Ποιοί θέλουν νεκρό τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη;

Αυτά περί “αμείλικτης δικαιοσύνης” τα ακούμε βερεσέ. 

Αμείλικτη είναι η δικαιοσύνη που φροντίζει να φτάσει η υπόθεση στο ακροατήριο ώστε να ερευνηθούν όλες οι πτυχές. 

Όχι η δικαιοσύνη που “εξαφανίζει” μάρτυρες ή επιχειρεί να αρχειοθετήσει υποθέσεις όπως έγινε με το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ.

“Ποιοί θέλουν νεκρό τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη”;

Αυτό είναι το ερώτημα που έκανε δειλά την εμφάνιση του σε ελάχιστες εφημερίδες μετά το θέμα που ανέδειξε ο Γ. Τράγκας στις εκπομπές του. 

Την ίδια στιγμή, η υπόθεση της Proton είχε περάσει στις καλένδες, αφήνοντας την εντύπωση στον κόσμο ότι“έκλεισε το θέμα”. 

Κάτι σαν το μέγα σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ, που μία ταπεινή ανακρίτρια επιχείρησε να παραπέμψει στις καλένδες, την στιγμή που από την καταδίκη του Γεωργίου μπορεί να ξεκινήσει όλη η νομική αποδόμηση του μνημονίου και η επιστροφή των χρημάτων του Ελληνικού λαού.Είναι αντίστοιχη η περίπτωση της Proton; “Πήρε η δημοκρατία το όπλο της”; 

Μπορεί να μεγέθη που επιβάρυνε το δημόσιο η Proton να είναι απείρως μικρότερα από το σκάνδαλο του μνημονίου, για την ακρίβεια η Proton είναι μία απόρροια των περίεργων τύπων που δημιούργησαν και επέβαλλαν το μνημόνιο, όμως υπάρχουν πολλά σκοτεινά σημεία στην υπόθεση.

 Που μόνο σε “εξιχνίαση” της υπόθεσης δεν παραπέμπουν. Και τα ερωτήματα είναι συντριπτικά:

Χωρίς να θέλουμε να αμφισβητήσουμε τα ρεπορτάζ του προφυλακισμένου βιομήχανου που έγινε τραπεζίτης σε μία νύχτα, ρωτάμε: 

Είναι δυνατόν να κρατά η δικαιοσύνη σε καθεστώς αργού θανάτου έναν ΒΑΣΙΚΟ ΜΑΡΤΥΡΑ – πέραν του κατηγορητηρίου- σε μία υπόθεση που εμπλέκονται τα ισχυρότερα ονόματα του τραπεζικού – πολιτικού χώρου;

Είναι δυνατόν η δικαιοσύνη να συλλαμβάνει έναν άνθρωπο που δεν μπορεί ούτε να κουνηθεί (εάν θεωρήσουμε ακριβή τα ρεπορτάζ) και να αφήνει να φεύγουν βαλιτσοφόροι, κάτοχοι λογαριασμών, “χορηγοί” εκδοτών – δημοσιογράφων και να θεωρεί ότι “έχει πετύχει”;

Είναι δυνατόν να φυγαδεύεται συγκατηγορούμενος με το σόι και τους δικηγόρους του (όλοι κατηγορούμενοι) ενώ λίγες ημέρες πριν το ένταλμα ο φυγάς χαριεντιζόταν σε δεξίωση προς τιμήν του με την μισή κυβέρνηση;

Είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά και να μην αντιδρά κανείς; Ενώ απλούστατα, μία επίσκεψη ιατροδικαστή θα έλυνε κάθε απορία για την υγεία του Βασικού μάρτυρα της υπόθεσης.

Έχει γίνει λοιπόν ιατροδικαστική εξέταση του Λ. Λαυρεντιάδη; Εάν όχι, τότε πρέπει να παρέμβει ο Άρειος Πάγος για να δούμε εάν ο καθένας λέει ότι θέλει ή εάν κάποιοι έχουν στήσει παραμάγαζο στην δικαιοσύνη. 

Εάν δεν έχει γίνει, ποιός έχει πια τέτοια ισχύ ώστε να το εμποδίζει;

Πάμε όμως τώρα στην ταμπακέρα. Γιατί αυτά περί “αμείλικτης δικαιοσύνης” τα ακούμε βερεσέ. 

Αμείλικτη είναι η δικαιοσύνη που φροντίζει να φτάσει η υπόθεση στο ακροατήριο ώστε να ερευνηθούν όλες οι πτυχές. Όχι η δικαιοσύνη που “εξαφανίζει” μάρτυρες ή επιχειρεί να αρχειοθετήσει υποθέσεις όπως έγινε με το σκάνδαλο της ΕΛΣΤΑΤ.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου – Βενιζέλου – Προβόπουλου, αποφάσισε σε μία νύχτα να “σπάσει” την τράπεζα και να την φορτώσει στον Έλληνα φορολογούμενο.

Ο κύριος Προβόπουλος εμπλέκεται πλέον στην υπόθεση, σύμφωνα με το πόρισμα – φωτιά που συνέταξε στις 7 Μαΐου 2013 ο αντεισαγγελέας Πρωτοδικών Γιώργος Καλούδης, μετά από σχετική έγγραφη παραγγελία που έδωσε στις 11 Απριλίου 2013 ο Οικονομικός Εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης. Έχουν περάσει 8 ολόκληροι μήνες από το πόρισμα. 

Τι συνέβη;

Υπάρχει όμως και το πιο περίεργο όλων: Πρόγονος της Proton υπήρξε η Omega Bank η οποία συγχωνεύθηκε στο νέο σχήμα. Στο διοικητικό συμβούλιο της Omega Banki λοιπόν, είχαν παρελάσει ο κύριος Μπακατσέλος και ο κύριος Νικόλαος Παπανδρέου. 

Στενοί συγγενείς και οι δύο των κυρίων Βενιζέλου – Γιώργου Παπανδρέου αντίστοιχα. Των ανθρώπων που πήραν την πολιτική ευθύνη για τον “ακρωτηριασμό” της Proton.

Και εδώ έρχεται το μεγάλο ερώτημα: Έχει γίνει πραγματογνωμοσύνη πάνω στα δάνεια της Proton; Έχει ελεγχθεί που πήγε ακόμα και το τελευταίο Ευρώ, από την στιγμή που οι Παπανδρέου – Βενιζέλος υποχρέωσαν τον Ελληνικό λαό να πληρώσει τα σπασμένα της Proton; Υπήρξαν συμφωνίες της Omega με το επίμαχο ΔΣ που επιβάρυναν την Proton και ποιές ήταν αυτές;

Πως είναι δυνατόν να εμπλέκονται στην υπόθεση Παπανδρέου – Βενιζέλος και να τους ελέγχει ο (επίσης εμπλεκόμενος) Προβόπουλος;

Διότι στην δικογραφία ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ανεξάρτητη πραγματογνωμοσύνη για τα δάνεια της Proton και αυτό προκύπτει από το εξής απλό στοιχείο: 

Η τράπεζα εμπλέκεται ΚΑΙ στο κολοσσιαίο σκάνδαλο Καρούζου, για το οποίο μάθαμε από δημοσίευμα εφημερίδας, ενώ έπρεπε να είχε γίνει γνωστό από τα “κόκκινα δάνεια” της υπόθεσης Proton, που είχε προηγηθεί! 

Αντίθετα, η εμπλοκή της Proton έγινε γνωστή όταν πλέον το σκάνδαλο Καρούζου έγινε αντικείμενο διερεύνησης από την δικαιοσύνη… Αλήθεια, άλλη “δικαιοσύνη” η μία, άλλη αυτή της Proton;

Ποιοί λοιπόν έχουν συμφέροντα, αλλά και δύναμη να μην φτάσει ποτέ η υπόθεση στο ακροατήριο; Ποιοί θέλουν νεκρό τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη (για να υιοθετήσουμε και εμείς το ερώτημα);

Ποιοί θέλουν την υπόθεση να “κλείνει” με έναν νεκρό, πολλούς φυγαδευμένους σαν ελεύθερα πουλιά και τα κιτάπια της Omega – Proton σε κάποια υπόγεια της επίσης ανακεφαλαιοποιημένης Eurobank;

Οπωσδήποτε όχι η δικαιοσύνη, όχι ο Ελληνικός λαός, που διψά για δικαιοσύνη και παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.

ΜΟΝΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ “ΗΘΕΛΑΝ ΝΕΚΡΟ ΤΟΝ ΛΑΥΡΕΝΤΙΑΔΗ”. Και όσοι δρουν προς αυτή την κατεύθυνση, είναι συνένοχοι. Ούτε “αδαείς”, ούτε αυτόκλητοι τιμωροί. Το εάν μοιράστηκαν κλεμμένα ή απέλαβαν άλλα “προνόμια”, είναι αδιάφορο.

Που χάθηκαν όλοι αυτοί οι δημοσιογράφαροι που έβλεπαν ευθύνες Βενιζέλου στην υπόθεση Proton όταν έγινε γνωστό πως ο τότε ΥΠΟΙΚ δεν έδωσε τα λεφτά στην διοίκηση του Λαυρεντιάδη αλλά στην “επόμενη”;

Που χάθηκαν όλα τα ΜΜ”Ε” που “ερευνούσαν” την υπόθεση για να αναζητήσουν ευθύνες για την φυγή της οικογένειας Κυριακίδη και της δικηγόρου του την ώρα που με κινηματογραφικό τρόπο συλλαμβανόταν ο …ανήμπορος να διαφύγει της σύλληψης Λαυρεντιάδης;

Εμείς είμασταν από τους πρώτους που στηλίτευσαν την πρακτική ενός επιχειρηματία να δανειοδοτεί εταιρείες συμφερόντων του, μέσω  οικείας τράπεζας, όπως και στην περίπτωση του Ρέστη. 

Όταν όλοι έκαναν τεμενάδες. Όταν όμως βλέπουμε να “περισσεύει” 1 δις στην υπόθεση, πουλάκια να φτερουγίζουν, πολιτικούς που εμπλέκονται να παριστάνουν τους αρχαγγέλους της κάθαρσης και μία σέχτα εντός της δικαιοσύνης να προσπαθεί να κλείσει μία υπόθεση που μπάζει από όλες τις πλευρές, τότε απλώς τους προειδοποιούμε: Εάν η υπόθεση δεν φτάσει στο ακροατήριο, θα δουν τα ονόματα τους δίπλα στο αιώνιο ανάθεμα του Ελληνισμού.

olympia.gr