Σε κρίσιμο σταυροδρόμι βρίσκεται ξανά η Ελλάδα καθώς οι πολιτικές διεργασίες στο εσωτερικό της χώρας, οι υψηλοί τόνοι και οι άκομψοι χειρισμοί σε κεντρικά ζητήματα «αγχώνουν» τις κεφαλαιαγορές και προκαλούν «ανατριχίλα» στις Βρυξέλλες.
Με κεντρικό ζητούμενο την επίτευξη της δυνατόν καλύτερης συμφωνίας για την επόμενη ημέρα ο Αντώνης Σαμαράς επισπεύδει τις διαδικασίες για εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας και ο Αλέξης Τσίπας ετοιμάζεται να……
…..αναμετρηθεί με τους εταίρους της χώρας.
Του Χρήστου Φράγκου
Ο φόβος όμως αναδεικνύεται –για μια ακόμη φορά- σε καταλύτη πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων τόσο στο εσωτερικό όσο και στα διεθνή φόρα. Αυτή τη φορά όμως το πολιτικό προσωπικό της χώρας δεν έχει περιθώρια να θυσιάσει το παράθυρο ευκαιρίας που ανοίγει ο φόβος στο πολιτικό σκηνικό, για να ικανοποιήσει μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Ο πανικός που τροφοδοτήθηκε στις αγορές και οδήγησε σε κραχ το Χρηματιστήριο της Αθήνας και εκτόξευση των spreads μπορεί να βλάπτει την εικόνα της χώρας αλλά μπορεί τώρα –με τη γνώση του παρελθόντος- να χρησιμοποιηθεί ως όπλο. Χρειάζεται όμως φειδώ, προσεκτικά και καλά μελετημένες κινήσεις και plan B.
Μπορεί μέχρι τώρα κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ να μην συζητούσαν επί των προβλημάτων επικαλούμενοι διαφορετική πολιτική προσέγγιση, εσχάτως όμως έχουν αναγκαστεί να παραδεχθούν τα γεγονότα εκατέρωθεν:
1. Η παραμονή στο ευρώ είναι αδιαπραγμάτευτη
2. Ο λογαριασμός για την επίτευξη υψηλών πλεονασμάτων και παράλληλη αναπτυξιακή επανάκαμψη σε συνδυασμό με σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή δεν βγαίνει
3. Το χρέος βιώσιμο ή μη είναι μεγάλο και οι Ευρωπαίοι έχουν υπαναχωρήσει από τη συμφωνία του Νοεμβρίου του 2012 για την ελάφρυνσή του.
Με αυτά τα δεδομένα να μην επιδέχονται αμφισβήτηση και να βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων οι επόμενες κινήσεις στη σκακιέρα υπαγορεύονται από τις καταστάσεις.
Οι αγορές φοβούνται και αντιδρούν, η Ευρωπαϊκή περιφέρεια δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση από αυτή που βρισκόταν στην αρχή της κρίσης. Οι κοινωνίες αντιδρούν στα σκληρά μέτρα, πολιτικές ανατροπές προδιαγράφονται σε Γαλλία και Ισπανία, ενώ στην Ιταλία ο Ματέο Ρένζι χάνει τα πολιτικά και κοινωνικά ερείσματά του το ένα μετά το άλλο.
Με την Κομισιόν να τελεί εν μετρία συγχύσει, τη Γερμανία να επιμένει σε αδιέξοδα σκληρές πολιτικές και τον ευρωπαϊκό νότο να ματώνει ακόμα, ο φόβος και η αντίδραση των αγορών μπορεί να αναδειχθεί σε μοχλό πίεσης απέναντι στους άκαμπτους δανειστές.
Η θρυαλλίδα που όλοι ανέμεναν άναψε, το ζητούμενο τώρα είναι οι φωτιά να διαδοθεί να μην παγιδευτεί στο εσωτερικό και να μην χρησιμοποιηθεί μικροπολιτικά σε μια μάχη εξουσίας.
so9fokleousin
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου