εγγυήσεις αυτές, παρέχονται μετά την ολοκλήρωση των γνωστών "Stress Tests" του τέλους του 2014, των οποίων τα αποτελέσματα η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά καθώς φαίνεται εκ των πραγμάτων και η σημερινή έκριναν ως απολύτως επιτυχή. 

Είναι εύλογο λοιπόν το ερώτημα, γιατί χρειάζονται τέτοιες εγγυήσεις οι Τράπεζες, από την στιγμή που οι τράπεζες κρίνονται καθ' όλα εντάξει. Προφανώς δεν μπορούν να ισχύουν και τα δύο. 


Είναι επίσης εύλογο το ερώτημα λοιπόν, εφ' όσον τώρα υπάρχει ανάγκη για εγγύηση του Δημοσίου, για ποιόν λόγο η κυβέρνηση Τσίπρα δεν κάνει τους απαραίτητους εξονυχιστικούς ελέγχους στις Τράπεζες, για να διαπιστώσει τι ακριβώς άλλαξε μεταξύ της «επιτυχίας» του Σεπτεμβρίου 2014 και της ανάγκης τρομακτικά μεγάλης ρευστότητας σήμερα.

Δεν μπορεί κανείς πολίτης να μην αναρωτηθεί, το πως τόσο εύκολα η κυβέρνηση αποδέχεται τους μνημονιακούς όρους που κοστίζουν δισεκατομμύρια στο δημόσιο για να στηριχθούν οι Τράπεζες που παραπαίουν, και την ίδια στιγμή δεν προχωρά άμεσα στην σεισάχθεια για τα χρέη των πολιτών και στην άμεση ανακούφιση των εκατομμυρίων πολιτών μας που θα μπορούσε να υλοποιηθεί με το ίδιο ποσό.   

Τέλος, υπάρχει και το εύλογο ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν όταν η κυβέρνηση δυσκολεύεται να βρει χρήματα για την υγεία, την ασφάλιση, τις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές γενικότερα, να εγγυάται τέτοια ποσά στις Τράπεζες; Και πως θα αποφύγει την περαιτέρω λιτότητα και γιατί όχι, νέα μέτρα, όταν αναγκάζεται να συνεχίσει την οικονομική αφαίμαξη του δημοσίου, πληρώνοντας όλες τις μνημονιακές απαιτήσεις και μάλιστα «πλήρως και εγκαίρως» χωρίς δεύτερη κουβέντα;
  
Το ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να προσφέρει απολύτως τίποτα σε αυτόν τον Λαό μέσα στο υπάρχον πλαίσιο των συμβάσεων και υποχρεώσεων με την Ε.Ε., ΕΚΤ και ΔΝΤ είναι ηλίου φαεινότερο. Αλλά το να εγγυάται «πλήρως και εγκαίρως» την παροχή ρευστότητας στις τράπεζες εις βάρος του Λαού μας πάει πολύ, πάρα πολύ. 


Όσο πιο σύντομα κατανοήσει ο Λαός μας ότι πρέπει μονομερώς να υπάρξει στάση πληρωμών και έξοδος από τον ζουρλομανδύα του Ευρώ και της Ε.Ε., τόσο το καλύτερο γι αυτόν. 

Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την Οργάνωση του και την εμπλοκή του αυτοπροσώπως σε αυτόν τον αγώνα, παρά και ενάντια στις πράξεις της εκάστοτε κυβέρνησης.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου