Η θηλιά της “συνετής εξόδου”: “Κλείδωσε” το Νέο Μνημόνιο με νέα σκληρά μέτρα και ασφυκτική επιτήρηση.

Σε νέα θηλιά με τη μορφή «προληπτικής γραμμής στήριξης» που θα περιλαμβάνει νέα σκληρά μέτρα και συνέχιση της ασφυκτικής εποπτείας οδηγεί η γραμμή της «συνετής εξόδου στην κανονικότητα» του Σαμαρά στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών.

Η «προληπτική γραμμή στήριξης» πρόκειται να χρηματοδοτηθεί από κεφάλαια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), το ύψος των οποίων φέρεται να εξαρτάται από τα αποτελέσματα των stress tests για τις τράπεζες. 

Παράλληλα, επιδιώκεται να ........έχει διάρκεια ενός έτους (ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ) και να συνοδευτεί με συγκεκριμένους όρους για μεταρρυθμίσεις, αλλά και δημοσιονομικά αποτελέσματα οποία σχεδιάζεται να περιληφθούν στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων που σκοπεύει να συντάξει η κυβέρνηση εντός του Δεκεμβρίου.

Δεν προβλέπεται αλλαγή δημοσιονομικών στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα 4,5% έως το 2017, ενώ ...αμετάβλητους σκοπεύουν να διατηρήσουν και τους στόχους για τις αποκρατικοποιήσεις. 

Τα μέτρα που προβλέπονται στο υφιστάμενο πρόγραμμα σχεδιάζεται να ενσωματωθούν στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων, ώστε να εφαρμοστούν αργότερα.

 Παράλληλα, και σε ό,τι αφορά το τρέχον Μνημόνιο, αυξημένες πιέσεις αναμένονται για αλλαγές στο ΦΠΑ και το ασφαλιστικό πριν το τέλος του έτους, ως «απαραίτητες» προϋποθέσεις για τη δόση των 3,6 δισ. ευρώ του ΔΝΤ και τη δόση των 1,8 δισ. ευρώ του EFSF.

Συνέχιση εποπτείας με διορία-τελεσίγραφο

Στο σκέλος της εποπτείας, το ΔΝΤ στοχεύεται να αναλαμβάνει πλέον ρόλο «τεχνικού συμβούλου» και να εξακολουθήσει να συμμετέχει στις αποστολές αξιολόγησης, οι οποίες πρόκειται να μειωθούν από τέσσερις στις δύο αξιολογήσει κατ’ έτος.

Προβλέπεται επίσης «διορία – τελεσίγραφο» για άμεση προσαρμογή, σε περίπτωση αποκλίσεων.

Επιπλέον, προβλέπεται ότι αν η διορία παρέλθει, τότε η προληπτική γραμμή στήριξης θα ακυρωθεί, οδηγώντας εκ νέου τη χώρα είτε σε κανονικό πρόγραμμα του ESM, είτε σε πρόγραμμα του ΔΝΤ. 

Επιπλέον, προβλέπεται ότι η προληπτική γραμμή θα ενεργοποιείται στην περίπτωση που η Ελλάδα αδυνατεί να δανειστεί από τις αγορές και όχι για την κάλυψη ταμειακών αναγκών του κράτους ή για τη χρηματοδότηση άλλων προγραμμάτων, όπως για παράδειγμα το πρόγραμμα «σεισάχθειας» που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ.