ΚΑΝΑΝΕ Ο,ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΑΝ ΚΑΙ ΣΟΥ ΛΕΓΑΝ Ο,ΤΙ ΤΟΥΣ ΥΠΑΓΟΡΕΥΑΝ…‏Και εξακολουθείς να νομίζεις οτι ΕΣΥ αποφασιζεις…

Πόση νοημοσύνη χρειάζεται, πια, για να συνειδητοποιησουμε οτι ΟΛΑ ηταν πρσχεδιασμένα (ΑΠΟ «ΑΛΛΟΥΣ») για τη Χειραγώγησή μας;

Ποσο δύσκολο ειναι να αντιληφθουμε οτι, απο τον καιρο του «λεφτα υπάρχουν» (αλλα και πιο πριν) καθε σπρώξιμό μας ολο και πιο βαθια μέσα στο σκατο, προέκυψε ως «δηθεν αποφασή μας για ενα καλυτερο αυριο»;

Ποση νοημοσύνη χρειαζεται ΕΣΥ για να αντιληφθεις οτι ο (εξωχώριος) Συγγραφέας του Σεναριου (που ειναι απειρως ευφυέστερος και εμπειροτερος απο σενα και εμενα) θα επετρεπε να υπάρχει εκδοχή που να μην την ειχε προβλέψει;

Δεν σε παραξενεύει που το ίδιο σενάριο (τεχνητής υπερχρέωσης και τελική υφαρπαγή του πλούτου) παίζεται απαράλλαχτο, σε οποιαδήποτε περίπτωση στοχεύτηκε μια χώρα;

Δεν σε παραξενεύει που, κάθε φορά, σε ....
.....όποια «Στοχευμένη» χώρα κι αν ήσουνα, σου έστηναν πάντα δυο ελεγχόμενα ανδρείκελα (τον σώφρονα ξενόδουλο και τον «πατριώτη αντιρρησία») και σε εξανάγκαζαν να κάνεις επιλογές με κριτήριο τον Φόβο ή τον Θυμό σου – και με την ψευδαίσθηση οτι «παίρνεις τις τύχες της χώρας σου, στα χέρια σου»;…

Δεν σε παραξενεύει που αυτοί που αναλαμβάνουν να ενσαρκώσουν την «εξεγερσή» σου είναι πρόσωπα που «εντελώς ξαφνικα εμφανίζονται στο προσκήνιο» – και με κάποιο μαγικό τρόπο πείθουν συντηρητικά στρώματα να τους ακολουθήσουν στην ΥΠΟΤΙΘΈΜΕΝΗ Εξέγερση (της οποίας η πορεία ειναι προδιαγεγραμμένη, αλλά δεν το ξέρουν…)

Δεν σε παραξενεύει που πάντοτε η «σώφρων» πλευρά είναι Απρόσωπη και πάντοτε η (δήθεν) «εξεγερμένη» προβάλλεται ως Απόλυτα Προσωποπαγής;

Απλά, ολη η εγνοια (αλλα και η επιτυχια του, οπως αποδεικνύεται σε καθε περίπτωση) του Σεναριογράφου ηταν να σε κάνει να είσαι σίγουρος οτι ολο αυτό το σενάριο το εχεις γράψει ΕΣΥ, με την «πολιτική σου ωριμότητα» και την αποφασιστικότητά σου…
Ποντάρει, βλέπεις, στην εγωκεντρική σου ηλιθιότητα…

Οτι είσαι σίγουρος οτι Ολα τα Ξέρεις.

Αν, βέβαια, ειχες διάθεση να παρατηρήσεις τις πανομοιότυπες εκδοχές του ίδιου Σεναρίου, σε τόσες άλλες χώρες που εφαρμόστηκε, θα ένοιωθες σήμερα οτι σε θεωρούν το ιδιο Βλάκα με τον νοητικά καθυστερημένο που πάει, κάθε βράδυ, και βλέπει το ιδιο καουμπόικο έργο. 

Ελπίζοντας ότι, κάποια φορά, ο αγαπημένος του πρωταγωνιστής θα προλάβει να πυροβολήσει πρώτος στη μονομαχία…

Δ. Χοϊδάς