Ένα είναι το δίλημμα, ή ο λαός ή το «συνταγματικό τους τόξο», που άμεσα ελέγχεται από τους επικυρίαρχους.

Δε φέραμε στον κόσμο τα παιδιά μας, για να τα κάνουμε δούλους διεστραμμένων ανθρωποειδών, που ζουν από το αίμα ,τον πόνο και το δάκρυ ενός πολύπαθου λαού! 

Τα παιδιά μας ζουν την έσχατη ταπείνωση, την απαξίωση της ύπαρξής τους, την απελπισία, την οργή, τονπόνο. 

Τους αφαιρείται το δικαίωμα να ζουν σαν άνθρωποι με αξιοπρέπεια… Αυτό το νέο παιδί, που έπεσε από τη γέφυρα, αναζήτησε την ηρεμία… 

Δεν άντεξε τον κανιβαλισμό, το φασισμό, την ωμή βία ενός καθεστώτος, που κάθε μέρα βιάζει και εκβιάζει τις ψυχές μας… 

Δεν άντεξε τη δυστυχία, τη θλίψη, τη μοναξιά ,την ανασφάλεια και το θάνατο, που γεννούν οι πολιτικές αυτές της φρίκης…

Εμείς τι κάνουμε για να αναπαυτεί η ψυχή του και οι ψυχές των παιδιών μας ,που νεκροζώντανα παλεύουν για το μεροκάματο του τρόμου, χωρίς ούτε κι αυτό να το έχουν τις πιο πολλές φορές; 

Εμείς οι πιο μεγάλοι πρέπει να βγούμε μπροστά, γιατί εμείς θρέψαμε ...
...αυτά τα «παράσιτα» ,που τώρα μας πεθαίνουν! 

Πότε επιτέλους θα οργανωθούμε σε κοινό αγώνα και μέτωπο αντίστασης για να επιβάλλουμε τη δική μας κυριαρχία; Ως πότε θα σκοτώνουν με την απελπισία και τη ντροπή τα παιδιά μας;

Είναι καιρός να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας και να πάψουμε να παραδίνουμε τη ζωή μας σε αλλότρια συμφέροντα. Αν δεν αντιπαλέψουμε την κόλαση αυτή, είμαστε κι εμείς μέρος της ,είμαστε κι εμείς υπαίτιοι . Ο φόβος και οι αυταπάτες δε μας πρέπουν. 

Είναι μέρος του εικονικού κόσμου που μας παρουσιάζουν, για να μας χειραγωγούν .Είμαστε όλοι μαζί στο ίδιο «λούκι»… κι όταν ενώσουμε δυνάμεις θα γίνουμε μυθικοί «γίγαντες» ,που θα σαρώσουν ό,τι βδελυρό, μαύρο και σάπιο υπάρχει. 

Θα ζωντανέψουμε την ελπίδα στα μάτια των παιδιών μας, θα ανοίξουμε το δρόμο για την ευημερία και τη γαλήνη ,που αναζήτησε ο νέος με τη φυγή του, γιατί η ζωή έγινε χειρότερη από την κόλαση , έγινε χειρότερη κι από τον ίδιο θάνατο…

Ναι, κάναμε κι εμείς τα λάθη μας. Δεν είχαμε τις αντιστάσεις που έπρεπε, και χάσαμε το μέτρο. Κάποιοι εκμαυλιστήκαμε εν πολλοίς από τον φιλοτομαρισμό ,την αναζήτηση του κέρδους, από την απάτη του καταναλωτισμού… Αδιαφορήσαμε για το κοινό μας καλό, προκρίναμε την ποσότητα σε βάρος της ποιότητας της ζωής μας. Ξεχάσαμε αρχές και παραδόσεις αιώνων, που μας στήριξαν ηθικά και ουσιαστικά και νοηματοδοτούσαν κάποτε τη ζωή …

Και τώρα ψάχνουμε το νήμα που μας συνδέει με ένα ένδοξο, ξεχασμένο παρελθόν. Ψάχνουμε την ταυτότητά μας στις ματωμένες και λαμπρές σελίδες μιας ιστορίας ,που ποτέ δεν μας άφησαν να εννοήσουμε ,που ποτέ δεν μας έμαθαν σωστά. Καιρός να αλλάξουμε τον τρόπο προσέγγισης των πραγμάτων, και να αναλάβουμε την ευθύνη που ο καθένας μας έχει . 

Ας πάψουμε να βλέπουμε την εικονική πραγματικότητα ,που μας πλασάρουν..Η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν είναι παρά άνθρωποι της διπλανής πόρτας, απλοί και σαστισμένοι από όσα φρικτά παρουσιάζουν τα ΜΜΕ…Η Χρυσή αυγή έγινε το σκιάχτρο που τρομοκρατεί ,για να ελέγχεται η οργή, για να πνίγεται το δίκιο και να μη ξεσπά το εν δυνάμει ενιαίο παλλαικό μέτωπο, που διαμορφώνεται έτσι κι αλλιώς στην κοινωνία.

Είναι επιτακτική η ανάγκη να σταθούμε όρθιοι ,αντάξιοι προγόνων και αγώνων ανεκτίμητων. Κάτι μεγάλο καταστρέψαμε, κάτι μεγάλο αναζητούμε, για να «ψηλώσει» η ψυχή μας, που άδειασε στη θέα τόσης φρίκης…

Κάτι αρχίζει να σαλεύει μέσα μας και δυναμώνει τους χτύπους της καρδιάς! Είναι η Ελληνική ψυχή που ξεχάσαμε ,είναι η αξιοπρέπεια ,που μας στέρησαν ,είναι η ανάγκη της υπέρβασης και το άγγιγμα του ονείρου. Είναι όλα αυτά μαζί ,που μας «ψηλώνουν» ,που μας δυναμώνουν, που νιώθουμε πως είμαστε ικανοί και θαύματα να κάνουμε για το δίκιο και τη λευτεριά, όταν γίνουμε μια γροθιά…

Ναι, είναι σίγουρο ότι θα βρούμε το χαμένο μας εαυτό και τη δύναμη της ελπίδας, γιατί είναι πια θέμα επιβίωσης!

Έχουμε βαρύ χρέος να αποδώσουμε τιμή στη μνήμη των πατεράδων μας, των αδικοχαμένων αδερφών μας ,που ποτέ δεν δικαιώθηκαν ,που ποτέ δε λευτερώθηκαν. Δήμιοι και προδότες κράτησαν στα χέρια τους τόσο πολύ καιρό αυτή την πατρίδα και τη λεηλάτησαν, την εκχυδάισαν, την ξεπούλησαν, μαζί με την τιμή μας! 

Καιρός πια να την πάρουμε πίσω με γενικό ξεσηκωμό, γενική πολιτική απεργία. Γυρίζουμε την πλάτη μας σε όλους τους καραγκιόζηδες της επικοινωνιακής τους φιέστας, κλείνουμε τις στρόφιγγες εκροής χρήματος προς τους κερδοσκόπους δανειστές και επανιδρύουμε το κράτος μας με το λαό και τη δημοκρατία νικητές…

Ένα είναι το δίλημμα, ή ο λαός ή το «συνταγματικό τους τόξο», που άμεσα ελέγχεται από τους επικυρίαρχους. Ή το προδοτικό και διεφθαρμένο πολιτικό τους σύστημα ,με τους επικεφαλής επικυρίαρχους –ευρωμαφιόζους των αγορών τους -ή εμείς ,ο πολύπαθος Ελληνικός λαός! Τα άλλα διλήμματα, που βάζουν τα ΜΜΕ τους ,είναι πλαστά κι αποπροσανατολιστικά!

Ήρθε η ώρα η πιο μεγάλη και λαμπρή σελίδα της ιστορίας μας να γραφτεί κι η επανάσταση αξιοπρέπειας κι ελπίδας να σβήσει το σκοτάδι! Ήρθε η ώρα οι έντιμοι και οι σεμνοί, οι άνθρωποι του μέτρου και του αγώνα να πάρουν πίσω τη ζωή και το αίμα τους … ΉΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Ένας αγωνιστής της λευτεριάς!