Δικαιοσύνη;Ποια δικαιοσύνη;

Δεκατέσσερα χρόνια μετά το μεγαλύτερο σκάνδαλο των νεώτερων χρόνων, αυτό του Χρηματιστηρίου στην περίοδο του 1999 και όλοι οι κατηγορούμενοι εκρίθησαν από τη δικαιοσύνη αθώοι! Επομένως δεν υπάρχει πια κανένας ένοχος για τις απώλειες εκατοντάδων χιλιάδων περιουσιών.

 Δεκατέσσερα χρόνια μετά τις αγορές του αιώνα στα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας, ένας υπεύθυνος προμηθειών του υπουργείου Άμυνας αποκαλύφθηκε ότι διαθέτει καταθέσεις σε τράπεζα της Σιγκαπούρης ύψους 16 εκατομμυρίων δολαρίων. 

Ενώπιον του ανακριτού αναγκάζεται να δηλώσει ότι προτίθεται να επιστρέψει τις εν λόγω μίζες στο Ελληνικό δημόσιο και ανοίγει επιτέλους το στόμα του και αποκαλύπτει ποιοι έμποροι όπλων τον λάδωσαν και .....
....οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια συνεχίζουν ελεύθεροι να αλωνίζουν το εν λόγω υπουργείο εκθέτοντας την πραμάτεια τους.

Δεκατέσσερα χρόνια μετά  και ένας υπουργός ο οποίος καθ' ομολογίαν του, πήρε ένα σημαντικό ποσό ως συνεισφορά στον προεκλογικό του αγώνα, από την αμαρτωλή Siemens και ακόμα  η δικαιοσύνη δεν έχει αποφανθεί.

Άλλα τόσα χρόνια επίσης ένα άλλο πολιτικό στέλεχος της τότε εποχής που  παραδέχθηκε ότι πήρε και πάλι από την ίδια εταιρεία ένα τεράστιο ποσό για τις ανάγκες του κόμματος του (αλλά τα λεφτά αυτά δεν μπήκαν ποτέ στα ταμεία του κόμματος) δεν έχει ακόμα καθίσει στο εδώλιο.

Όμως, σε χρόνο ρεκόρ συνήλθε και εξέδωσε απόφαση το μισθοδικείο και δικαίωσε τους δικαστικούς που θεωρούν ότι είναι αντισυνταγματική και άδικη η μείωση των μισθών τους, σε αντιδιαστολή προφανώς όλων ημών των υπολοίπων που μάλλον δικαίως μας τους μείωσαν!

Τρία χρόνια τώρα έχει δοθεί στις αρχές η περίφημη λίστα Λαγκάρντ και ακόμα να καταλογισθούν τα προβλεπόμενα στους 2.000 συμπολίτες μας που δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τις καταθέσεις τους στην Ελβετία.

Τρία χρόνια τώρα έχουν στα χέρια τους οι αρχές τα 54.000 ονόματα συμπολιτών μας που την κρίσιμη περίοδο του 2010,  απέστειλαν με εμβάσματα  σε ασφαλείς προορισμούς του εξωτερικού σχεδόν 10 δισ. ευρώ και ακόμα να  μάθουμε πόσοι  από αυτούς τα δικαιολογούν και πόσοι όχι ώστε να εισπράξει το κράτος τα νόμιμα.

 Αυτή είναι η μια όψη της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Η άλλη όμως όψη παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον πως ο δημόσιος τομέας όταν θέλει, ενεργεί ταχύτατα.

Όταν για παράδειγμα ένας απλός πολίτης εμφανίζει αδυναμία να πληρώσει τους φόρους του, τότε με ένα κλικ από τον υπολογιστή του εφοριακού, δεσμεύονται οι όποιες καταθέσεις υπάρχουν στους τραπεζικούς του λογαριασμούς.

1600 συμπολίτες μας που χρωστούν στην εφορία έχουν συλληφθεί μόνο μέσα στο 2013 και έχουν οδηγηθεί σιδηροδέσμιοι για τα περαιτέρω!


Αξιοσημείωτη επίσης είναι η ταχύτητα με την οποία καταλογίζονται οι πάσης φύσεως φόροι στους απλούς πολίτες και μάλιστα με τέτοιο καταιγιστικό  τρόπο, ώστε από τους 4.500.000  φορολογούμενους ,σχεδόν οι 3 εκατ. πολίτες να έχουν ανοιχτά μέτωπα και καθυστερήσεις στις υποχρεώσεις τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Μετά ταύτα έχει κανείς αμφιβολία ότι και τα μνημόνια να καταργηθούν, η κατάσταση δεν πρόκειται να βελτιωθεί και θα οδηγούμαστε συνεχώς από το κακό στο χειρότερο;