Η χώρα κινείται με μεγάλη και συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα προς μετωπική σύγκρουση με την πραγματικότητα.
Η σιωπή της Ευρώπης μοιάζει ύποπτη σε αυτή τη φάση, υπό τη έννοια πως μόνο αν σκοπεύουν στην αναζήτηση μιας δικαιολογίας για την αποπομπή μας από το ευρώ θα ανεχόντουσαν αυτές τις παρεκκλίσεις και τις γελοιοποιήσεις της μη εφαρμογής στοιχειωδώς των συμφωνηθέντων από τα μνημόνια.
Η πολιτική ηγεσία της χώρας αδυνατεί να .....
....αντιληφθεί τους κινδύνους τους οποίους έχει αναλαμβάνει, καθώς είναι μια γενιά χωρίς πολιτική αντίληψη που αναδείχτηκε με μοναδικό προσόν τη δεινότητα διαπλοκής με την επαρχιακή εγχώρια κρατικοδίαιτη ολιγαρχία και την ικανότητα σύναψης πελατειακών δικτύων μέσω της κατασπατάλησης δημόσιου δανεικού χρήματος.
Πολιτική ηγεσία της χώρας συνιστούν η κυβέρνηση, η μείζων και το μεγαλύτερο μέρος της ελάσσονος αντιπολίτευσης.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να ρεφάρει δημοσκοπικά μοιράζοντας τις ανεξόφλητες οφειλές σε 100 δόσεις και περνώντας κρυφές διατάξεις για την διανομή πρόωρων συντάξεων στα 50.
Η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ τάζει τα πάντα σε όλους από την επαναφορά του 13 και 14 μισθού και σύνταξης μέχρι αύξηση των εσόδων χωρίς αύξηση των φόρων.
Η κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ υπό τον πανικό του προβαδίσματος που απέκτησε ο ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές προσπαθεί να τον ανταγωνιστεί σε λαϊκισμό και δημαγωγία.
Όπως είναι φυσικό η απομίμηση δεν μπορεί ποτέ να ανταγωνιστεί το γνήσιο. Πολύ περισσότερο μια κυβέρνηση δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την αντιπολίτευση σε δημαγωγία, γιατί η κυβέρνηση έχει ένα στενό χρονικό περιθώριο υλοποίησης των υποσχέσεών της.
Άρα ό,τι λέει έχει ένα άμεσο πραγματικό κόστος. Αντιθέτως όσα λέει η αντιπολίτευση είναι «τζάμπα». Όπως «τζάμπα» ήταν τα Ζάππεια…
Στην κυβέρνηση έχουν παγώσει κάθε μεταρρύθμιση και προσπάθεια εξόδου της χώρας από το τέλμα, προκειμένου να αποτρέψουν τις πρόωρες εκλογές και τη νίκη της αντιπολίτευσης σ’ αυτές.
Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν πλέον πως δύσκολα μπορεί να ανατραπεί το ρεύμα που έχει δημιουργήσει η αντιπολίτευση μετά τις Ευρωεκλογές και ιδίως μετά την αύξηση της έντασης της φθινοπωρινής φοροεπιδρομής με την προσθήκη του ΕΝΦΙΑ. Δεν είναι το ύψος της φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας, αλλά ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Όπως το ’81 ή το ’93, το ’04 ή το 2010 δύσκολα μπορούσε να ανατραπεί η έλευση στην εξουσία του κόμματος που είχε ρεύμα. Κατά συνέπεια οι πιθανότητες το επόμενο δωδεκάμηνο να υπάρχει κυβέρνηση με κορμό την αντιπολίτευση είναι αυξημένες.
Αυτό δεν σημαίνει πως μπορεί να είναι μια βιώσιμη κυβέρνηση. Η χώρα δεν διαθέτει το «λίπος» που διέθετε το ’81, το ’93, το ’04, το ΄10…
Η χώρα δεν διαθέτει καθόλου λίπος και είναι πλήρως εξαρτημένη από την ΕΚΤ και τους Ευρωπαίους εταίρους. Ακόμη και τα βασικά έσοδα από την τουριστική βιομηχανία κατά τα 2/3 εξαρτώνται από επισκέπτες από την Ε.Ε.
Μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα εφαρμόσει ελάχιστα απ’ όσα έχει υποσχεθεί. Θα προσπαθήσει όμως με διάφορα ηχηρά και θεαματικά μέτρα να καλύψει την υπαναχώρησή της στη συντριπτική πλειοψηφία όσων έχει υποσχεθεί.
Η χώρα είναι μη κυβερνήσιμη εδώ και δεκαετίες, από τότε που ο κυρίως υπεύθυνος της διάλυσης, ο Ανδρέας Παπανδρέου προσπαθούσε να επιβληθεί στα τερατουργήματα που δημιούργησε, τα Ρετιρέ της κρατικοδίαιτης πελατοκρατίας και ολιγαρχίας.
Όταν οι βουλευτές σου πρωτοστατούν (υπάρχουν εκατοντάδες παρόμοια περιστατικά) στην παραβίαση της πόρτας του πανεπιστημίου για να καταλάβουν 15 «μπαχαλάκηδες» την Πρυτανεία και να μην επιτρέψουν να εφαρμόσει το πλαίσιο λειτουργίας που νομίζει σωστό, είναι αδύνατο αύριο ως πρωθυπουργός ο κ. Τσίπρας να αποτρέψει σε άλλους 15 «μπαχαλάκηδες» να μην καταλάβουν το πρωθυπουργικό γραφείο, το υπουργείο άμυνας… Ήδη. Μέσα στο κόμμα τους τελεί υπό ομηρία…
Τα δημοσιονομικά της χώρας όμως με 1,5 δισ. ανεξόφλητες οφειλές παραπάνω κάθε μήνα ήδη οδεύουν προς κατάρρευση. Το ίδιο και το ασφαλιστικό σύστημα με 3 εκατ. ασφαλισμένους και 2,5 εκατ. εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.
Το παραλάβαμε «καμένη γη» πλέον μοιάζει με το βοσκό και το λύκο…
Πολύ πιθανό σενάριο είναι να προκύψει πρόβλημα εσόδων κλπ στην τελική ευθεία προς τις εκλογές. Αν όχι τότε αμέσως μετά…
Το ερώτημα είναι το βάθος του «ατυχήματος» που διαφαίνεται σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην Ευρώπη (δηλ. ο κίνδυνος σε σχέση με το ευρώ) και η επόμενη μέρα του πολιτικού σκηνικού με την πλήρη κατάρρευση και της τελευταίας πράξης του σκηνικού της μεταπολίτευσης.
Η Ελλάδα εξέρχεται χρεοκοπιών και μεγάλων κρίσεων με ανατρεπτικές αλλαγές του πολιτικού σκηνικού, είτε όπως το πέτυχε ο Ελευθέριος Βενιζέλος μέσω εκλογών, είτε με πραξικοπήματα όπως έκανε ο Ιωάννης Μεταξάς το ’36 μετά τη χρεοκοπία του ’32. Συχνά μεσολαβούν και εθνικές τραγωδίες όπως ο ελληντουρκικός πόλεμος του 1897.
Το χρηματιστήριο έχει αρχίσει να προεξοφλεί τις δυσμενείς εξελίξεις από τις αρχές της περασμένης Άνοιξης. Τα ομόλογα πρόσφατα με τα περί εξόδου από το μνημόνιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου