Αφήστε τους να πεθάνουν εφόσον έτσι δεν λιμοκτονεί κανένας Γερμανός.
Γράφει ο Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ
Κύριοι Βουλευτές,
Κάθε κατοχή έχει και την κυβέρνηση της.
Αξίζει λοιπόν να συγκρίνουμε την Χιτλερική κατοχή της Ελλάδας με τη σημερινή κατοχή που προέκυψε με την απεμπόληση της εθνικής κυριαρχίας με το άρθρο 14. 5. της πρώτης Δανειακής σύμβασης.
Πρώτη παρατήρηση.
Η Χιτλερική κατοχή προέκυψε μετά από στρατιωτική ήττα της Ελλάδας που υπέστη επίθεση από τρεις χώρες. Την Ιταλία, τη Γερμανία και την Βουλγαρία.
Αντίθετα η παρούσα κατοχή προέκυψε από προδοτική απεμπόληση της εθνικής κυριαρχίας από τον ΓΑΠ, τα έργα του οποίου συνέχισε απείρως πλέον επάξια ο κ. Σαμαράς.
Η σύγκριση της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου με την παρούσα του κ. Σαμαρά δίνει τα εξής αποτελέσματα.
Για σύγκριση πρώτα υπουργών ας συγκρίνουμε το νυν κατοχικό υπουργό της τρόικας κ. Στουρνάρα με τον τότε κατοχικό υπουργό οικονομίας Σωτήριο Γκοτζαμάνη.
Παρατηρώ ότι ο κ. Στουρνάρας είναι πλήρως γνωστός.
Για τον κατοχικό υπουργό της Χιτλερικής κατοχής Σωτήριο Γκοτζαμάνη δείτε συνημμένα ή στην ιστοσελίδα: Σωτ. Γκοτζαμάνη: Κατοχικόν Δάνειον και Δαπάναι Κατοχής , το βιβλίο του «Κατοχικό Δάνειο κασι Δαπάναι Κατοχής» και συγκρίνατε το ποιον των δύο.
Σαφώς Έλληνας είναι ο Σωτήριος Γκοτζαμάνης. Που παρ’ όλον ότι κατοχικός υπουργός δείχνει την προσπάθεια που κατέβαλλε υπέρ των Ελλήνων και όχι των κατακτητών.
Αντίθετα δηλαδή με τον νυν κατοχικό κ. Στουρνάρα.
Δείτε επίσης κατωτέρω στοιχεία για την κατοχική κυβέρνηση Τσοκάλοκογλου (Μεγάλος Λιμός στην Ελλάδα – Βικιπαίδεια ) και τη σύγκριση με τη σημερινή κατοχή:
1.Τότε:
Από τα μέσα Μαΐου 1941 αξιωματούχοι του Γραφείου Πολεμικής Οικονομίας της Βέρμαχτ κατέσχεσαν όλα τα διαθέσιμα ζωτικής σημασίας εμπορεύματα και τα βιομηχανικά προϊόντα, προκειμένου να τα αποστείλουν στη Ναζιστική Γερμανία. Επίσης, εξασφάλισαν μακράς διάρκειας παραδόσεις για όλα τα σημαντικά ακατέργαστα υλικά και τα αγροτικά προϊόντα. Κατά παράβαση των κανόνων περί επιτάξεων σε κατεχόμενη χώρα, σύμφωνα με τους Κανονισμούς της Χάγης του 1907, οι γερμανικές και οι ιταλικές κατοχικές αρχές αντιμετώπισαν τα περισσότερα προϊόντα ως λάφυρα πολέμου.[5] .
Σήμερα:
«Ιδιωτικοποιούνται» τα πάντα. Ακόμα και οι πρώτες κατοικίες των Ελλήνων.
2.Τότε:
Τα υπέρογκα έξοδα που “όφειλε” η Ελλάδα προς τους κατακτητές υπήρξαν τα υψηλότερα κατά κεφαλήν της κατεχόμενης Ευρώπης, που έφτασαν στο 113,7% του Εθνικού Εισοδήματος της χώρας.
Σήμερα:
Με τη σημερινή κατοχική κυβέρνηση οι «οφειλές» προς τους κατακτητές υπερέβησαν το 170% του ΑΕΠ
3.Τότε:
Επίσης η επιδρομή στα συναλλαγματικά αποθέματα των τραπεζών κατάφερε και αυτή καίρια πλήγματα στα οικονομικά μεγέθη.
Σήμερα:
Αυτό έγινε με το κούρεμα του PSI.
4.Τότε:
Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του Γκέρινγκ: Καρφί δεν μου καίγεται όταν μου λέτε ότι οι άνθρωποι της ζώνης ευθύνης σας πεθαίνουν από την πείνα. Αφήστε τους να πεθάνουν εφόσον έτσι δεν λιμοκτονεί κανένας Γερμανός.
Σήμερα:
Ο Τόμσεν λέει κάτι παρόμοιο με τους ημετέρους της νυν κατοχικής κυβέρνησης να κάθονται στα «τέσσερα»
5.Τότε:
Ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, που τότε ήταν πολύ πιθανή, θα είχε αρνητικό αντίκτυπο στον διοικητικό-οικονομικό μηχανισμό της Ναζιστικής Γερμανίας και στην ασφάλεια των στρατευμάτων της στην Ελλάδα. Με αυτό το κίνητρο και όχι λόγω της καθαυτής επιβίωσης του ελληνικού πληθυσμού, καθώς και εν όψει του διαφαινόμενου κινδύνου χρεοκοπίας ο ίδιος ο Χίτλερ διόρισε ως εντεταλμένο για οικονομικά θέματα στην Ελλάδα των πρώην δήμαρχο Βιέννης, Χέρμαν Νόιμπαχερ.
Σήμερα:
Έχουμε τους Ράχενμπαχ, τον Φούκτελ και στρατιά άλλων παντού.
Επιπλέον έχουμε την τρόικα και ουσιαστικά η παρούσα κυβέρνηση ουδεμίαν αρμοδιότητα έχει πλην της εκτέλεσης των εντολών της τρόικας .
6.Τότε ο Νόιμπαχερ, για την επίτευξη αυτού του σκοπού και πιστός στο πνεύμα της πλήρους οικειοποίησης των τοπικών πόρων και της λεηλασίας των κατοίκων της χώρας, δεν δίστασε να προβεί στην πώληση περίπου ενός εκατομμυρίου χρυσών λιρών μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος.
Το ποσό αυτό προερχόταν από την καταλήστευση της εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης, ενώ αργότερα δαπανήθηκαν αποθέματα της Κεντρικής Γερμανικής Τράπεζας, που υπήρξαν επίσης προϊόντα λεηλασίας κατεχόμενων χωρών.
Σήμερα:
Η επιδρομή έγινε στα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων, των νοσοκομείων, των πανεπιστημίων κτλ
7. Αμέσως μετά επιτεύχθηκε συμφωνία μεταξύ των εμπόλεμων πλευρών και συστάθηκε σουηδοελβετική επιτροπή που διένειμε τρόφιμα στην Ελλάδα. Έτσι από το Φθινόπωρο του 1942 ξεκίνησαν τα φορτία τροφίμων του Ερυθρού Σταυρού να εφοδιάζουν διάφορα μέρη της χώρας.[13]
Σήμερα:
Στέλλουν μόνο μικρά πακέτα τυριών που γράφουν ότι στέλλονται από την ΕΕ.
Τέλος τότε οι κατακτητές δεν είχαν χαρακτηρίσει κανένα κατοχικό πολιτικό ως «παγκόσμιο διανοητή» ούτε είχαν δώσει κανένα βραβείο Quadriga σε κατοχικό Έλληνα πολιτικό.
Για κάτι αποθήκες Ισραηλινών άκουσα μόνον ότι έδωσε ο Μέρτεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου