Η χώρα ξεπουλιέται κι εμείς εραστές μιας αδιέξοδης πολιτικής επιλέγουμε ηγέτες που δεν καταφέρνουν να κοιτάξουν πέρα από τις προσταγές των δυναστών μας.
Γράφει ο Γιώργος Σ. Πολίτης
Δανειστήκαμε. Ωραία. Να πληρώσουμε, αλλά να πληρώσουμε -όχι με τους δικούς τους νόμους μια και οι νόμοι τους υπηρετούν μονάχα το στομάχι και τη ματαιοδοξία τους-, αλλά δίκαια.
Να πληρώσουμε δίκαια.
Και ήδη πληρώσαμε αλλά τίποτα δεν αλλάζει, το χρέος δεν κατεβαίνει και εδώ δεν ανάβει μόνο φωτάκι κινδύνου που προειδοποιεί, πως μας εκμεταλλεύονται καθώς υποχρεωνόμαστε να κάνουμε μόνο ό,τι μας επιβάλλουν, μα προβολέας τέτοιος ώστε να κάνει και τον τυφλό να χαρεί.
Είναι αναμφίβολο εδώ και κάμποσα χρόνια, πως ηθελημένα ο τόπος ξεπουλιέται. Ξεπουλιέται η πατρίδα μας ξεπουλιούνται οι περιουσίες μας και ...
.....για να τα λέμε όλα με το όνομά τους, οι περισσότεροι χέστηκαν για την πατρίδα μας αλλά τους ενδιαφέρει άμεσα η περιουσία τους, η οποία όμως λησμονούν πως περιλαμβάνεται στο οικόπεδο της χώρας.
Δεν μπορεί κανείς να έχει ακίνητο στο οικόπεδο του άλλου!
Δεν σώζεται λοιπόν το σπίτι μας όταν χαθεί η γη μας. Θεωρείστε βέβαιο πως θα ακολουθήσει τον τιτλούχο του οικοπέδου κι αυτός δεν θα είναι άλλος από τον δανειστή μας.
Εμείς όμως ως άνθρωποι με βαθιά ριζωμένες τις απόλυτα ορθές ιδέες γνωρίζοντες ότι πράττουμε το σωστό αγωνιζόμαστε:
1. Πότε για ΝΔ και πότε για ΣΥΡΙΖΑ.
2. Για το πώς θα καταφέρουμε να γιατρέψουμε την αρρώστια μας παίρνοντας συνεχώς μεγαλύτερη δόση από το φάρμακο (το πικρό των φόρων) που αποδείχθηκε αναποτελεσματικό, επισκεπτόμενοι με αξιοσημείωτη περιοδική συχνότητα πότε τον έναν γιατρό που αποδεικνύεται αλμπάνης (ΝΔ) και πότε τον άλλον ΣΥΡΙΖΑ) που κι αυτός όμοιος αποδεικνύεται, μα μην έχοντας άλλη επιλογή (σύμφωνα με τις άριστες ιδέες μας) επιστρέφουμε αναγκαστικά με τεράστια ελπίδα -η οποία καταντά το αδίκημα ιδιώνυμο- τον πρώτο αλμπάνη(ΝΔ) μπας και μας γιατροπορέψει σωστά...
(κι έπειτα αναρωτιόμαστε τι στο διάολο φταίει κι η χώρα δεν σηκώνει κεφάλι)
Κάνω λάθος;
Είναι λυπηρό που δεν έχουμε καταλάβει πως έχει αλλάξει ο πολιτικός χάρτης της χώρας και αυτό καθόσον είναι απολύτως σημαντικό και πρέπει να το καταλάβουμε, το αναφέρω για ακόμα μία φορά.
Από την μία μεριά είναι τα κόμματα που επιλέγουν έξοδο από την Ευρώπη (και ανάληψη της τύχης μας από εμάς τους ίδιους) και από την άλλη, εκείνα τα οποία εξακολουθούν να υποστηρίζουν την χορήγηση της ίδιας αναποτελεσματικής συνταγής (των φόρων, της περικοπής των μισθών, των συντάξεων, των μνημονίων γενικότερα) και στα οποία συμπεριλαμβάνονται για να μην υπάρξει παρεξήγηση τα εξής κόμματα: ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ, ο Λεβέντης και κάποιες άλλες τσόντες αυτών.
(αναρωτιέμαι ποιοι φαρμακοποιοί πλουτίζουν πουλώντας τέτοια φάρμακα και ποιοί γιατροί ενέχονται στην συνταγογράφηση)
Όποιο από όλα τα δεύτερα (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, κ,τ.λ.) εκλεγεί να κυβερνήσει αυτή την πολιτική θα ακολουθήσει. Κοντά στο νου κι γνώση. Δεν λένε ψέματα το δηλώνουν. Επιχειρούν μανούβρες στο ίδιο πεδίο, χρησιμοποιώντας τα ίδια εργαλεία. Αν μας αρέσει καλώς...
αν όχι όμως...
είναι εντελώς ηλίθιο. ΕΝΤΕΛΩΣ ΗΛΙΘΙΟ, δεν λέγεται αλλιώς, να φαντάζεται κάποιος πως θα ψηφίσει κάποιον από αυτούς για να μειώσει τους φόρους ή να επιλέξει κάποια άλλη πολιτική.
Τα νούμερα στην πολιτική που βιώνουμε ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ. Δεν φτάνουμε πια οι πολίτες για τους φόρους που μας ζητούνται. Οι μισοί έφυγαν και οι υπόλοιποι μισοί ετοιμάζονται. Το μόνο που μένει είναι να παραδώσουμε τα κλειδιά της χώρας κι όσοι μείνουμε να κάνουμε τους εργάτες, τους υπαλλήλους, τους ραγιάδες.
Να παραδώσουμε τα κλειδιά της χώρας;
Μα ασφαλώς, αυτό είναι το ζητούμενο και το επιδιωκόμενο, το οποίο και σε ένα μεγάλο βαθμό συμβαίνει. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση που όλα τα κανάλια, όλοι οι δημοσιογράφοι, άπαντες οι έχοντες μικρόφωνο την στιγμή που αναφέρουν το αδιέξοδο και κατακεραυνώνουν τις πολιτικές των φόρων και της αδιέξοδης πορείας, επιμένουν να ΜΗΝ ΤΟΛΜΟΥΝ να πουν λέξη για την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα!
Λέξη, για την αρπαγή της τύχης μας από τα νύχια εκείνων που μας επιβουλεύονται, που είναι προφανές πως δεν θέλουν να μας σώσουν. Ακόμα τα κανάλια και τα μεγάλα συμφέροντα σφάζονται προτείνοντας κόμματα που θα μας οδηγήσουν σε νέα σφαγή. Πόσο βλαμμένοι καταντήσαμε που ακόμα τους ακούμε.
Αλλά μια και η βλακεία δεν έχει όριο, κάποιοι από όλους εμάς ελπίζουν κιόλας την σπουδαία ανατροπή και την ανάκαμψη… Χαλάλι τους.
Παλέψαμε όλα τα χρόνια πληρώνοντας με το αίμα μας (όσοι το κάναμε γιατί δεν το κάναμε όλοι, όπως και όλοι δεν έχουν καταλάβει ίδια στο πετσί τους την κρίση. Υπάρχει και ένα 10% που δεν την πήρε χαμπάρι ακόμα) και τι καταφέραμε; ΤΙΠΟΤΑ. Πότε αυτό το τίποτα θα μας αφυπνίσει;
Το χρέος αντί να μειωθεί παρουσιάζει τάσεις αύξησης. Το ΔΝΤ λέει πως δεν είναι βιώσιμο έστω και αν παρθούν και εφαρμοστούν άριστα, όλα τα μέτρα.
Κι εμείς επιμένουμε να ακούμε τους άξιους της μοίρας μας πολιτικούς να μας γαργαλούνε τα αχαμνά με λόγια που θα έκαναν και ζώα να επαναστατήσουν.
Καμιά νέα πρόταση. Όλες περιφέρονται σαν ράθυμη λιτανεία γύρω από τα ίδια θέματα. Πάταξη φοροδιαφυγής, καλύτερη διαπραγμάτευση και άλλα μαγειρέματα με πρώτη ύλη τα δοκιμασμένα και αναποτελεσματικά, επιχειρήματα που από την επανειλημμένη ανακύκλωση κατάντησαν, σκατά για φτύσιμο.
Τα σκατά που μας αξίζουν βεβαίως, καθώς τα στηρίζουμε, τα πιπιλάμε και τα καταπίνουμε (όλα να τα λέμε), διότι αφού μυαλό δεν έχουμε, περιμένουμε από τον Κούλη να αλλάξει την κατάσταση (και από τον όποιον Κούλη) χορηγώντας μας ένα αλλιώτικο σχήμα ανακυκλώσιμων φαρμάκων, της ιδίας αποτυχημένης εταιρίας, από την ίδια πρώτη ύλη.
Πλέον γνωρίζετε από ποια…
Γράφει ο Γιώργος Σ. Πολίτης
Δανειστήκαμε. Ωραία. Να πληρώσουμε, αλλά να πληρώσουμε -όχι με τους δικούς τους νόμους μια και οι νόμοι τους υπηρετούν μονάχα το στομάχι και τη ματαιοδοξία τους-, αλλά δίκαια.
Να πληρώσουμε δίκαια.
Και ήδη πληρώσαμε αλλά τίποτα δεν αλλάζει, το χρέος δεν κατεβαίνει και εδώ δεν ανάβει μόνο φωτάκι κινδύνου που προειδοποιεί, πως μας εκμεταλλεύονται καθώς υποχρεωνόμαστε να κάνουμε μόνο ό,τι μας επιβάλλουν, μα προβολέας τέτοιος ώστε να κάνει και τον τυφλό να χαρεί.
Είναι αναμφίβολο εδώ και κάμποσα χρόνια, πως ηθελημένα ο τόπος ξεπουλιέται. Ξεπουλιέται η πατρίδα μας ξεπουλιούνται οι περιουσίες μας και ...
.....για να τα λέμε όλα με το όνομά τους, οι περισσότεροι χέστηκαν για την πατρίδα μας αλλά τους ενδιαφέρει άμεσα η περιουσία τους, η οποία όμως λησμονούν πως περιλαμβάνεται στο οικόπεδο της χώρας.
Δεν μπορεί κανείς να έχει ακίνητο στο οικόπεδο του άλλου!
Δεν σώζεται λοιπόν το σπίτι μας όταν χαθεί η γη μας. Θεωρείστε βέβαιο πως θα ακολουθήσει τον τιτλούχο του οικοπέδου κι αυτός δεν θα είναι άλλος από τον δανειστή μας.
Εμείς όμως ως άνθρωποι με βαθιά ριζωμένες τις απόλυτα ορθές ιδέες γνωρίζοντες ότι πράττουμε το σωστό αγωνιζόμαστε:
1. Πότε για ΝΔ και πότε για ΣΥΡΙΖΑ.
2. Για το πώς θα καταφέρουμε να γιατρέψουμε την αρρώστια μας παίρνοντας συνεχώς μεγαλύτερη δόση από το φάρμακο (το πικρό των φόρων) που αποδείχθηκε αναποτελεσματικό, επισκεπτόμενοι με αξιοσημείωτη περιοδική συχνότητα πότε τον έναν γιατρό που αποδεικνύεται αλμπάνης (ΝΔ) και πότε τον άλλον ΣΥΡΙΖΑ) που κι αυτός όμοιος αποδεικνύεται, μα μην έχοντας άλλη επιλογή (σύμφωνα με τις άριστες ιδέες μας) επιστρέφουμε αναγκαστικά με τεράστια ελπίδα -η οποία καταντά το αδίκημα ιδιώνυμο- τον πρώτο αλμπάνη(ΝΔ) μπας και μας γιατροπορέψει σωστά...
(κι έπειτα αναρωτιόμαστε τι στο διάολο φταίει κι η χώρα δεν σηκώνει κεφάλι)
Κάνω λάθος;
Είναι λυπηρό που δεν έχουμε καταλάβει πως έχει αλλάξει ο πολιτικός χάρτης της χώρας και αυτό καθόσον είναι απολύτως σημαντικό και πρέπει να το καταλάβουμε, το αναφέρω για ακόμα μία φορά.
Από την μία μεριά είναι τα κόμματα που επιλέγουν έξοδο από την Ευρώπη (και ανάληψη της τύχης μας από εμάς τους ίδιους) και από την άλλη, εκείνα τα οποία εξακολουθούν να υποστηρίζουν την χορήγηση της ίδιας αναποτελεσματικής συνταγής (των φόρων, της περικοπής των μισθών, των συντάξεων, των μνημονίων γενικότερα) και στα οποία συμπεριλαμβάνονται για να μην υπάρξει παρεξήγηση τα εξής κόμματα: ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ, ο Λεβέντης και κάποιες άλλες τσόντες αυτών.
(αναρωτιέμαι ποιοι φαρμακοποιοί πλουτίζουν πουλώντας τέτοια φάρμακα και ποιοί γιατροί ενέχονται στην συνταγογράφηση)
Όποιο από όλα τα δεύτερα (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, κ,τ.λ.) εκλεγεί να κυβερνήσει αυτή την πολιτική θα ακολουθήσει. Κοντά στο νου κι γνώση. Δεν λένε ψέματα το δηλώνουν. Επιχειρούν μανούβρες στο ίδιο πεδίο, χρησιμοποιώντας τα ίδια εργαλεία. Αν μας αρέσει καλώς...
αν όχι όμως...
είναι εντελώς ηλίθιο. ΕΝΤΕΛΩΣ ΗΛΙΘΙΟ, δεν λέγεται αλλιώς, να φαντάζεται κάποιος πως θα ψηφίσει κάποιον από αυτούς για να μειώσει τους φόρους ή να επιλέξει κάποια άλλη πολιτική.
Τα νούμερα στην πολιτική που βιώνουμε ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ. Δεν φτάνουμε πια οι πολίτες για τους φόρους που μας ζητούνται. Οι μισοί έφυγαν και οι υπόλοιποι μισοί ετοιμάζονται. Το μόνο που μένει είναι να παραδώσουμε τα κλειδιά της χώρας κι όσοι μείνουμε να κάνουμε τους εργάτες, τους υπαλλήλους, τους ραγιάδες.
Να παραδώσουμε τα κλειδιά της χώρας;
Μα ασφαλώς, αυτό είναι το ζητούμενο και το επιδιωκόμενο, το οποίο και σε ένα μεγάλο βαθμό συμβαίνει. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση που όλα τα κανάλια, όλοι οι δημοσιογράφοι, άπαντες οι έχοντες μικρόφωνο την στιγμή που αναφέρουν το αδιέξοδο και κατακεραυνώνουν τις πολιτικές των φόρων και της αδιέξοδης πορείας, επιμένουν να ΜΗΝ ΤΟΛΜΟΥΝ να πουν λέξη για την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα!
Λέξη, για την αρπαγή της τύχης μας από τα νύχια εκείνων που μας επιβουλεύονται, που είναι προφανές πως δεν θέλουν να μας σώσουν. Ακόμα τα κανάλια και τα μεγάλα συμφέροντα σφάζονται προτείνοντας κόμματα που θα μας οδηγήσουν σε νέα σφαγή. Πόσο βλαμμένοι καταντήσαμε που ακόμα τους ακούμε.
Αλλά μια και η βλακεία δεν έχει όριο, κάποιοι από όλους εμάς ελπίζουν κιόλας την σπουδαία ανατροπή και την ανάκαμψη… Χαλάλι τους.
Παλέψαμε όλα τα χρόνια πληρώνοντας με το αίμα μας (όσοι το κάναμε γιατί δεν το κάναμε όλοι, όπως και όλοι δεν έχουν καταλάβει ίδια στο πετσί τους την κρίση. Υπάρχει και ένα 10% που δεν την πήρε χαμπάρι ακόμα) και τι καταφέραμε; ΤΙΠΟΤΑ. Πότε αυτό το τίποτα θα μας αφυπνίσει;
Το χρέος αντί να μειωθεί παρουσιάζει τάσεις αύξησης. Το ΔΝΤ λέει πως δεν είναι βιώσιμο έστω και αν παρθούν και εφαρμοστούν άριστα, όλα τα μέτρα.
Κι εμείς επιμένουμε να ακούμε τους άξιους της μοίρας μας πολιτικούς να μας γαργαλούνε τα αχαμνά με λόγια που θα έκαναν και ζώα να επαναστατήσουν.
Καμιά νέα πρόταση. Όλες περιφέρονται σαν ράθυμη λιτανεία γύρω από τα ίδια θέματα. Πάταξη φοροδιαφυγής, καλύτερη διαπραγμάτευση και άλλα μαγειρέματα με πρώτη ύλη τα δοκιμασμένα και αναποτελεσματικά, επιχειρήματα που από την επανειλημμένη ανακύκλωση κατάντησαν, σκατά για φτύσιμο.
Τα σκατά που μας αξίζουν βεβαίως, καθώς τα στηρίζουμε, τα πιπιλάμε και τα καταπίνουμε (όλα να τα λέμε), διότι αφού μυαλό δεν έχουμε, περιμένουμε από τον Κούλη να αλλάξει την κατάσταση (και από τον όποιον Κούλη) χορηγώντας μας ένα αλλιώτικο σχήμα ανακυκλώσιμων φαρμάκων, της ιδίας αποτυχημένης εταιρίας, από την ίδια πρώτη ύλη.
Πλέον γνωρίζετε από ποια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου