Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Μην παραιτείσαι,πάλαιψε, πολέμα!

Θανάσιμα λαβωμένος πέφτει ο στρατηγός Λεωνίδας στις Θερμοπύλες. 


Κείται στο πεδίο της μάχης απόλυτα ικανοποιημένος γιατί πολέμησε πλάι στους συναγωνιστές του για ανώτερο ιδανικό· για την ελευθερία και την λύτρωση της πατρίδας του. 


Πεθαίνει ήρεμος και περήφανος.


Βλέπει τις στρατιές του Ξέρξη να διαβαίνουν........ τις Θερμοπύλες και να κατευθύνονται προς τη νότια Ελλάδα και ειρηνικά υπομένει το κακό που δεν μπορεί να εμποδίσει, έχοντας πράξει το καθήκον του.

Αλλοίμονο στον οκνηρό γεωργό που σταυρώνει τα χέρια του μ’ αγανάκτηση και αντί να οργώσει το χωράφι του, υψώνει τη φωνή του στο καφενείο του χωριού: «Δεν αντέχω άλλο - Παραιτούμαι».
Το να παραιτηθείς, ενώ μπορείς να πολεμήσεις, σημαίνει ότι διαπράττεις ταυτόχρονα προδοσία ενάντια στους συναγωνιστές σου κι αυτοκτονία ενάντια στον εαυτό σου. 

Είναι εξευτελισμός της Ύπαρξης και εσωτερικός θάνατος αυτή η παραίτηση από τη μάχη. 

Κι αυτός που σκοτώνει τον εαυτό του επειδή η κοινωνία του στερεί τη ζωή, καθίσταται ο ίδιος, ο δήμιος των τυράννων του και αξίζει τον θάνατο που δίνει στον εαυτό του.

Άκαρδε αδελφέ, κάθε φορά που παραιτείσαι απ’ την αρένα, εγκαταλείπεις τ’ αδέλφια σου στα δόντια των θηρίων. 

Άτιμε στρατιώτη που φεύγεις απ’ τη μάχη, κάθε φορά που λιποτακτείς υποστέλλεις τη σημαία μιας ολόκληρης χώρας. 

Νεαρέ που σκέφτεσαι να παραιτηθείς απ’ τη ζωή από αντίδραση σ’ αυτή την σκληρή κοινωνία, με την πράξη σου αυτή προδίδεις το μέλλον μιας ολόκληρης πατρίδας.

Μην παραιτείσαι, πολέμα! Όπως λέει ο μέγας 

στοχαστής Καζαντζάκης :

“Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Να αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα. Η ανώτατη αρετή δεν είναι να ’σαι ελεύθερος, παρά να μάχεσαι για την ελευθερία. Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!”


Μην παραιτείσαι απ’ τη διαδικασία εξέλιξης της ζωής. Αν είσαι Ελληνόψυχος γίνε πολέμιος των αχρείων που καταδυναστεύουν την κοινωνία. Αντιστάσου με όλη τη δύναμη σου σ’ αυτή την αχρειότητα. 

Τουλάχιστον δε θα πεθάνεις δίχως να έχεις κάνει κάτι για τους αδελφούς σου. Θα τους αφήσεις ένα παράδειγμα για να το ακολουθήσουν. 

Διάλεξε στρατόπεδο λοιπόν και πολέμα! 

«Πόλεμος πάντων πατήρ εστί» έγραψε ο Εφέσιος σκοτεινός φιλόσοφος Ηράκλειτος. Όσο πιο βίαιη η σύγκρουση, τόσο οι πιθανότητες μιας πλουσιότερης σύνθεσης αυξάνουν. Γίνε μέρος αυτής της σύνθεσης. 

Μη μείνεις αμέτοχος σ’ αυτόν τον πολεμικό χορό της δημιουργίας του γκρεμίσματος και δημιουργίας εκ του μηδενός το Νεον.... 

Πάρε μέρος, χωρίς προσκόλληση, με όλες σου όμως τις δυνάμεις, από τη θέση που η Ύπαρξη σε έχει ορίσει, έτσι ώστε όταν ο πόλεμος της ζωής σου πλησιάσει στο τέλος του, να αποχωρήσεις απ’ το πεδίο της μάχης, γαλήνιος και ικανοποιημένος ότι εμπλούτισες τον ρυθμό αυτής της Πατρίδος με ό,τι πολυτιμότερα είχες ποτέ δικά σου: αυτά, τα μοναδικά, ανεπανάληπτα θάρρος και ανδρεία.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου