Ο Εθνομηδενιστής .

Ο Εθνομηδενιστής  θέτει σκοπίμως ψευτοδιλήμματα, όπως «εθνικιστές ή αντιεθνικιστές»,  «ρατσιστές  ή αντιρατσιστές», «φασίστες ή αντιφασίστες», με απώτερο σκοπό την  καλλιέργεια ανασφάλειας στον λαό, ώστε να αυτοπροβληθεί στη συνέχεια ο ίδιος σαν  προστάτης και σωτήρας. 

Στο σημείο αυτό έγκειται και η πιο επικίνδυνη συνέπεια  του Εθνομηδενισμού που μπορεί να μετασχηματίσει την διαφορετικότητα σε εχθρότητα και  να παρωθήσει έτσι στην ξενοφοβία, στην εθνοφοβία και γενικά σε κάθε μορφής ρατσισμό. 

Ο Εθνομηδενισμός  απαντάται τόσο στο κοινωνικό όσο και στο πολιτικό επίπεδο. Στο κοινωνικό επίπεδο  φαινόμενα Εθνομηδενισμού  συναντάμε στη γλώσσα(μεταμοντερνισμός), την τέχνη, την επιστήμη κτλ. 

Ειδικότερα, ο Εθνομηδενισμός  στην τέχνη έχει να κάνει με τη μαζική κουλτούρα, τον  εκχυδαϊσμό και την προβολή του εμπορικού και όχι του ποιοτικού (για παράδειγμα.  μερικά περιοδικά ποικίλης ύλης ή «εύπεπτα» τηλεοπτικά προϊόντα και θεάματα), τον μηδενισμό της σημασίας του Έθνους και των συμβολισμών του.  

Στο  πολιτικό επίπεδο, ο όρος τείνει να συνδεθεί με.......

την εξαπάτηση του λαού, τη δημαγωγία,  τη χειραγώγηση, την καλλιέργεια ανεξέλεγκτης ελευθερίας/αναρχίας, την πολυπολισμικότητα, την ιστορική αποδόμηση, τον εθνοφοβισμό. Στοχεύει στην πολιτιστική  υποβάθμιση του λαού και την καθήλωσή του στο περιθώριο των εξελίξεων.

Μοχλός διάδοσης του Εθνομηδενισμού αποτελεί και η προπαγάνδα.

Προπαγάνδα είναι η διάδοση πεποιθήσεων,  αντιλήψεων με σκοπό να επηρεαστεί η κοινή γνώμη, ώστε οι πολίτες να υιοθετήσουν  ορισμένη στάση και κατ’ επέκταση να προβούν σε ορισμένες ενέργειες. 

Διαφέρει από  την πειθώ που χρησιμοποιεί επιχειρήματα και τεκμήρια. Αντίθετα, η προπαγάνδα  αποτελεί συνειδητή προσπάθεια να πεισθεί το άτομο να αποδεχθεί κάποια πεποίθηση  άκριτα ή να κάνει κάποια επιλογή. 

Συνήθως, αυταρχικά καθεστώτα που δεν έχουν τη  συναίνεση του λαού, ή δημοκρατικά καθεστώτα χωρίς την εκούσια συναίνεση της πλειοψηφίας,  καταφεύγουν σε αυτή την τεχνική για να χειραγωγήσουν την  κοινή γνώμη προκειμένου να εξασφαλίσουν την παραμονή τους στην εξουσία. τα μέσα  (τεχνικές διάδοσης) που χρησιμοποιεί η προπαγάνδα για να εξυπηρετήσει τους  σκοπούς της είναι ο προφορικός λόγος (συζήτηση, διαλέξεις, ημερίδες, συνέδρια,  ειδησεογραφικά πρακτορεία, κυβερνητικές δηλώσεις κτλ.), ο γραπτός λόγος  (προκηρύξεις, επιστολές, εφημερίδες, βιβλία, κτλ.). 

Επίσης, η χρησιμοποίηση κάθε  μορφής τέχνης, του θεάτρου, του κινηματογράφου, της ζωγραφικής, της λογοτεχνίας  κτλ. Μέσον διάδοσης προπαγάνδας στην σημερινή εποχή αποτελεί και το διαδίκτυο.  

Τόσο ο Εθνομηδενισμός, όσο και η προπαγάνδα ευνοούνται από τους εξής παράγοντες:

• την έλλειψη παιδείας και κριτικής ικανότητας, που καθιστούν το άτομο έρμαιο  στα χέρια των λαϊκιστών/προπαγανδιστών, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να   διακρίνει τον γνήσιο πολιτικό από τον δημαγωγό
•  την πολιτική απάθεια. Η αδιαφορία του λαού για συμμετοχή του στη δημόσια ζωή  αφενός, και η υπερβολική φιλοδοξία ορισμένων πολιτικών αφετέρου, καθιστούν τον   λαό εύκολο θήραμα των εθνομηδενιστών/προπαγανδιστών.

Η ανύψωση του μορφωτικού επιπέδου του λαού, καθιστά τον πολίτη ικανό να  αντιταχθεί στην ευτέλεια του Εθνομηδενισμού και σε κάθε μορφή προπαγάνδας. 

Η  συμμετοχή του στα «κοινά» παραγκωνίζει τους Εθνομηδενιστές ηγέτες  και τις πολιτικές τους.