Το ελληνικό πνεύμα είναι δημοκρατία και ελευθερία,

Ενα τμήμα του λαού δίνει πολιτική στήριξη στην ΧΑ. Αυτό δεν σημαίνει πως ο φασισμός και ο ναζισμός σαν ιδεολογία έχουν κάποια διάδοση στον λαό μας.

Δεν έχουν.

Είναι άλλοι οι λόγοι του φαινομένου. Στον λαό μας, στους Έλληνες  η διάδοση των φασιστικών και ναζιστικών ιδεοληψιών περιοριζόταν πάντα σε έναν ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ, μα πολύ μικρό αριθμό Ελλήνων.

Κατά την δική μου εκτίμηση, αιτίες του φαινομένου του να δίνουν λαϊκά τμήματα πολιτική στήριξη στην ΧΑ, είναι :

1) η άθλια οικονομική κατάσταση 

2) η οργή για την κομματική κλεπτοκρατία και την ατιμωρησία της και 

3) ο εποικισμός από εκατοντάδες χιλιάδες λαθραίους μετανάστες, μουσουλμάνους μάλιστα, με συνοδεία την ανεξέλεγκτη εισαγόμενη εγκληματικότητα. Η οποία αποσιωπάται. Και από τις επίσημες αρχές και από την αριστερά.

Ομως…

Πολύ σημαντικός παράγοντας που στρέφει κάποιους προς την ΧΑ είναι η απαξίωση ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ κάθε έννοιας που έχει να κάνει με το έθνος, την πατρίδα, την σημαία κλπ κλπ. Δηλαδή η απαξίωση όλων εκείνων των στοιχείων που μας ορίζουν σαν ανθρώπινη ομάδα, σαν έλληνες δηλαδή, η κατασυκοφάντησή τους και η δαιμονοποίησή τους.

Την κοινωνία με συνείδηση του εαυτού της, δηλαδή το έθνος, οι ηγεσίες της αριστεράς, καθότι ολιγαρχικές, την θεωρούν και δικαίως ένα εχθρό τους, καθώς μια τέτοια κοινωνία ζητάει αυτο-κυβέρνηση και αυτο-νομία, κι αυτό κανένας ολιγαρχικός δεν μπορεί να το ανεχθεί. Δεξιός ή αριστερός.

Γι’ αυτό και η εχθρότητα της αριστεράς εναντίον του έθνους.

Γι’ αυτό και οι ηγεσίες της αριστεράς μεταμφίεσαν τον γκλομπαλισμό που προωθούν σε …διεθνισμό, παρότι αρνούνται τα έθνη.

Γι’ αυτό και ο μισ-ελληνισμός καθώς το ελληνικό πνεύμα είναι δημοκρατία και ελευθερία, πράγματα με τα οποία οι αριστερές ηγεσίες, ολιγαρχικές ως το τελευταίο κύτταρο, είναι αδυσώπητα αντίπαλες.

Τα επιχειρήματα περί …”αιμοβορισμού” κλπ κλπ των εθνών είναι αστεία. Εγκλήματα δεν κάνουν μόνο τα έθνη και οι λαοί. Εγκλήματα κάνουν και οι οπαδοί ιδεολογιών, θρησκειών κλπ.

Και οι αριστεροί θα έπρεπε να αναλογίζονται τα πτώματα του Κατύν, των Ουκρανών, της Ταϊλάνδης, της Β. Κορέας, της Κίνας, των γκουλάγκ κλπ κλπ. “Ολα τα χωριά έχουν μνήματα” λέει ο λαός μας.

Οσο υπάρχουν ομάδες (εθνικές, ποδοσφαιρικές, θρησκευτικές, ιδεολογικές) που θεωρούν αυτό που είναι ή πρεσβεύουν, πως είναι το μόνο που ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ, θα έχουμε συλλογικά εγκλήματα και βία αδικαιολόγητη. Και δεν είναι μόνο ο ακραίος εθνικισμός που ζητάει να κυριαρχήσει και να εξοντώσει τα αντίπαλα του έθνη. Το ίδιο επιζητούν και άλλα κοινωνικά φαινόμενα στην ακραία τους μορφή. Ανάλογα με την φάση και την περίοδό τους μπορεί να είναι και οι θρησκείες, και οι ιδεολογίες, κλπ κλπ.

Πόσο ρόλο παίζει αυτή η στάση της αριστεράς στην διόγκωση του φαινομένου της πολιτικής στήριξης προς την ΧΑ από τμήματα του λαού, είναι δύσκολο να το πει κανείς.

Πρέπει όμως να είναι πολύ σημαντικός λόγος η στάση αυτή της αριστεράς, διότι οι πιο ενεργοί πολίτες βρίσκονται στην αριστερά, αρκετοί από τους οποίους διακινούν αυτές τις εθνο-μηδενιστικές ιδέες στο όνομα ενός διεθνισμού, που αρνείται όμως τα έθνη, και ουσιαστικά είναι γκομπαλισμός, όπως ακριβώς βολεύει τον άγριο καπιταλισμό των ημερών μας.

Δηλαδή γνωρίζουμε από το παρελθόν πως, στην περίπτωση της γερμανίας τουλάχιστον, ο γερμανικός λαός έδωσε, ένα τμήμα του έστω, πολιτική στήριξη στους ναζιστές, εξαιτίας της οικονομικής καταστροφής αλλά και εξαιτίας της εθνικής ταπείνωσης που συνεπαγόταν η συνθήκη λήξης του α’ παγκ. πολέμου (το βαγόνι και το τραπέζι των υπογραφών, η επιτήρηση, οι αποζημιώσεις κλπ κλπ).

Στην δική μας περίπτωση ΔΕΝ υπάρχει τέτοιο στοιχείο εθνικής ταπείνωσης του λαού από ξένους παράγοντες. Υπάρχει όμως εθνική ταπείνωση εν μέρει από ένα θορυβώδες τμήμα της γκλομπαλιστικής αριστεράς, αλλά και του διαμπερούς ιλαρο-τραγικού αντι-εξουσιαστικού “χώρου”, που λοιδωρούν και εξυβρίζουν κάθε τι το ελληνικό με ένα απίστευτο μισελληνικό μένος. Αυτό δημιουργεί μια ροπή φυσικά στον λαό.

Πολιτικά και λογικά, οπορτουνιστικά έστω ας το χαρακτηρίσει κάποιος, το να ζητείται εν μέσω άγριου καπιταλισμού, η κατάργηση των συνόρων, του στρατού και του εθνικού κράτους, και μάλιστα από αριστερούς και αντι-εξουσιαστές, φανατικούς εχθρούς του καπιταλισμού, είναι …ιλαροτραγικό και σχιζοφρενικό.

Θραξ Αναρμόδιος