Τί εΙναι νόμος σέ μία χώρα πού μαστίζεται ἀπό τήν δικτατορία του νεποτισμού...

Σε μια ευνομούμενη χώρα, δεν χρειάζεται να είσαι νομικός για να καταλάβεις τις βασικές επιταγές των νόμων, ό,τι κι αν αφορούν αυτοί.

"Νόμος" στις περισσότερες χώρες συνήθως είναι δυο - τρεις σελίδες με ακριβείς περιγραφές.

Ποιούς αφορά, πως και από πότε ισχύει, ποιές είναι οι συνέπειες για τους παραβάτες.... 

Σε μια χώρα που μαστίζεται από τη δικτατορία του νεποτισμού, "νόμος" είναι ένα κείμενο 200 σελίδων που μπορεί να αφορά την "Προστασία της Σπάνιας Θαλάσσιας Χελώνας της Ζακύνθου" και στην 199 σελίδα χαρίζει χρέη και ποινές σε απατεώνες φίλους της κυβέρνησης, χρέη και ποινές τα οποία οι υπόλοιποι υπήκοοι αδυνατούν να πληρώσουν, και κάθε τόσο κάποιος φουντάρει από ταράτσες και μπαλκόνια για να λυτρωθεί.

Σε μια χώρα που μαστίζεται από την αναίμακτη δικτατορία, από τις 200 σελίδες ενός νόμου οι πρώτες δέκα αφορούν τους "εξαιρούμενους" οι οποίοι συχνά είναι περισσότεροι από τους υποκείμενους στο νόμο (στα φορολογικά τουλάχιστον....).

Και το κερασάκι στην τούρτα, "φτιάχνω νόμο", σκίζω τους πάντες με μια φορολογική κλίμακα και στη συνέχεια "επιστρέφω" ή "χαρίζω" χρήματα σε όποιους κρίνω εγώ βαφτίζοντας τη χειρονομία μου ως κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή εξαίρεση με αντιδημοκρατικά κριτήρια για λόγους ψηφοθηρίας.

Αντί να φροντίσω κάποιοι άποροι να τύχουν φοροαπαλλαγής ή επιστροφής εξ' αρχής της σχεδίασης του φορολογικου νόμου μου, μοιράζω το "κοινωνικό μέρισμα" σε επιλεγμένα πρόσωπα αδικώντας κατάφωρα εκείνους που δεν το δικαιούνται παρά το γεγονός ότι βρίσκονται ακριβώς στην ίδια φοροδοτική "μοίρα" με αυτούς που το δικαιούνται.