Έρχεται στη ζωή ο Γεώργιος Γρίβας – «Διγενής», Κύπριος στρατιωτικός και πολιτικός, ιδρυτής της δεξιάς οργάνωσης «Χ» στην Κατοχή και της απελευθερωτικής οργάνωσης ΕΟΚΑ στην Κύπρο.
Ο Γεώργιος Γρίβας – Διγενής...
γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου 1897 στη Χρυσαλινιώτισσα στη Λευκωσία και τα νεανικά του χρόνια τα έζησε με την οικογένειά του στο Τρίκωμο.
Ήταν απόφοιτος της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων και στον Ελληνικό Στρατό είχε λαμπρή καριέρα, φτάνοντας μέχρι το βαθμό του αντισυνταγματάρχη.
Έλαβε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία με το βαθμό του ανθυπολοχαγού, πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο1 καθώς και στις μάχες εναντίον των Ιταλών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Την περίοδο της γερμανικής κατοχής ίδρυσε την Οργάνωση «Χ» που ξεκίνησε ως πατριωτική και κατάληξε έχοντας εγγραφεί σε μεγάλο μέρος της συλλογικής συνείδησης ως προδοτική1 συμμετέχοντας και στον Ελληνικό Εμφύλιο.
Η οργάνωση είχε εθνικιστικό, αντικουμμουνιστικό και φιλοβασιλικό προσανατολισμό και σαν ένοπλη στρατιωτική οργάνωση συγκροτήθηκε προς το τέλος της κατοχής, εξοπλισμένη με αγορές όπλων από τους αποχωρούντες Γερμανούς2, ιταλικής και γερμανικής προέλευσης.
Γι’ αυτό το λόγο οι κατήγοροί του αναφέρουν ότι συνεργάστηκε μέχρι και με τον κατακτητή, χωρίς να υπάρχουν αποδείξεις για δράση εναντίον των Γερμανών1, με σκοπό να εμποδίσει την κατάληψη της εξουσίας από το ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο).
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας, μετέβη δις μυστικά στην Κύπρο με το ψευδώνυμο Διγενής (από τον ομώνυμο Βυζαντινό θρύλο), πριν να ιδρύσει μαζί με άλλα 11 μέλη (οι δώδεκα υπογραφές της πρώτης ομάδας3) την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) της οποίας ήταν και ο στρατιωτικός αρχηγός (πολιτικός αρχηγός ήταν ο-μεταξύ των δώδεκα μελών της Επιτροπής-Αρχιεπίσκοπος Μακάριος) και που είχε στόχο την εκδίωξη των Βρετανών αποικιοκρατών από το νησί και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα4.
Στα τέλη του 1958 με τις συνομιλίες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για λύση να καταλήγουν, ο Γρίβας διατάσσει εκεχειρία αλλά συνεχίζει να είναι προσανατολισμένος προς περεταίρω δράση και όχι προς λύση όπως ήταν η Αθήνα (5,σελ.5).
Προειδοποιούσε ότι θα απέρριπτε αυτή τη λύση που δεν θα τον ικανοποιούσε έτσι η ελληνική κυβέρνηση για να τον ελέγξει και να τον πείσει να αφοπλίσει την ΕΟΚΑ και να αποχωρίσει οικειοθελώς από την Κύπρο, κατάστρωσε και υλοποίησε το σχέδιο του Ευάγγελου Αβέρωφ (υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας) να του αποδώσει λαμπρές τιμές κατά την άφιξή του στην Αθήνα (5,σελ.16), καθώς και άλλες πολλές εκδηλώσεις (5,σελ.22).
Επίσης, ικανοποιώντας την επιθυμία που εξέφρασε ο ίδιος, ανακηρύχθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων ως «Άξιον της Πατρίδος» και του απονεμήθηκε ο βαθμός του αντιστράτηγου εν αποστρατεία (5,σελ.22).
Έτσι ο Γρίβας αρχικώς συμβιβάστηκε, αλλά στη συνέχεια υπαναχώρησε από την προκήρυξή του υπέρ των συμφωνιών (4,σελ.15-16) αλλά και από την υπόσχεσή του να μην αναμειχθεί στην πολιτική.
Άρχισε πανελλαδική εκστρατεία για τις εκλογές του 1961 που όμως δεν ολοκλήρωσε όντας απογοητευμένος από αυτούς που τον στήριξαν εξ αρχής (5,σελ.22).
Στα τέλη του ’63, βίαιες συγκρούσεις ξεσπούν στην Κύπρο και το καλοκαίρι του ’64 ο Γρίβας επιστρέφει μυστικά στο νησί, καθώς ήταν ο εμπνευστής της αποστολής της «μεραρχίας» (5.000 στρατιωτών) που έστειλε ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου στην Κύπρο¹.
Απελαύνεται το 1967 μετά από τις φασαρίες της Κοφίνου (όπου ελληνοκυπριακές δυνάμεις υπό τις διαταγές του Γρίβα επιτέθηκαν στους Τουρκοκυπρίους ύστερα από εντάσεις και προκλήσεις μεταξύ των δύο πλευρών) και μαζί με αυτόν αποσύρεται από τον Παπαδόπουλο και αυτή η ελληνική «μεραρχία»1, μετά από απειλή της Τουρκίας για εισβολή στο νησί.
Εδώ φαίνονται οι κάπως τεταμένες σχέσεις του με μέρος της χούντα των Συνταγματαρχών (που αποτελείτο από πολλές παρατάξεις) που είχε ήδη καταλάβει την εξουσία στην Ελλάδα από την 21 Απριλίου 1967.
Επιστρέφει και πάλι μυστικά το 1971 όπου ιδρύει και κατευθύνει την εγκληματική οργάνωση ΕΟΚΑ Β’, της οποίας γίνεται και ο πρώτος αρχηγός.
Σχεδίασε συνωμοτικά σχέδια για κατάλυση του κράτους και ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης καθώς και διέταξε δολοφονίες, απαγωγές, κακοποιήσεις πολιτών, επιθέσεις, ανατινάξεις, τοποθετήσεις βομβών και άλλα εγκλήματα6.
Πεθαίνει τον Ιανουάριο του 1974 έξι μήνες πριν από το πραξικόπημα, το οποίο ήταν πλήρως εξαρτώμενο και καθοδηγούμενο στη συνέχεια απευθείας από την Αθήνα και την Ελληνική χούντα1, και που ανέτρεψε τον Μακάριο, οδήγησε στην τουρκική εισβολή και την κατάληψη και κατοχή του 37% των εδαφών στο βόρειο τμήμα του νησιού.
Ηρόδοτος Νικολαΐδης
Για την εγκυρότητα των πηγών:
- Μύθος και αλήθεια για τον Γρίβα «Διγενή», άρθρο του Γ. Μαλούχου στην εφημερίδα Καθημερινή της 3/6/07 (kathimerini).
- Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα, συνέντευξη Νίκου Φαρμάκη, μέλους της Οργάνωσης Χ, 10/4/06 (rwf).
- Λεύκωμα ΕΟΚΑ 1955-1959, Γεωργίου Λεωνίδα και Παναγιώτη Παπαδημήτρη, Απρίλης 2000.
- Ο Απελευθερωτικός Αγώνας 1955-59 – 1η Απριλίου 1955, φυλλάδιο εκδιδόμενο από το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, 2004.
- Ο Γεώργιος Γρίβας μετά την ΕΟΚΑ, ΧΡΟΝΙΚΟ ένθετο της εφημερίδας ΠΟΛΙΤΗΣ, 12/4/09.
- Άντρος Παυλίδης, Φάκελος Κύπρος – άκρως απόρρητον, Λευκωσία (1982) σελ. 1-2.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου