Δύο φορές με ενέσεις ατροπίνης σε επαναφέραμε στην ζώη ... από χέρι δολοφόνων..δεν ήμουν κοντά σου αυτή την φορά και να με συγχωρείς κοπέλα μου...
Ήταν ,άκακη ,ήρεμη κάθε μέρα έκανε την βόλτα της σε όλο τον οικισμό..την αγαπούσαν όλοι ,την φρόντιζαν όλοι,την τάιζαν όλοι με αγάπη…εκτός από σένα που την τάισες θάνατο….
Τι σου έκανε για να φτάσεις σε αυτό το σημείο να αποφασίσεις να της αφαιρέσεις ετσιθελικά την ζωή της….και να με βυθίσεις σε τόση θλίψη…πως μπορείς και ζεις με τόση κακία και μοχθηρία κρυμμένη βαθιά μέσα σου;;;
Εύχομαι ο άνθρωπέ μου , Θεός να σε συγχωρήσει …και συ κάποια στιγμή να ξυπνήσεις από τον λήθαργο που βρίσκεσαι και να μπορέσεις να συνειδητοποιήσεις την πράξη σου…
Καλό ταξίδι κοπελούδα μου ! Καλό ταξίδι Μπουρμπούλα μου!
Σπύρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου