Στην «απελευθέρωση» του εθνικού ύμνου της Ελλάδας στο Youtube οδήγησαν δημοσιεύματα που στηλίτευσαν το γεγονός πως τον «προλόγιζαν» διαφημίσεις, οδηγώντας στο ερώτημα ποιος εισπράττει τα έσοδα.
Σημειώνεται πως τα πνευματικά…δικαιώματα του εθνικού ύμνου ανήκουν πλέον στο υπουργείο Πολιτισμού.
Την υπόθεση ανακίνησε το site Press Project και η Ελευθεροτυπία.
Την υπόθεση ανακίνησε το site Press Project και η Ελευθεροτυπία.
Δημοσίευμα της εφημερίδας αναφέρει πως επικοινώνησαν με το ελληνικό τμήμα της Google, η οποία είναι ιδιοκτήτρια του Youtube από το 2006 και η οποία απέφυγε να τοποθετηθεί επί της υπόθεσης.
Ωστόσο σιωπηρά απέσυρε τις διαφημίσεις από τις επίμαχες εκτελέσεις, αναφέρει.......... το δημοσίευμα.
Η Jaclyn Ranere, αντιπρόεδρος του τμήματος μάρκετινγκ και εταιρικών ανακοινώσεων της εταιρείας The Orchard, μία πολυεθνικής που διαχειρίζεται δικαιώματα χρήσης ανέφερε ότι «στην περίπτωση κομματιών των οποίων η σύνθεση δεν υπόκειται πλέον σε πνευματικά δικαιώματα (public domain/κοινό κτήμα) και προφανώς κυκλοφορούν πλέον σε χιλιάδες εκτελέσεις (όπως είναι ο Εθνικός Υμνος μιας χώρας, τα δημοτικά τραγούδια, οι κλασικές συνθέσεις κ.λπ.), προβλέπεται εξαίρεση από αυτή τη διαδικασία, για τον απλό λόγο ότι είναι δύσκολο έως αδύνατον το λογισμικό αναγνώρισης να εντοπίσει τις μικρές διαφορές ανάμεσα σε χιλιάδες παρόμοιες εκτελέσεις».
«Επειδή αυτή η διαδικασία έχει αναπτυχθεί τεχνολογικά και εμπορικά πρόσφατα, υπάρχουν κάποια ηχογραφήματα -για τα όποια οι πελάτες μας βέβαια έχουν πλήρη δικαιώματα χρήσεως των ηχογραφημάτων (master rights)- τα οποία παρ» ότι ανήκουν στην κατηγορία «κοινού κτήματος», έχουν παραμείνει ενεργά στη διαδικασία ταυτοποίησης του YouTube.
Ωστόσο σιωπηρά απέσυρε τις διαφημίσεις από τις επίμαχες εκτελέσεις, αναφέρει.......... το δημοσίευμα.
Η Jaclyn Ranere, αντιπρόεδρος του τμήματος μάρκετινγκ και εταιρικών ανακοινώσεων της εταιρείας The Orchard, μία πολυεθνικής που διαχειρίζεται δικαιώματα χρήσης ανέφερε ότι «στην περίπτωση κομματιών των οποίων η σύνθεση δεν υπόκειται πλέον σε πνευματικά δικαιώματα (public domain/κοινό κτήμα) και προφανώς κυκλοφορούν πλέον σε χιλιάδες εκτελέσεις (όπως είναι ο Εθνικός Υμνος μιας χώρας, τα δημοτικά τραγούδια, οι κλασικές συνθέσεις κ.λπ.), προβλέπεται εξαίρεση από αυτή τη διαδικασία, για τον απλό λόγο ότι είναι δύσκολο έως αδύνατον το λογισμικό αναγνώρισης να εντοπίσει τις μικρές διαφορές ανάμεσα σε χιλιάδες παρόμοιες εκτελέσεις».
«Επειδή αυτή η διαδικασία έχει αναπτυχθεί τεχνολογικά και εμπορικά πρόσφατα, υπάρχουν κάποια ηχογραφήματα -για τα όποια οι πελάτες μας βέβαια έχουν πλήρη δικαιώματα χρήσεως των ηχογραφημάτων (master rights)- τα οποία παρ» ότι ανήκουν στην κατηγορία «κοινού κτήματος», έχουν παραμείνει ενεργά στη διαδικασία ταυτοποίησης του YouTube.
Γι» αυτό όταν λαμβάνουμε ειδοποίηση από το YouTube, δεν εγείρουμε πλέον αξιώσεις για τα συγκεκριμένα ηχογραφήματα. Συνεπώς και τώρα έχουμε αφαιρέσει από τον κατάλογό μας όλες τις αξιώσεις για τυχόν εκτελέσεις του ελληνικού Εθνικού Υμνου».
Σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία, για τον Εθνικό Υμνο δεν υφίστανται πια πνευματικά δικαιώματα, καθώς έχει παρέλθει η 70ετία από το θάνατο των δημιουργών του, του Διονυσίου Σολωμού (1857) και Νικολάου Μάντζαρου (1872).
Ως άυλη πνευματική κληρονομιά και εθνικό σύμβολο έχει περάσει στη δικαιοδοσία του υπουργείου Πολιτισμού. Αυτό σημαίνει ότι εάν ακολουθούσε κάποιος το νόμο κατά γράμμα, θα όφειλε να ζητά την άδεια του υπουργείου για να προβεί σε μία καινούργια εκτέλεση του Εθνικού Ύμνου.
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία, για τον Εθνικό Υμνο δεν υφίστανται πια πνευματικά δικαιώματα, καθώς έχει παρέλθει η 70ετία από το θάνατο των δημιουργών του, του Διονυσίου Σολωμού (1857) και Νικολάου Μάντζαρου (1872).
Ως άυλη πνευματική κληρονομιά και εθνικό σύμβολο έχει περάσει στη δικαιοδοσία του υπουργείου Πολιτισμού. Αυτό σημαίνει ότι εάν ακολουθούσε κάποιος το νόμο κατά γράμμα, θα όφειλε να ζητά την άδεια του υπουργείου για να προβεί σε μία καινούργια εκτέλεση του Εθνικού Ύμνου.
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου