Αγαπητοί αναγνώστες, πριν γράψω αυτό το άρθρο έκαστα και σκέφθηκα πολύ. Αν πρέπει δημόσια να αποτυπώσω αυτά που σκέφτονται και συζητούν οι συμπολίτες και για την επικινδυνότητα να εκφράσω δημόσια αυτές τις σκέψεις.
Βλέπω όλα αυτά που γίνονται γύρω μας, τον τρόπο σκέψης, τις συζητήσεις και επειδή έχω την τύχη να κινούμε επιχειρηματικά ανάμεσα και την φτωχολογία, αλλά και την πλουτοκρατία, μπορώ να σας πω ότι λαμβάνω εκ διαμέτρου αντίθετα μηνύματα.
Στοιχείο που καταδεικνύει το χάος που χωρίζει τις οικονομικές τάξεις της χώρας. Από την μια μεριά έχουμε τους φτωχούς κυρίως ανθρώπους ή ....
...αγανακτησμένους και κυρίως απελπισμένους, που περιμένουν την ώρα και τη στιγμή να μετατρέψουν τη χώρα σε Βενεζουέλα, όχι τόσο για να κλέψουν ή για να λεηλατήσουν, αλλά για να τιμωρήσουν το πολιτικό σύστημα, τους δημοσίους υπαλλήλους (όχι όλους, αλλά τους περισσότερους και στοχευμένα κυρίως υψηλά ιστάμενους ή έστω υψηλά κατά την άποψη τους μισθοδοτούμενους) και φυσικά οτιδήποτε και οποιονδήποτε έχει καταγραφεί στο μυαλό τους ως υπεύθυνο για την κατάσταση που κυριαρχεί στη χώρα.
Οι άνθρωποι αυτοί τους τελευταίους μήνες τείνουν να είναι από πολλοί έως και κρίσιμα πάρα πολλοί και αποτελούν κατά την άποψη μου τον μέγιστο κίνδυνο για την πλειοψηφία των Ελλήνων. Όχι λόγο της δεδομένης απόφασης τους για «ξεσκαρτάρισμα» αλλά γιατί την επιλογή τους θα την κάνουν με βάση τα υποκειμενικά τους πιστεύω και όχι την πραγματικότητα. Έτσι στο στόχαστρο μπορεί να μπουν άνθρωποι που έχουν αντίθετα πολιτικά, θρησκευτικά πιστεύω – χωρίς να έχει σχέση η οικονομική τους κατάσταση – η τοποθεσία κατοικίας, το ύψος της ιδιοκτησίας (κινητής και ακίνητης), ακόμα και το είδος της εργασίας (εφοριακοί, στελέχη πολυεθνικών, αστυνομικοί, υπάλληλοι ΜΜΕ, κλπ)!
Μπορεί να είσαι εσύ που με διαβάζεις, ακόμα και αν ανήκεις σε αυτούς που επιθυμούν το ξεσκαρτάρισμα πολύ απλά γιατί κάποιος σε γειτονιά ή στο χώρο εργασίας ή στην καφετέρια δεν γουστάρει τη φάτσα σου! Στον αντίποδα υπάρχουν και οι άνθρωποι που όντως ανήκουν στην προνομιούχα αστική τάξη. Και αυτοί τελευταία και κυρίως τις μετά την επανάσταση στη Βενεζουέλα, στις συζητήσεις τους κυριαρχεί το ενδεχόμενο ανάλογες σκηνές να δούμε και στη χώρα μας.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που προετοιμάζονται για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Και σε αυτούς όμως ακούς το ίδιο πολεμικό κλίμα. Φράσεις του τύπου «δεν θα επιτρέψουμε να μας διαλύσουν τα κεκτημένα οι ξεβράκωτοι» ή «αν θέλουν εμφύλιο και εμείς ξέρουμε να κρατάμε ντουφέκια» ή «λεφτά έχουμε μισθοφόροι υπάρχουν πολλοί». Αδιανόητες σκέψεις και πράγματα που σίγουρα οι περισσότεροι τα σκέφτεστε ή τα έχετε ακούσει. Το κακό είναι ότι αυτά από σκέψεις και τα τρελά σενάρια όταν θα προκύψει η κακιά η ώρα (χρεωκοπία, τυχαίο γεγονός, υποδαυλισμένο από ξένες υπηρεσίες γεγονός κλπ), που να είστε σίγουροι ότι κάποτε όπως πάνε τα πράγματα θα προκύψει, όλα αυτά θα τα δείτε όχι στις οθόνες των τηλεοράσεων σας, αλλά στη γειτονιά σας, έξω από το σπίτι σας.
Βέβαια την ίδια ώρα κάποιοι θα χειραγωγούν το μανιασμένο πλήθος (όπως γίνεται στα Σκόπια και τη Βενεζουέλα, όπως έγινε και στην Τουρκία μετά το γιαλαντζί πραξικόπημα) και θα γράφουν τις δικές τους πρώτες γραμμές στην μελλοντική μας ιστορία, χωρίς εμάς και όπως πάντα για την πάρτι τους! Και όλα αυτά γιατί;
Γιατί και πάλι το πλήθος θα έχει πιαστεί για άλλη μια φορά κορόιδο! Φυσικά κάποιοι θα περιμένουν ακόμα τις προφητείες για να τους σώσουν! Αυτοί δεν διδάχθηκαν ποτέ και τίποτα από την ιστορία των Εθνών και κυρίως από την Ελληνική ιστορία.
Ας πρόσεχαν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου