Οι νικητές του πολέμου στις νέες αποικίες δημιούργησαν μια «ανεξάρτητη» Κεντρική Τράπεζα, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση της FED, και εξήγαν το μοντέλο του διπολισμού με «συντηρητικούς» Χριστιανοδημοκράτες και προοδευτικούς «σοσιαλδημοκρατες». Ως μπαλαντέρ έπαιζε το κόμμα των «κεντρώων Φιλελευθέρων».
Στην Γαλλία και την Ιταλία, όπου...
..... οι «κομμουνιστές» έδειξαν καλή διαγωγή προς την αμερικανοκρατία, επετράπη η περιθωριακή τους ύπαρξη και δράση ενώ στην Ελλάδα και την Τουρκία, το δόγμα Τρούμαν απαγόρευσε τη νόμιμη δράση τους λόγω.... ψυχρού πολέμου.
Στην εποχή του αστικού κορεσμού και κάμψης της αριστεράς μετά την πτώση του τείχους του αίσχους οι αμερικανοί και τα μέσα προπαγάνδας τους λάνσαραν στην Γερμανία και την άλλη Ευρώπη τους «πράσινους». Και μετά ήρθε η κρίση που έθετε αμείλικτα ερωτήματα.
Η πολιτική απάντηση στην «κρίση» των τραπεζιτών που τη δημιούργησαν, ήταν οι «μεταρρυθμίσεις» και επέβαλαν πρώτα στην Ελλάδα, και η δημιουργία των «Μεγάλων Συνασπισμών» που θα περνούσαν τις "μεταρρυθμίσεις".
Έτσι οι μεγάλοι εχθροί, η Νέα Δημοκρατία (Χριστιανοδημοκράτες) και οι ΠΑΣΟΚοι («σοσιαλδημοκρατες») συγκρότησαν την κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων με μαϊντανούς τον Καρατζατούμπα και τον Κυρ Φώτη. Η κυβέρνηση αυτή εξευτελίστηκε γρήγορα και οδήγησε τη μεν ΝΔ σε ποσοστά του 20% και το ΠΑΣΟΚ στο 5%.
Ο αμερικανικός δικομματισμός ηττήθηκε στους δημοψήφισμα της Βρετανίας, ενώ στην Ιταλία επίσης διαλύθηκε η παπική Χριστανοδημοκρατία, ενώ ο «αριστερός» συνασπισμός του Μπούλη Ματεο μετράει μέρες.
Στην Αυστρία ο μεγάλος Συνασπισμός κατέφυγε στην πλαστογραφία για να αντιμετωπίζει το Κόμμα της Ελευθερίας που μόνο του κέρδισε το 50%.
Το «ελληνικό σενάριο» κατάρρευσης του μεγάλου Συνασπισμού ακολουθεί και ο συνασπισμός της «σιδηράς Καγκελάριου». Το κόμμα της Καγκελαρίου σε διαδοχικές εκλογές στο Βερολίνο και στο Μεκλεμβούργο-Πομερανία πήρε κάτω από 20% και ακολουθεί το δρόμο της ΝΔ. Στο Μεκλεμβούργο-Πομερανία πήρε 19% και στο Βερολίνο 17,6%.
Ο άλλος εταίρος στον μεγάλο συνασπισμό οι «σοσιαλδημοκράτες» πήραν 30% στην Πομερανία και 21,6% στο Βερολίνο. Ο «μεγάλος συνασπισμός» πνέει τα λοίσθια. Στην δυτική Πομερανία πήρε 49% από 59% και στο «προοδευτικό» και εβραιοκρατούμενο Βερολίνο μόλις 39,2%. Στις προηγούμενες εκλογές όπου οι δυσαρεστημένοι ψήφιζαν «πράσινους» και «πειρατές» είχαν 52%.
Οι πρώην υποστηρικτές της CDU αποφάσισαν να υποστηρίξουν τους ευρω-σκεπτικιστές την Αλτερμνατίβα επειδή ήθελαν «να διαμαρτυρηθούν για το συνασπισμό των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών» και την «μεταρρυθμιστική» πολιτική του Αυτό μπορεί να είναι η αρχή του τέλους του μεγάλου συνασπισμού.
Τα πρώην μεγάλα κόμματα (CSU και SPD) είναι τόσο μικρά τώρα και πρέπει να ανησυχούν για την ύπαρξή τους ως κόμματα εξουσίας.
Ήδη εξαφανίστηκαν τα μαξιλαράκια «Φιλελευθεροι» και «Πειράτεν» ενώ οι «Die Linke» δεν πάνε πουθενά στην αντικομουνιστική δυτική Γερμανία, και η απάτη «πράσινοι» είναι στάσιμη.
Το βασικό ερώτημα, είναι αν κυβέρνηση της Γερμανικής Ανοιχτής Κοινωνίας θα είναι σε θέση να ενσωματώσει τα πιο συντηρητικά στοιχεία που ανησυχούν για την εισβολή των «προσφυγων» της μαντήλας και των τρομοκρατών. Και για να σωθεί η CDU μπορεί να θυσιάσει την «κακή Μέρκελ» της οποίας η εικόνα της μεταξύ ορισμένων συντηρητικών ομάδων του πληθυσμού, ειναι αρνητική.
Αν όμως δεν έχει μέλλον ο «μεγάλος Συνασπισμός» στην Γερμανία , τότε είναι πολύ αμφίβολη η συγκρότηση του στη Γαλλία, όπου σοσια-ληστες και ρεπουμπλικάνοι ειτε με τον Ζιπέ ειτε με τον Σαρκοζί πρέπει να κλείσουν το δρόμο στην Μαρίν και το Εθνικό Μέτωπο.
Η κ. Λε Πεν για να κλείσει στόματα διάλεξε έναν Εβραίο εξ αίματος τον David Rachline που είναι ο γιος του σοσιαλιστή Serge Rachline, του οποίου οι εβραϊοι γονείς μετανάστευσαν στη Γαλλία από την Ουκρανίας, ως επικεφαλής της προεκλογικής της εκστρατείας.
Ωστόσο David Rachline ισχυρίζεται ότι δεν είναι Εβραίος επειδή η μητ’ερα του δεν είναι εβραία επειδή δεν έχει κάνει περιτομή, και δεν έχει Bar Mitzvah.
Εάν δεν έχει μέλλον ο Μεγάλος Συνασπισμός της «σιδηράς Καγκελάριου» και ο Συνασπισμός σοσια-ληστών ρεπουμπλικάνων στη Γαλλία, τότε είναι λίγα και τα ψωμιά του μεγάλου Συνασπισμού Κούλης-Φώφη-Ρουφιανάκης.
Χρειάζεται όμως να υπάρξει μια "ελληνική αλτερνατίβα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου