Την αντίθεσή του στις δηλώσεις της τρόικας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας, εκφράζει ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (Ifo) του Μονάχου, Χανς-Βέρνερ Ζιν, και κάνει λόγο για «παραπλάνηση της κοινής γνώμης».
«Στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να μιλήσει κανείς για τέτοια πλεονάσματα προϋπολογισμού», αναφέρει ο κ. Ζιν σε ανακοίνωσή του και προσθέτει: «Αυτό που έβαλε η τρόικα να ανακοινώσει ένας εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες ήταν......
ένας αριθμός, ο οποίος απλώς εξαιρούσε οποιαδήποτε στοιχεία δαπανών τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως μη επαναλαμβανόμενα, κυρίως το κόστος διάσωσης των τραπεζών, αν και δεν μπορεί κανείς να προβλέψει ότι στα επόμενα χρόνια δεν θα απαιτηθούν περαιτέρω κεφάλαια για τη διάσωση των τραπεζών.
Τα δημοσιονομικά υπόλοιπα είναι πάντα θετικά, εάν αφήσεις απέξω αρκετά στοιχεία δαπανών. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να τηρεί κανείς τους κανόνες της Eurostat για τον υπολογισμό του πρωτογενούς ελλείμματος και όχι να κάμπτει αυτούς τους κανόνες κατά βούληση όπως είναι κάθε φορά βολικό».
Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, σύμφωνα με τους κανόνες του Μάαστριχτ και όπως ανακοίνωσε η Eurostat, το έλλειμμα της Ελλάδας για το 2013 έφτασε τα 23 δισεκατομμύρια ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε 12,7% του ελληνικού ΑΕΠ.
Το πρωτογενές έλλειμμα που ανακοινώθηκε από την Eurostat, με άλλα λόγια το έλλειμμα χωρίς το βάρος των επιτοκίων, ήταν σαφώς αρνητικό, στο 8,7% του ΑΕΠ, συνεχίζει ο κ. Ζιν και τονίζει: «Η ελληνική κυβέρνηση σαφώς δεν έχει πλεόνασμα στον προϋπολογισμό της, όπως μεταδόθηκε χθες.
Η Ελλάδα είναι στο χείλος της χρεοκοπίας και θα είχε αναγκαστεί να κηρύξει πτώχευση προ πολλού, εάν οι ιδιωτικές πιστώσεις δεν είχαν αντικατασταθεί από πιστώσεις με χαμηλό επιτόκιο από τα κράτη-μέλη.
Όλες οι προβλέψεις για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους που έχουν δημοσιοποιηθεί τα τελευταία χρόνια από την τρόικα και την ΕΕ βασίζονταν σε δραματικά υπερβολικές εκτιμήσεις ανάπτυξης.
Ο μόνος λόγος που η Ελλάδα μπορεί να έχει και πάλι πρόσβαση στις χρηματαγορές είναι οι άμεσες και οι υπαινισσόμενες υποσχέσεις διάσωσης από την κοινότητα των κρατών και την ΕΚΤ, οι οποίες σημαίνουν ότι, σε περίπτωση κρίσης, την αποπληρωμή θα αναλάμβαναν οι φορολογούμενοι άλλων χωρών», καταλήγει ο Γερμανός οικονομολόγος.
Από kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου