«Υποθετικά ένας μεγάλος τηλεοπτικός σταθμός χρωστάει σε μία τράπεζα 100 εκ. € – τα οποία δεν εξυπηρετεί, οπότε πρόκειται για κόκκινο δάνειο. Το κόκκινο αυτό δάνειο το πουλάει η τράπεζα σε ένα ξένο κερδοσκοπικό κεφάλαιο (distress fund), στο 20% της αξίας του – άρα στα 20 εκ. €.Το κερδοσκοπικό κεφάλαιο πουλάει αμέσως μετά το δάνειο που αγόρασε έναντι 20 εκ. € πίσω στον τηλεοπτικό σταθμό, για 30 εκ. € – με 50% κέρδος δηλαδή, το οποίο είναι μάλλον αρκετό για μία διαδικασία μερικών ωρών ή ημερών. Έτσι ο σταθμός κερδίζει 100 εκ. – 30 εκ. = 70 εκ. €.Στη συνέχεια το δημόσιο πουλάει τη μία από τις τέσσερις τηλεοπτικές συχνότητες στον ίδιο σταθμό, έναντι 10 εκ. €. Το κανάλι πληρώνει με...... τα 70 εκ. € που εξοικονόμησε από το δάνειο του, οπότε το τελικό κέρδος του είναι 60 εκ. Λογιστικό κέρδος, διότι φυσικά ΔΕ διαθέτει τα 100 εκατ. (Ν.Κ.) €. Φυσικά διαθέτει πλέον μία νόμιμη άδεια.
Ταυτόχρονα, η όποια κυβέρνηση επευφημείται από τους εκλογείς, επειδή πολέμησε τη διαπλοκή – ενώ το κανάλι τη στηρίζει πια, επειδή αφενός μεν κέρδισε 60 εκ. € μαζί με μία νόμιμη τηλεοπτική άδεια, αφετέρου κατάφερε να κλείσουν οι ανταγωνιστές του, οπότε να αυξηθούν τα διαφημιστικά του έσοδα, οι τιμές του, τα κέρδη του κοκ.Ο μεγάλος χαμένος; Το δημόσιο, άρα οι φορολογούμενοι, οι οποίοι κεφαλαιοποίησαν τις τράπεζες με δικά τους χρήματα, για να μην κλείσουν από τις ζημίες των κόκκινων δανείων. Το κόστος για τους φορολογουμένους; Τα 80 εκ. € που έχασε η τράπεζα, πλην τα 10 εκ. € που εισέπραξε το δημόσιο – άρα 70 εκ. €» (ΒΒ).
Το παραπάνω είναι σενάριο συναδέλφου, σχετικά με το θέμα των καναλιών. Για τη νέα άδεια λέχθηκε πως χρειάζεται εγγυητική 8 εκ. €, ο διαγωνισμός ξεκινάει από τα 15 εκ. € και το κανάλι πρέπει να έχει 400 εργαζομένους (σύμφωνα όμως με νέες δηλώσεις, η τιμή εκκίνησης θα είναι μεταξύ 500 χιλ. € και 3,5 εκ. €!). Πώς θα είναι λοιπόν καινούργιο; Δεν αποκλείονται αυτόματα όλα τα αντιδραστικά μικρά; Αυτά που κατηγορούν την κυβέρνηση πως δεν τηρεί τις δεσμεύσεις της και λέει συνέχεια ψέματα;
Όσον αφορά το κερδοσκοπικό κεφάλαιο του παραδείγματος (hedge fund, distress fund ή όπως αλλιώς θα λέγεται), δεν είναι υποχρεωτικό να είναι ξένο. Μπορεί κάλλιστα να πρόκειται για τη θεία ενός ιδιοκτήτη καναλιού. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς μπορεί επίσης να αλλάξει όνομα, παραμένοντας όμως το ίδιο. Όλα τα υπόλοιπα είναι πυροτεχνήματα, τυπικά, για τα μάτια του ηλιθίου όχλου, όπως πιστεύει πως είναι οι Έλληνες η τοπική ελίτ.
Από την άλλη πλευρά, ακούμε συνέχεια πως πρέπει να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα για να πάει μπροστά η χώρα. Θέλουν να πιστέψουμε λοιπόν πως αν η Αθήνα έχει τα διπλάσια φαρμακεία, τα οποία φυσικά δεν θα είναι βιώσιμα, θα λυθεί το πρόβλημα της Ελλάδας. Κανένας δεν λέει βέβαια πως οι ξένες αλυσίδες το απαίτησαν, κυρίως μία ισραηλινή, για να μπει στην αγορά και να τη μονοπωλήσει.
Γιατί όμως δεν ισχύει το ίδιο για τα κανάλια; Γιατί εδώ θα πρέπει να κλείσουν τα μικρά και να μείνουν μόνο τέσσερα μεγάλα, για να εξασφαλιστεί πως θα είναι βιώσιμα; Γιατί να κλείσει αυτό το επάγγελμα; Γιατί είναι κακός εδώ ο ελεύθερος ανταγωνισμός; Γιατί θα πρέπει να μονοπωληθεί η διαφημιστική αγορά και η ενημέρωση; Ρητορικά τα ερωτήματα βέβαια, αφού οι απαντήσεις είναι αυτονόητες, ακόμη και για ηλιθίους.
Για να είμαστε τώρα αντικειμενικοί, δεν μπορούμε να περιμένουμε από μία κυβέρνηση και μάλιστα από μία τέτοια, όπως η σημερινή, να λύσει τόσο μεγάλα προβλήματα. Τα οικονομικά, το μεταναστευτικό και όλα τα υπόλοιπα, τα οποία συνεχίζουν να μεγαλώνουν. Ούτε να κάνει θαύματα, όπως να λύσει το ασφαλιστικό χωρίς να μειώσει τις συντάξεις, με τόσους ανέργους και με ταμεία που έχουν προ πολλού ληστευτεί. Αν απαιτούμε θαύματα, θα εισπράττουμε κοροϊδία, σαν τη χθεσινή υπόσχεση του πρωθυπουργού στο θέμα των συντάξεων. Το ίδιο ισχύει και για τη διαπλοκή.
Βέβαια κανένας δεν υποχρέωσε την κυβέρνηση να διεκδικήσει την εξουσία, αφού η ίδια το επεδίωξε διώχνοντας κακήν κακώς την προηγούμενη. Είναι αστείο λοιπόν να ισχυρίζεται πως δικαιούται μία τετραετία και τη συναίνεση των άλλων κομμάτων, όταν η ίδια δεν τήρησε τίποτα από τα δύο.
Είτε έτσι είτε αλλιώς όμως, τα προβλήματα είναι πολύ μεγαλύτερα από το μπόι της κυβέρνησης. Επομένως, σωστά διαμαρτύρεται η μητέρα του πρωθυπουργού, λέγοντας πως θα τρελάνουν το παιδί της οι Έλληνες, με τόσες απαιτήσεις που έχουν. Ξεχνάει βέβαια πως το παιδί της μας τρέλανε πρώτο, με τις χιλιάδες υποσχέσεις που μας έδωσε, με τα αμέτρητα ψέματα του και με τη μαραθώνια διαπραγμάτευση που μας κόστισε τεράστια ποσά και που κατέληξε στο χειρότερο μνημόνιο όλων των εποχών.
Τέλος, δεν έχω καταλάβει πώς καταφέραμε να φέρουμε τους πάντες στην Ελλάδα. Τελευταία επιτυχία μας το ΝΑΤΟ που δήθεν θα βοηθήσει στην προστασία των θαλασσίων συνόρων μας. Ακόμη και ο πιο ανόητος όμως καταλαβαίνει πως πρόκειται για μία νέα σταυροφορία με στόχο ξανά τους «Αγίους τόπους»: τα σημερινά πλούτη της περιοχής μας, της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, τα οποία δεν είναι άλλα από τα πετρέλαια. Λογικά η Δύση δεν θέλει να αφήσει τους Ρώσους να κάνουν ότι θέλουν στην περιοχή.
Δεν έχω καταλάβει επίσης πώς καταφέραμε να πριμοδοτήσουμε το ρόλο της Τουρκίας στο Αιγαίο και να προστατέψουμε την Ιταλία από τους μετανάστες, όπως δείχνει το διάγραμμα με τις στατιστικές της Washington Post. Κυρίως το συμπέρασμα της, σύμφωνα με το οποίο όταν ζεστάνει ο καιρός, η Ελλάδα θα βουλιάξει από τους πρόσφυγες.
Φυσικά πρόκειται ξανά για ρητορικές απορίες με εύκολες απαντήσεις ακόμη και για ηλιθίους. Όλοι γνωρίζουμε τις ηθικές προσκλήσεις της κυβέρνησης με αποδέκτες τους μετανάστες. Ο Θεός μαζί μας λοιπόν, αφού κανένας άλλος δεν μπορεί και δεν θέλει να μας βοηθήσει, όταν εμείς οι ίδιοι δεν το κάνουμε. Κυρίως όταν πιστεύουμε πως εμείς φταίμε για όλα. Ασφαλώς δεν θα μας βοηθήσει ούτε η σημερινή αντιπολίτευση. Μας έχει δώσει πάρα πολλά δείγματα γραφής στο παρελθόν, οπότε γνωρίζουμε πολύ καλά τις δυνατότητες της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου