Με κάποιο τρόπο, ο Ελληνας συνεχίζει να υπάρχει.

Σε τι κατάσταση είναι τώρα ο Ελληνας.

Χάλια είναι. Το γνωρίζουμε όλοι. Είναι φοβισμένος και μουδιασμένος. Ζαρωμένος στη γωνία του. Είναι νικημένος για άλλη μια φορά.

Τον Ελληνα τον νίκησαν οι εχθροί του. Τον νίκησαν και οι «φίλοι» του. Οι ίδιοι οι «πρόμαχοί» του. Που εκείνος με τα χεράκια του τους όρισε προμάχους. Οι πρόμαχοί του τον πούλησαν για δούλο. Στεγνά. «Πέντε κρίκοι ένα τάληρο».

Για τον Ελληνα δεν μένει τώρα πια τίποτε άλλο από το να υποταχθεί. Να δεχθεί την πικρή του μοίρα. Σκέφτονται οι εξουσιαστές, και τρίβουν τα χέρια τους, περιμένοντας και τα κέρδη. Το ίδιο σκέφτονται και οι αντι-εξουσιαστές για τον Ελληνα, που τον μισούν και περισσότερο, και που μόνο κέρδος τους είναι η χαρά από την ικανοποίηση του μισελληνισμού τους.

Και που να πάει τώρα ο Ελληνας να ζητήσει βοήθεια; Να πάει ....

Λες.....;;;;;;

Ας πούμε οτι κάποιος απευθύνει το εξής ερώτημα στους γνωστούς του, συγγενείς ή ακόμα και περαστικούς: «Πως θα σου φαινόταν αν αντί για τους πολιτικούς, την βουλή, την κυβέρνηση κλπ, παίρναμε εμείς όλοι οι πολίτες τις αποφάσεις, με βάση την αρχή της πλειοψηφίας; Θα ήταν καλύτερα ή χειρότερα τα πράγματα;»

Τι απαντήσεις θα πάρει;....