Τρώω από τα σκουπίδια, αλλά εσείς μια μέρα θα φάτε χώμα.

Μετά από 3 χρόνια ανεργίας, έβαλα κάτω τα πράγματα και εφάρμοσα όσα είχα μάθει επαγγελματικά από τις 17 δουλειές που έκανα μέχρι τα 50 μου.

-Μάνα, σύνταξη μικρή, έβαλε 2 πρόβατα και 3 κατσίκια παραπάνω στο κοπάδι.

-Γειτονιά, ό,τι χρειαστεί από μικροδουλειά ξέρει πως έχω ανάγκη, ενισχύει.

-Παρέα, κομένα όλα, οι μισοί είναι άνεργοι. 

Το πρώτο που κόψαμε είναι τα δώρα από φιλότιμο στις γιορτές.

-Στη λαϊκή, στο μάζεμα έχει πολύ πράμα που ξεδιαλέγεται. Μια φορά βρήκα και ψάρια σε άριστη κατάσταση.

-Πάμε και σκάβουμε μαζί με κάτι άλλους ένα χωράφι του δήμου, όλο και κάτι βγαίνει και περνάμε την ώρα μας.

-Στα φανάρια δεν το άντεξα πάνω από μία ώρα.

-Στην εκκλησία τα ίδια, άσε που δεν έδινε κανένας.
-Σε κάτι αγορές χωρίς μεσάζοντες βρίσκω φτηνά μερικά πράγματα.
-Καφές, μόνο από το σπίτι και γυριστός με ένα κουτάλι. Τσιγάρα, με μέτροοοο.

-Δεν έχω ηλιακό θερμοσίφωνα και σκέφτομαι να ενώσω κάτι παλιοσωλήνες και να ζεσταίνει ο ήλιος έτσι το νερό.

-Στα παιδιά εξηγήσαμε την κατάσταση, κατάλαβαν, στενοχωριούνται αλλά δεν μιλάνε. Καμιά φορά ζηλεύουν, αλλά πάλι δεν μιλάνε. Δυο τρεις φίλοι που ξέρουν, τα κερνάνε κανά παγωτό και χαίρονται για μέρες.

-Κάθε μέρα τουλάχιστον 5 βιογραφικά, ούτε ξέρω πόσα έχω στείλει, καμία απάντηση, “είστε μεγάλος κύριε”.

-Χτύπημα πόρτες, τέλειωσε κι αυτό, 10-15 που ήξερα πάνε στ΄ανάθεμα και χρωστάνε παντού.
…τη μάνα σας μέσα.

Κάποτε σας έφερνα βόλτα την εταιρεία, που τη φουντάρατε με μπακαλίστικες τακτικές, εξυπνάδες και χαζομάρες. Λίγο θέλω ακόμα, λίγο, θα περάσει.

Κάποια μέρα, αφεντικά της πλάκας, θα σας βγάλω την ταμπέλα “since 1983″ και θα σας τη δώσω να τη φάτε, γιατί ο ιδρώτας των εργαζομένων σάς έδωσε 30 χρόνια αισχρής κονόμας, σπίτια, ταξίδια, αυτοκίνητα…

Πληρώνω το τίμημα του κοινωνικού αποκλεισμού, τον οποίο μου επέβαλε η εξουσία που ταΐζετε επί χρόνια με δωράκια, χορηγίες και τα συναφή.

Τρώω από τα σκουπίδια, μια μέρα θα φάτε χώμα και θα βάλω και ταμπέλα “since… καλή χώνεψη”

..μαζί με την εξουσία σας.