Φοβερή αύξηση του δημοσίου χρέους είχαμε μέσα σε ένα τρίμηνο, και συγκεκριμένα στο γ' τρίμηνο του 2013, σε σύγκριση με το αντίστοιχο του 2012.
Η αύξηση ξεπέρασε τα 18,4 δισ.ευρώ.
Οι αμείλικτοι αριθμοί αποκαλύπτουν καθημερινά, το πόσο πραγματικό είναι το περιβόητο success story της κυβέρνησης Σαμαρά, αφού παρά τις θυσίες του ελληνικού λαού, όχι μόνο δεν "γεμίζει" το "πιθάρι", αλλά βρισκόμαστε σε δυσμενέστερη κατάσταση από πρότερα.
Υπενθυμίζουμε ότι το ελληνικό χρέος έχει υποστεί δύο «κουρέματα» που ουδόλως ωφέλησαν (προφανώς ο τρόπος που έγιναν ωφελούσε τους δανειστές και φτωχοποιούσε τους Έλληνες πολίτες), καθώς, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, παρουσίασε αύξηση της τάξης των 18,4 δισ. ευρώ στο γ’ τρίμηνο του 2013, σε σύγκριση με το γ’ τρίμηνο του 2012.
Ο αριθμός αυτός αντικατοπτρίζει με τον πιο εύγλωττο τρόπο ........την αποτυχία της κυβέρνησης και των Τροϊκανών να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του δημοσίου χρέους, που ήταν ο υπ’ αριθμόν 1 στόχος από το πρώτο μνημόνιο, το Μάιο του 2010, ενώ πονοκέφαλο στο οικονομικό επιτελείο προκαλούν και οι λήξεις ομολόγων για την προσεχή πενταετία, δηλαδή έπεται συνέχεια.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα επίσημα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, το ύψος του δημόσιου χρέους Κεντρικής Διοίκησης στο τέλος του περασμένου Σεπτεμβρίου ανήλθε σε 321,9 δισ. ευρώ, από 303,5 δισ. ευρώ που ήταν το Σεπτέμβριο του 2012. Στη διάρκεια του γ’ τριμήνου 2013, σε σύγκριση με τον Ιούνιο του 2013, το δημόσιο χρέος παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητο, καθώς από 321,4 δισ. ευρώ αυξήθηκε σε 321,9 δισ. ευρώ ή στο 175,9% του ΑΕΠ.
Από τα στοιχεία προκύπτει επίσης πως τα διαθέσιμα του Δημοσίου στο τέλος του Σεπτεμβρίου ήταν στο ποσό των 7,5 δισ. ευρώ, από 4,4 δισ. ευρώ τον Ιούνιο.
Διευκρινίζεται ότι, εν προκειμένω, ο λόγος γίνεται για το συνολικό δημόσιο χρέος, δηλαδή περιλαμβάνει και τα ομόλογα που κατέχουν τα ασφαλιστικά ταμεία και άλλοι δημόσιοι φορείς -το αποκαλούμενο ενδοκυβερνητικό χρέος.
Αυτό σημαίνει ότι το χρέος Γενικής Κυβέρνησης, που αποτελεί και το δείκτη παρακολούθησης από την τρόικα και τις αγορές, είναι χαμηλότερο, δεδομένου πως για τον προσδιορισμό του αφαιρείται η αξία των ομολόγων που κατέχουν δημόσιοι φορείς.
Επί του πρακτέου όμως αυτό σημαίνει ότι για την τρόικα υπάρχει ενδιαφέρον μόνο για ότι χρωστάει η κυβέρνηση στους δανειστές. Για ότι χρωστάει σε εμάς τους πολίτες είναι "ως μη γενόμενο". Πρώτα θα εξοφλούμε τα χρέη μας σε τρίτους και μετά στον δικό μας κόσμο. Τα χρέη προς τους πολίτες έχουν να κάνουν με μισθούς, συντάξεις, ιατρικές παροχές, παιδεία κ.α
Για αυτό και η τρόικα δεν παρακολουθεί τα χρέη των δημόσιων φορέων, απλά δεν την ενδιαφέρει. Είναι υποχρεώσεις προς τους "ιθαγενείς", το πρόβλημα είναι ότι συμφωνεί μαζί της και η "ελληνική" νεοταξίτικη κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου