Βιώνουμε την απόλυτη απάτη...

Ποιος είπε πως η δικαιοσύνη είναι τυφλή ;

Ορθάνοιχτα τα έχει τα μάτια της...

Σήμερα ξεσκέπασε μια συμμορία δολοφόνων...

Εύγε... Επικροτώ...

Σήμερα επιτέλους μάθαμε πως στην Ελλάδα υπάρχουν νόμοι, που πρέπει να εφαρμόζονται...(!), (δια στόματος του υπουργού της Δικαιοσύνης)...

Αλλά γιατί άραγε η δικαιοσύνη είναι τόσο συγκεκριμένη ; τόσο επιλεκτική ;

Σαν Έλληνας φορολογούμενος πολίτης, απαιτώ να λειτουργεί η δικαιοσύνη σωστά... Απαιτώ να γίνονται σεβαστοί όλοι οι νόμοι του κράτους...

Απαιτώ να μην με εκμεταλλεύονται...

Απαιτώ να μη με παραπλανούν...

Απαιτώ η δικαιοσύνη να είναι ανιδιοτελής και όχι επιλεκτική...

Όλη αυτή η δραστηριότητα που έλαβε χώρα τις τελευταίες μέρες, σίγουρα έβαλαν πολλούς από εμάς σε σκέψεις...
Οι απόψεις διχάζονται. Λογικό, αφού εκτός των πολιτικών αντιπαραθέσεων, υπήρξε και ένας φόνος...

Τελικά όμως τι συμβαίνει ; ποια είναι η αλήθεια ;

Η παραπληροφόρηση από τα ΜΜΕ, έσπειρε κι άλλη διχόνοια... Οι πουλημένοι ξέρουν πάντα να κάνουν καλά τη δουλειά τους... Είδαμε πρόσφατα πολλά παρατράγουδα μετά τη δολοφονία της Αμφιάλης... Είδαμε μάρτυρες κατηγορίας να βγαίνουν στα ΜΜΕ και να λένε σημαντικές πτυχές των γεγονότων...ανώνυμα...

Μάθαμε για στρατόπεδα εκπαιδεύσεως νεοναζιστών, από ανήλικους τσιγγάνους που οπλοφορούσαν...

Να παραδεχτούμε όμως πως είναι έτσι τα πράγματα... Στη περίπτωση αυτή η δικαιοσύνη έκανε τη δουλειά της... Συνέλαβε τον δολοφόνο του άτυχου νέου...

Η συνέχεια όμως και πάλι γεννά πολλά ερωτήματα... Ίσως είναι η πρώτη δολοφονία στα Ελληνικά χρονικά που η ευθύνη βαραίνει μια κομματική παράταξη...

Το πρόσφατο παρελθόν όμως, μας έχει δώσει πολλές τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις που ενώ συνδέονταν άμεσα με πολιτικά κόμματα, δεν κατηγορήθηκαν ποτέ για ευθύνες...

Αν όμως δεν είναι έτσι ; αν όλα είναι στημένα ; αν είναι προβοκάτσια ;

Ίσως αξίζει εδώ να αναρωτηθούμε, ποιοι θα είναι αυτοί που θα είχαν όφελος από όλη αυτή την ιστορία... Εδώ, δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια...

Φωτογραφίζεται από μόνη της η συγκυβέρνηση... Ο λόγοι ;

Ο φόβος για την επικράτηση της εξουσίας...

Ο φόβος ενός άλλου δυνατού κόμματος...

Ο φόβος για την οργή του Λαού, που ήταν έτοιμη να ξεσπάσει στα κεφάλια τους...

Κατάφεραν με μια κίνηση ΜΑΤ, δύο σε ένα...

Δίχασαν τον Λαό και τον έφεραν αντιμέτωπο...

Η οργή του Λαού που ήταν έτοιμη να κατασπαράξει τους ανήθικους πολιτικούς, που μέσα σε μια τετραετία κατάστρεψαν όλα τους τα όνειρα, τώρα διχάστηκε... Ήρθε αντιμέτωπη με τον ίδιο της τον εαυτό και ξέχασε ποιος είναι ο αληθινός εχθρός...

Λέμε ότι ζούμε σε μια Δημοκρατική χώρα.. Τη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία...

Απορία μου... Ζούμε ; Μας αφήνουν να ζούμε ;

Απορία μου... Δημοκρατική χώρα ;

Ποια Δημοκρατία επικροτεί τις υποκλοπές και παρακολουθεί πολίτες ;

Ποια Δημοκρατική χώρα αποφασίζει να καταδικάσει τον πολίτη της, να τον ταπεινώνει, και να τον εξαθλιώνει ;

Ποια Δημοκρατική χώρα του στερεί δικαιώματα, τον αντιμετωπίζει με άνισο τρόπο στη φορολογία, στα πιστεύω του, τα ιδανικά του, και τον στιγματίσει ρατσιστή ;

Ποια Δημοκρατική χώρα αμφισβητεί το 10% του εκλογικού σώματος ;

Ποια Δημοκρατική χώρα συγκαλύπτει και δεν καταδικάζει διαφθαρμένους πολιτικούς που εξαπάτησαν τον Λαό, και έκλεψαν Δημόσια περιουσία ;

Ποια Δημοκρατική χώρα κρατάει στις τάξεις της, προδότες του Έθνους, που θα έπρεπε να έχουν καταδικαστεί με τη ποινή της εσχάτης προδοσίας ;

ΚΑΜΙΑ......

Είναι η εποχή που βιώνουμε την απόλυτη απάτη... Το απόλυτο πολιτικό θέατρο του παραλόγου... Την απόλυτη ξεφτίλα...

Μονολογώντας...σκέφτομαι ότι τελικά οι εχθροί της Δημοκρατίας είναι αυτοί που εμείς χρόνια τώρα ψηφίζαμε... Που τους δώσαμε το δικαίωμα να μας κυβερνούν...

Δεν ευθύνεται η ίδια η Δημοκρατία...

Ευθυνόμαστε όλοι εμείς που τους ανεχόμαστε ακόμα...

Scorpios