Όταν απετυχε η επανασταση του 1770,τα Ορλωφικα καθως ονομαστηκαν,οι Τουρκοι ανελεητα εσφαζαν τον αμαχο πληθυσμο.Αναμεσα σε αυτους που εφευγαν για να γλιτωσουν ηταν η μανα του Θοδωρου Κολοκοτρωνη.
Αν και ετοιμογεννη ετρεχε με το πληθος,στην Μεσσηνια κι επειτα πηρε τον δρομο να ανεβει στο Ραμοβουνι.
Την επιασαν οι πονοι,ξαπλωσε κατω απο ενα δεντρο κι εφερε στον κοσμο ενα αγορι.
Οταν πηγαν τα συγχαρηκια στον παππου του,τον Γιαννη Κολοκοτρωνη,πως απεχτησε αρσενικο εγγονι,αντι να χαρει κουνησε θλιβερα το κεφαλι του και ειπε:
"Αυτο το παιδι αν λαχει και γλιτωσουμε τωρα απο το τουρκικο μαχαιρι,θα μεγαλωσει θα παντρευτει,θα κανει παιδια και εγγονια,μα ενα δεν θα δουν ουτε αυτος ουτε και κεινα,την Λευτερια μας!"
Η αραχλη του ομως προρηρη δεν του βγηκε σωστη.Επειτα απο πενηντα χρονια το παιδι που γεννηθηκε την ωρα της φυγης,θα μπει νικητης και τροπαιουχος στην Τριπολιτσα,στραταρχης της Επαναστασης.
Και υστερα,το 1822 θα σταθει οργανωτης της πιο αποφασιστικης
νικης στα Δερβενακια.
Ο Καραισκακης και ο Ανδρουτσος βρηκαν τραγικο θανατο.Μα κι ο Κολοκοτρωνης παραλιγο γλιτωσε την λαιμητομο χαρη στην εξοχη σταση δυο δικαστων που θα παραμεινουν αιωνια καυχημα της δικαιοσυνης στον τοπο μας:του Πολυζωιδη και του Τερτσετη.Οι νεοι κατακτητες,οι Βαυαροι,γυρευαν να χτυπησουν στο προσωπο του καθε εθνικη παρορμηση του λαου μας.
Τα απομνημονευματα που ο Κολοκοτρωνης υπαγορεψε στον Γ.Τερτσετη,ξεχωριζουν κειμηλιο λογου,πατριωτισμου,απλοτητας και αγνης λαικης θυμοσοφιας.Κι ομως το κρ
ατος τα αγνοει!
Ποτε δεν σκευτηκε ν'αναφτερωσει την σκεψη και την καρδια των νιατων βαζοντας τα στα σχολεια σαν ενα απο τα βασικα αναγνωσματα,και ευθυνη για την παραλειψη αυτη εχουν οσοι κατευθυνουν την παιδεια μας.
Τελειωνω με αποσπασμα απο τον λογο που εκφωνησε ο Κολοκοτρωνης στις 7 Οκτωμβρη 1838,ανεβασμενος στα βραχια της Πυκνας,στους μαθητες του Α' Γυμνασιου της Αθηνας:
"Παιδια μου!Εις τον τοπο τουτο οπου εγω πατω σημερα,επατουσαν και εδημιουργησαν τον παλιο καιρο ανδρες,με τους οποιους δεν ειμαι αξιος να συγκριθω,και ουτε να φτασω τα ιχνη των.
Εγω επιθυμουσαν να σας ιδω παιδια μου,εις την μεγαλη δοξα των προπατοτων μας και δεχομαι να σας ειπω οσα εις τον καιρο του αγωνος μας,ο ιδιος επαρατηρησα και απ'αυτα να καμουμε συμπερασμους και δια την μελλουσαν ευτυχιας σας(...)
Αι ημεραι της γενεας η οποια σας ανοιξε τον δρομο,θελουν μετ'ολιγον περασει.
Την ημερα της ζωης μας θελει να διαδεχθει η νυχτα του θανατου μας.
Εις εσας μενει να ισασετε και να στολισετε αυτον τον τοπο,οπου ημεις ελευθερωσαμε".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου