Μου άρεσε αυτό, γιατί...
είναι μια πραγματικά αληθινή ιστορία, που πολύ σωστά και έξυπνα, αναλύει μια διαστρεβλωμένη αντίληψη που ακόμη και το ίδιο το Ισλάμ έχει αποτύχει στην κατανόηση της.
Με την ίδρυση Μουσουλμανικών σχολείων στα κράτη της Ευρώπης και του δυτικού πολιτισμού, γενικότερα, αναρωτιέται κανείς, πώς τα παιδιά των μουσουλμάνων θα αποκτήσουν τις αξίες μας και θα είναι σε θέση να ενταχθούν με επιτυχία στην κοινωνία μας.
Το παρακάτω περιστατικό συνέβη στο Λονδίνο, και το περιγράφει ένας πανεπιστημιακός.
Το τιτλοποιεί, Ο Άβολος Ορισμός για έναν «Άπιστο».
ΓΕΓΟΝΟΣ: Το Ισλάμ είναι η ταχύτερη αναπτυσσόμενη...
.... θρησκεία στην Βρετανία!!
Εκεί έγιναν και παρουσιάσεις περί Θρησκευτικής Διαφοροποιήσεως από τρεις ομιλητές, για τρεις θρησκείες, την Ρωμαιοκαθολική, την Προτεσταντική και την Μουσουλμανική, οι οποίοι εξήγησαν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και τις αξίες των θρησκειών τους.
Ενδιαφέρθηκα ιδιαίτερα, σε ότι ο Ισλαμιστής Ιμάμης είχε να πει σχετικά με τις βασικές αρχές του Ισλάμ, μαζί με την ταυτόχρονη παρουσίαση ενός σχετικού βίντεο.
Μετά τις παρουσιάσεις, ήλθε η ώρα των ερωτήσεων. Απευθύνθηκα προς τον Ιμάμη και τον ρώτησα: «Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά καταλαβαίνω ότι οι περισσότεροι ιμάμηδες και κληρικοί του Ισλάμ έχουν δηλώσει έναν ιερό πόλεμο
εναντίων των άπιστων του κόσμου και ότι με τη δολοφονία ενός άπιστου, (η οποία είναι μια εντολή προς κάθε Μουσουλμάνο) οι δολοφόνοι έχουν εξασφαλίσει την πρόκρισή-είσοδό τους στον Παράδεισο…
Αν αυτό είναι έτσι και ισχύει, μπορείτε να μου δώσετε τον ορισμό του άπιστου;»
Συμφώνησε χωρίς καμιά διαφωνία με τη διαπίστωσή μου και χωρίς δισταγμό μου απάντησε στην ερώτηση, «άπιστος είναι αυτός που δεν πιστεύει στο Ισλάμ!»
Του ανταπάντησα, «Επιτρέψτε μου λοιπόν για να σιγουρευτώ, ότι σωστά αντιλήφθηκα την απάντηση σας και συμπεραίνω ότι: Όλοι οι οπαδοί του Αλλάχ έχουν εντολή να σκοτώσουν όλους όσοι δεν είναι οπαδοί του Αλλάχ, ώστε να μπορέσουν να έχουν μια θέση στον Παράδεισο. Είναι σωστό αυτό;»
Η έκφραση στο πρόσωπό του Ιμάμη άλλαξε από αυτήν του ύφους της εξουσίας, με εκείνη ενός μικρού αγοριού, που μόλις πιάστηκε με το χέρι του στο κουτί με τα μπισκότα…
Και κοιτάζοντας γύρο του σχεδόν ντροπαλά, απάντησε, «Ναι…».
Στη συνέχεια δήλωσα: «Λοιπόν, έχω ένα πραγματικό πρόβλημα, προσπαθώντας να φανταστώ τον Πάπα, να διατάζει όλους τους Καθολικούς ν’αρχίσουν να σκοτώνουν Μουσουλμάνους, ή τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι, να παροτρύνει όλους τους Προτεστάντες να κάνουν το ίδιο, προκειμένου να τους εξασφαλίσουν μια θέση στον Παράδεισο!»
Ο Ιμάμης ήταν άφωνος!
Και συνέχισα: «Έχω επίσης ένα πρόβλημα με το να είμαι « φίλος» σας, όταν εσείς και οι κληρικοί αδελφοί σας, λέτε στους οπαδούς σας να με σκοτώσουν…
Επιτρέψτε μου να σας θέσω ένα ερώτημα: Θα διαλέγατε τον Αλλάχ σας, που σας λέει να με σκοτώσετε για να μπορέσετε να πάτε στον Παράδεισο, ή τον Ιησού μου, που μου λέει να σας αγαπώ γιατί θα με πάρει στον Παράδεισο και θέλει να είστε και εσείς μαζί μου;»
Θα μπορούσατε να ακούσετε ακόμη και καρφίτσα να πέφτει στο πάτωμα, καθώς ο ιμάμης με όλο το ακροατήριο, έμεινε άφωνος.
Περιττό να πούμε ότι, οι διοργανωτές του σεμιναρίου της «Διαφοροποιήσεως» δεν ήταν ευχαριστημένοι με τον τρόπο που αποκαλύφθηκε η αλήθεια για το πιστεύω και την θρησκευτική αποστολή των μουσουλμάνων.
Μέσα σε είκοσι χρόνια, θα υπάρχουν αρκετοί μουσουλμάνοι ψηφοφόροι στο Ηνωμένο Βασίλειο, για να εκλέξουν μια κυβέρνηση της αρεσκείας τους, που θα είναι συμβατή με τον νόμο της Σαρίας και τότε…
Ο καθένας σε όλο τον ΚΟΣΜΟ, πρέπει και απαιτείται να διαβάσει το παραπάνω περιστατικό, αλλά με την τρέχουσα πολιτική παράλυση, τον κοινωνικό εκφυλισμό, το ανεκτικό σύστημα της δικαιοσύνης, τα φιλελεύθερα μέσα ενημέρωσης και με την επικρατούσα «τρελή πολιτική ορθότητα», περί πολυπολιτισμικότητας, δεν υπάρχει μάλλον περίπτωση αυτό το κείμενο να γίνει ευρέως γνωστό…
Γι' αυτό σας παρακαλώ, διαδώστε το διά μέσου των επαφών σας, στα e-Mail των γνωστών και φίλων σας, μήπως και καταφέρουμε να πεθάνουμε φυσιολογικά και όχι να μας σκοτώσουν κάποιοι φανατικοί ανεγκέφαλοι μουσουλμάνοι…
Ωραίο άρθρο. Αλλά εγώ πάω ακόμα πιο πέρα από τον ομιλούντα. Εγώ θεωρώ ότι πρέπει να σεβόμαστε την ανθρώπινη ζωή, απλά επειδή έτσι πρέπει, κι αδιαφορώντας εντελώς για την παραδείσια ή όποια αμοιβή μετά θάνατον.
ΑπάντησηΔιαγραφή