«Για το καλό όλων, οι Ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να ταρακουνηθούν και να βγουν από το λήθαργό τους.
Πρέπει να αντιληφθούν ότι εάν δεν αναλάβουν δράση, η Ευρωζώνη αντιμετωπίζει τη στασιμότητα ή τη διάλυση - ενδεχομένως και τα δύο», γράφει χαρακτηριστικά το περιοδικό, που επισημαίνει ότι αυτή η χαλάρωση οφείλεται εν μέρει στην αναμονή μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου στη Γερμανία, αλλά πρωτίστως στην κακή εικόνα της ΕΕ και των πολιτικών στα μάτια των πολιτών.
Η ηρεμία και η αισιοδοξία που επικρατούν το τελευταίο διάστημα στις Βρυξέλλες, που απέχουν πολύ από τις «πανικόβλητες ολονύκτιες συνεδριάσεις» του περασμένου χρόνου, δεν αποτελούν για τον «Economist» σημάδια «ανάκαμψης», αλλά αντιθέτως «παρακμής».
Σαρκάζει: Αν δεν το καταλάβατε, η ΕΕ είχε Σύνοδο Κορυφής αυτή την εβδομάδα
Με άκρως ειρωνικό τόνο το δημοσίευμα αναφέρεται στη Σύνοδο Κορυφής-εξπρές της περασμένης Τετάρτης. «Ισως το χάσατε, αλλά η ΕΕ είχε Σύνοδο Κορυφής αυτήν την εβδομάδα.
Οι πρωθυπουργοί, οι πρόεδροι και οι καγκελάριοι της Ευρώπης αφιέρωσαν τη μισή Τετάρτη για τα σοβαρά θέματα της ενέργειας και της φορολογίας», σαρκάζει το περιοδικό, που αναφέρεται στα σημάδια ανάκαμψης τα οποία επισημαίνουν οι Ευρωπαίοι: την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στην πλειοψηφία των μελών της Ευρωζώνης, την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας στις χώρες του Νότου και τη μείωση των ελλειμμάτων.
Υπνοβατούν μέσα σε μια οικονομική έρημο
«Είναι μια καθησυχαστική ιστοριούλα και όσοι έχουν κουραστεί από το βαγκνερικών διαστάσεων σίριαλ με το ευρώ, είναι πρόθυμοι να την πιστέψουν. Δυστυχώς, η ιδέα ότι το ευρώ είναι ένα πρόβλημα του παρελθόντος είναι μία επικίνδυνη μυθοπλασία.
Στην πραγματικότητα οι Ευρωπαίοι ηγέτες υπνοβατούν μέσα σε μία οικονομική έρημο», γράφει το δημοσίευμα που απαριθμεί όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι οικονομίες της Ευρωζώνης.
«Επειτα από χρόνια κρίσης η λίστα με όσα πρέπει να γίνουν είναι σαφής», γράφει ο «Economist». «Η ΕΕ θα έπρεπε να επεκτείνει την ενιαία αγορά στις υπηρεσίες. Αντί να επινοεί κόκκινες γραμμές, θα έπρεπε να κυνηγήσει τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που προσφέρουν οι ΗΠΑ.
Θα πρέπει να χαλαρώσουν τη λιτότητα και να ενισχύσουν την απασχόληση
Θα έπρεπε να χαλαρώσει τη λιτότητα, μειώνοντας το ρυθμό των περικοπών στις δαπάνες και αξιοποιώντας χρήματα από τον πυρήνα της Ευρωζώνης για ενίσχυση της απασχόλησης των νέων και επενδύσεων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της περιφέρειας».
Οι ηγέτες σαφώς και γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν, αλλά, όπως τονίζει το δημοσίευμα, «οι ψηφοφόροι από τη μια επιθυμούν τη διατήρηση της Ευρωζώνης και από την άλλη δεν στηρίζουν τις δύσκολες μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες για την έξοδο από την κρίση». «Αυτή είναι η συνταγή για αδράνεια», συμπληρώνει ο «Economist».
O Ντράγκι έπραξε σωστά.
Ως μια πολύ σημαντική πτυχή της εξέλιξης της κρίσης και της αδράνειας των Ευρωπαίων ηγετών αναφέρεται στο δημοσίευμα του «Economist» ο ρόλος της ΕΚΤ.
«Η απειλή του οικονομικού πανικού (από τις αγορές) κρατούσε τους ηγέτες της Ευρωζώνης μέχρι τα ξημερώματα να διαπραγματεύονται και να διαμορφώνουν συμφωνίες διάσωσης και υποσχέσεις για μεταρρυθμίσεις.
Οι οικονομικές αγορές, όμως, αναισθητοποιήθηκαν από τη στιγμή που ο Μάριο Ντράγκι, ο πρόεδρος της ΕΚΤ, υποσχέθηκε να κάνει ''ό,τι χρειάζεται'' για να προστατέψει την Ευρωζώνη από την κατάρρευση».
Οπως τονίζει το περιοδικό, οι κερδοσκόποι γνωρίζουν πως το να στοιχηματίσουν εναντίον του κοινού νομίσματος θα ισοδυναμούσε με το να τα βάζουν με τον θεωρητικά «απεριόριστο ισολογισμό της ΕΚΤ», γεγονός που θα σήμαινε ότι τουλάχιστον στην αρχή θα έπρεπε να υποστούν βαρύτατες απώλειες.
Κάποια εύσημα
Η συγκεκριμένη τοποθέτηση του «Economist» δεν συνοδεύεται από επικρίσεις κατά των χειρισμών του Ντράγκι. Αντιθέτως, σημειώνει ότι ο πρόεδρος της ΕΚΤ έπραξε σωστά κερδίζοντας χρόνο για την Ευρωζώνη και εξασφαλίζοντας τα απαραίτητα εργαλεία για να εμποδίσει την κερδοσκοπία.
«Το πρόβλημα είναι ότι οι πολιτικοί χάνουν την ευκαιρία για μια πραγματική μεταρρύθμιση» υπογραμμίζει το δημοσίευμα. «Οι αισιόδοξοι λένε ότι όλα θα είναι μια χαρά μετά τις εκλογές στη Γερμανία, καθώς οι ηγέτες της θα έχουν τη νομιμοποίηση να μεταρρυθμίσουν την Ευρωζώνη.
Ομως η γερμανική απροθυμία να ηγηθεί ή να πληρώσει έχει βαθύτερες ρίζες.
Επιπλέον, τα προβλήματα του Ολάντ σηματοδοτούν ότι ο γαλλογερμανικός άξονας έχει σταματήσει να κινείται» προειδοποιεί και επισημαίνει ότι η Ευρωζώνη δεν είναι συμπαγής και κινδυνεύει να απορριφθεί από τους πολίτες.
«Εάν οι υπνοβάτες ενδιαφέρονται για το νόμισμα και τους λαούς τους, πρέπει να ξυπνήσουν» καταλήγει ο «Economist».
Πηγή: Economist-iefimerida.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου