Την Κυριακή των δημοτικών εκλογών, σε διάφορους δήμους, ξαφνικά οι πολίτες θα βρεθούν μπροστά σε μια ακόμη κάλπη (από το κάλπικο), για να ψηφίσουν, άκουσον-άκουσον αν συμφωνούν ή όχι να ιδιωτικοποιηθεί το νερό.
Για να το πούμε με απλά λόγια μπαίνει στο τραπέζι η συζήτηση κατά πόσο συμφέρει στον Ελληνικό Λαό να ξεπουλήσει ένα ακόμα κοινωνικό αγαθό όπως είναι το νερό.
Φαίνεται ότι τα τομάρια που κυβερνούν σήμερα τη χώρα, θεωρούν το νερό του τόπου μας κληρονομιά από τον παππού τους και ότι μπορούν να το διαπραγματευτούν με το αζημίωτο.
Σκοπός τους είναι να το εκχωρήσουν στους αδίστακτους δανειστές τραπεζίτες και ότι στο διάολο είναι, που λυμαίνονται σήμερα τον τόπο μας και οδηγούν το Λαό μας στη γενοκτονία και τον αφανισμό.
Η τακτική τους είναι γνωστή, το ίδιο εφαρμόσανε για την ιδιωτικοποίηση και άλλων κοινωνικών αγαθών υγεία, πανεπιστήμια, ενέργεια, εθνική άμυνα και ο κατάλογος είναι μακρύς.
Όλα ξεκινούν σαν μια αθώα ιδέα κάποιου σφουγγοκωλάριου τύπου «Γεωργιάδη» που κατά καιρούς επανέρχεται, για να αιωρείται αυτή η βρωμιά στην ατμόσφαιρα της χώρας μας. Μόλις δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις (σοκ και δέος) αρχίζει μια πιο σοβαρή συζήτηση πάνω στην ιδέα, από τα καθεστωτικά ΜΜΕ και τους λακέδες τους, δημοσιογραφίσκους τύπου «Πρετεντέρη».
Δηλαδή, αφού πρώτα σου κλέψουν τη δουλειά, την αξιοπρέπεια, την περιουσία και σε φέρουν στα γόνατα τότε θα είσαι έτοιμος να ξεπουλήσεις ακόμα και το νερό.
Και μέχρι εδώ τα πράγματα θα ήταν διαχειρίσιμα.
Όμως το κακό είναι ότι υπάρχουν κόμματα της αντιπολίτευσης παρακαλώ, που αντί να πουν ένα ξερό ΟΧΙ και να αρνηθούν κάθε συμμετοχή σε συζήτηση που αφορά το ξεπούλημα των κοινωνικών αγαθών, θεωρούν «επαναστατιλίκι» να μπουν στη διαδικασία της συζήτησης έως και των δημοψηφισμάτων.
Μας κάνει εντύπωση ότι μόνο για κάτι τέτοια ζητήματα θυμούνται τα δημοψηφίσματα, ΟΛΟΙ. Ουσιαστικά κουβαλάνε νερό στο μύλο των κατοχικών δυνάμεων και των συνεργατών τους.
Η θέση μας είναι η κάθετη άρνηση της συμμετοχής σε τέτοιου είδους, με το συμπάθειο, δημοψηφίσματα που εθίζουν το Λαό να παγιδεύεται από νεοφιλελεύθερους και δήθεν επαναστατικούς τακτικισμούς.
Είναι προτιμότερο να τους αφήνουμε να κουβεντιάζουνε και να σχεδιάζουνε μόνοι τους, δοσίλογοι και δανειστές, με την πλήρη απουσία του Ελληνικού Λαού. Είναι ορατό και το τυρί και η φάκα. Είναι πολιτικά καθυστερημένοι αυτοί που ζητούν δημοψήφισμα για το αυτονόητο.
Στο δημοψήφισμα παρωδία βεβαίως τα αποτελέσματα θα είναι συντριπτικά ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, αλλά ο νικητής θα είναι αυτός που κατόρθωσε και έβαλε στο τραπέζι προς συζήτηση ένα τέτοιο ξεπούλημα ενώ ταυτόχρονα αποπροσανατολίζει κοινωνικές ομάδες από το κυρίαρχο ζήτημα που πηγάζουν όλα τα σημερινά προβλήματα:
ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου