Η Ελληνική κοινωνία ....«δεν έχει πλέον να χάσει τίποτε άλλο πέρα από τις αλυσίδες της».

Η καθημερινή συζήτηση στα κεντρική Μ.Μ.Ε. περί του νέου επαχθούς φόρου κατά των ακινήτων στην Ελλάδα και περί άρσης των πλειστηριασμών σε βάρος χιλιάδων δανειοληπτών, αφενός μεν, στοχεύει στην οικονομική «τρομοκρατία» και ψυχική «εξάντληση» των πολιτών, οι οποίοι, στις προηγούμενες δεκαετίες, έλαβαν στεγαστικά δάνεια, για να αποκτήσουν κατοικία, αφετέρου δε, καταδεικνύει την βαθύτατα αντιπαραγωγική και εξοντωτική πολιτική της σημερινής μνημονιακής κυβέρνησης, αλλά και την αναλγησία του τραπεζικού τομέα. 

Ο τελευταίος, αν και στα χρόνια της δυστυχίας, της καταστροφής και της «λεηλασίας» της Χώρας από ...
...τα «απόνερα» της καπιταλιστικής κρίσης στην Αμερική το 2008 έως σήμερα, έχει λάβει από το Ελληνικό Δημόσιο 150 δις ευρώ περίπου, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτά, τα 50 δις ευρώ της πρόσφατης ανακεφαλαιοποίησης, με τα οποία επιβαρύνεται ο Ελληνικός Λαός, τα 18 δις ευρώ από το λεγόμενο P.S.I. και τα 125 δις ευρώ, που, σύμφωνα με τις τραπεζικές εκθέσεις (Έκθεση Eurobank 2012), έχουν λάβει οι τράπεζες με την μορφή ρευστότητας, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μετατρέπεται σε «δυνάστη» και «δαμόκλεια σπάθη στα κεφάλια» των Ελλήνων.

Το «εκτρωματικό» αυτό σκηνικό στην Ελλάδα, όπου έχει χαθεί κάθε νόμιμο όριο συνταγματικότητας και νομιμότητας, εν σχέσει με τις «φοροεπιδρομές» και τις ασκούμενες εξοντωτικές πολιτικές σε βάρος των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων, αποτυπώνει την τεράστια μετακίνηση του πλούτου της Χώρας, από την πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού στα χέρια μιας μικρής παρασιτικής οικονομικής ολιγαρχίας της παρακμής, που δρα υπό την προστασία και υπέρ της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής «ελίτ» των δανειστών, με «εκτελεστικό όργανο» το απαξιωμένο μνημονιακό πολιτικό προσωπικό του.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι για τα 28 ακίνητα του Δημοσίου, που πωλήθηκαν μέσω του ΤΑΥΠΕΔ έναντι 280 δις ευρώ σε θυγατρικές εταιρίες ακινήτων των χρεοκοπημένων δημοσίων τραπεζών, για τις οποίες ο Ελληνικός Λαός, σ’ αυτή την μεγάλη κρίση, χρεώθηκε για να ανακεφαλαιοποιηθούν, προκειμένου, από τις θυγατρικές των δημοσίων τραπεζών, το «ζεστό χρήμα» των 280 δις να πάει απευθείας στον λογαριασμό αποπληρωμής του χρέους, σύμφωνα με τις επιταγές του δευτέρου Μνημονίου, υπήρξε συμφωνία, να καταβάλει το Δημόσιο, με χρήματα του Ελληνικού Λαού, ενοίκια για 20 χρόνια σε αυτά τα ακίνητα, ύψους 600 εκατομμυρίων ευρώ !!!

Αναμφισβήτητα, πρόκειται για «πλιατσικολόγημα», που παραπέμπει στην πρώτη, άγρια καπιταλιστική περίοδο της πρώιμης συσσώρευσης τύπου «Φαρ Ουέστ», χωρίς την τήρηση ακόμα και των στοιχειωδέστερων καπιταλιστικών οικονομικών κανόνων.

Την ώρα, που εκποιείται με τον παραπάνω τρόπο η δημόσια περιουσία, η παρασιτική οικονομική ολιγαρχία της παρακμής, το «θλιβερό» μνημονιακό πολιτικό προσωπικό και το «άπληστο» τραπεζικό σύστημα, αρνούνται να προχωρήσουν στην οφειλόμενη «σεισάχθεια», αντίστοιχου, δηλαδή, «κουρέματος» των στεγαστικών δανείων και τραπεζικών χρεών, με βάση την «πολεμικού τύπου» ύφεση στην οικονομία και την πραγματική σημερινή εμπορική αξία των ακινήτων και ετοιμάζονται, μέσω της άρσης των πλειστηριασμών, να υφαρπάξουν τις οικονομίες των Ελλήνων πολιτών, που είχαν διοχετευθεί στα ακίνητα.

Είναι βέβαιο, ότι δεν υπολογίζουν ορθά, ότι ο συνδυασμός της «εξτρεμιστικής φοροεπιδρομής» και της μαζικής εκποίησης των ακινήτων μέσω πλειστηριασμών, μπορεί να αποτελέσει την απαρχή μιας de facto νέας ριζοσπαστικοποίησης της Ελληνικής κοινωνίας, όταν αυτή θα συνειδητοποιήσει, ότι «δεν έχει να χάσει τίποτε άλλο πέρα από τις αλυσίδες της».