ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΤΡΟΠΗ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ.

Οι υπόγειοι δεσμοί των ευρωσυμμοριών με τα ελληνόφωνα ανδρείκελα του δωσιλογισμού, παραμένουν ενεργοί και ως τέτοιοι μπορούν να αξιοποιηθούν και σε συντονισμένες παρεμβάσεις στο επίπεδο του οικονομικού πολέμου που μπορεί να ξεσπάσει ανά πάσα ώρα και στιγμή, αλλά ακόμη και στο επίπεδο της απόλυτα χορογραφημένης πολιτικής εκτροπής και στα πλαίσια αυτής της επιδίωξης, δε μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτε, ούτε καν το σενάριο της πολιτικής δολοφονίας…

Οι νύχτες είναι γκαστρωμένες και οι εξελίξεις ενδέχεται να καταστούν ανεξέλεγκτες, αν δε συνειδητοποιήσουμε άμεσα ως κοινωνία το ρόλο μας μέσα στο διαμορφούμενο πολιτικό σκηνικό.

Τονίσαμε και χθες πως...
η πολιτική σκακιέρα θα αρχίσει πραγματικά να συνταράσσεται, όταν παράλληλα με τη δυναμική και την ταυτότητα των συμβολισμών, περάσουμε στη μάχιμη πολιτική πραγματικότητα. 

Εκεί δηλαδή που πρόκειται να κριθούν, τόσο οι χειρισμοί όσο και η αποφασιστικότητα, με τελικό ζητούμενο την καθολική αποδόμηση του κατοχικού κεκτημένου, χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς.

Και πρέπει να το πούμε καθαρά. 

Όσο αυτό παραμένει το κυρίαρχο ζητούμενο, άλλο τόσο υπαρκτός είναι και ο κίνδυνος μιας ανεπανάληπτης κωλοτούμπας από τη μεριά της νέας κυβέρνησης, που θα συμπαρασύρει στην εξέλιξή της τα πάντα.

Η Ελλάδα πέρασε στην πρώτη θέση του παγκόσμιου πολιτικού ενδιαφέροντος, όχι για το ειδικό βάρος που έχει η οικονομία της στο σύστημα του παγκόσμιου καπιταλισμού, ούτε βεβαίως γιατί σ αυτή τη γωνιά της Γης πρόκειται να κριθεί η έκβαση της σύγκρουσης δυο διαφορετικών αντιλήψεων για την πολιτική και κοινωνική φυσιογνωμία του πλανήτη.

Αυτό που κρίνεται στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, είναι αν ο Ελληνικός λαός θα ανακτήσει τη χαμένη του εθνική αξιοπρέπεια… 

Αν θα καταφέρει να πάρει τη μεγάλη ρεβάνς για την ταπείνωση στην οποία έχει υποβληθεί τα πέτρινα χρόνια των δωσιλογικών κυβερνήσεων…

Και πρωτίστως αυτό που κρίνεται, είναι αν θα ανακοπεί και εν τέλει αν θα ανατραπεί, το βρώμικο νεοταξίτικο σχέδιο των χορογράφων της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της τραπεζικής δικτατορίας, που τη χρησιμοποίησαν – ελέω των προθύμων – ως φτηνό πειραματόζωο χαμηλού κόστους για τους πλανητικούς τους σχεδιασμούς.

Επομένως αυτή την κυβέρνηση, δε θα την κρίνουμε με βάση την ιδεολογική της «καθαρότητα» αναφορικά με τον Αριστερό και ριζοσπαστικό της προσανατολισμό, γιατί απλούστατα αυτή την καθαρότητα, ούτε την υποσχέθηκε, ούτε τη διαθέτει.

Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες…
Το έντονο φορτίο συμβολισμού με το οποίο επένδυσε τα πρώτα της βήματα, η νέα κυβέρνηση της χώρας, δικαιολογημένα δημιουργεί ένα πνεύμα ανάτασης στο θυμικό των ανθρώπων, και τονώνει αισθήματα εθνικής αξιοπρέπειας.

Αποκαλύπτει ταυτόχρονα το μοιραίο ρόλο του εθνικού ολετήρα και όσων τον διαδέχτηκαν, οι οποίοι εμφάνισαν ως αποκλειστικό μονόδρομο την υποταγή των προσκυνημένων μετατρέποντας τη χώρα σε ταπεινωμένη και άβουλη αποικία χρέους.

Ξεβρακώνει παράλληλα τους χάρτινους «γίγαντες» της συμμορίας του ευρωιερατείου, που σπεύδουν να προλάβουν τα χειρότερα γι αυτούς. 

Είναι οι ίδιοι που ελάχιστες ημέρες νωρίτερα ταπείνωναν τη χρεοκοπημένη και βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στη δουλοφροσύνη, συγκυβέρνηση των Σαμαρά – Βενιζέλου. 

Αυτοί ακριβώς είναι που σήμερα φοβούνται το απρόβλεπτο, και σπεύδουν από την πρώτη στιγμή να προσεταιριστούν το νεοεκλεγμένο πολιτικό προσωπικό.

Απ όλα τα παραπάνω λοιπόν, και κυρίως από τις αντιδράσεις που μεσολάβησαν μέσα σε μια μόλις εβδομάδα, γίνεται φανερό, πως η Ελλάδα δεν είναι η μικρή και μη υπολογίσιμη χώρα που δε μπορεί να ορθώσει ανάστημα απέναντι στη συμμορία των ισχυρών.

Η Ελλάδα είναι το σημαντικότερο μεταπολεμικό γεωπολιτικό τους στοίχημα, που οφείλει να αποδράσει από τη φυλακή που του επεφύλαξαν, για να αποτελέσει καταλύτη και ταυτόχρονα ντόμινο ανατροπών σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Τρεις παράγοντες οι οποίοι θα βάλουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις…

Ο πρώτος αφορά στην αποφασιστικότητα της νέας κυβέρνησης, η οποία βεβαίως και δεν αμφισβητεί την ουσία του κοινωνικοπολιτικού συστήματος, αλλά είναι επιφορτισμένη με την υποχρέωση να μην υποστείλει στο όνομα καμιάς σκοπιμότητας και έναντι της ανάγκης κανενός συμβιβασμού, τη σημαία της εθνικής αξιοπρέπειας.

Η επιλογή της να δώσει την πρώτη μάχη στο επίπεδο των συμβολισμών, ήταν μια επιτυχημένη επιλογή, ήταν μια επιλογή που ομολογουμένως την κέρδισε.

Ήταν μια επιλογή που συνολικά η Ελληνική κοινωνία της είχε ανάγκη.

Και ήταν τέλος μια επιλογή που από τη μία μεριά ανέδειξε πως η χώρα μας διαθέτει πολλά και σημαντικά όπλα τα οποία οφείλει να αξιοποιήσει στο έπακρο, ενώ από την άλλη μεριά καταδεικνύει πως οποιαδήποτε κωλοτούμπα, οποιαδήποτε διάθεση υπαναχώρησης και αν κυοφορείται στα μυαλά των κυβερνητικών στελεχών, θα πρέπει να εγκαταλειφτεί άμεσα, διότι θα είναι ολέθρια και για τη δυναμική της κυβέρνησης και για τον τόπο συνολικότερα.

Ο δεύτερος αφορά στις πιθανολογούμενες αντιδράσεις των δουλοφρόνων της άθλιας συγκυβέρνησης που αποκαθηλώθηκε. 

Όσο οι εξελίξεις θα αποκαλύπτουν το βρώμικο ρόλο που έπαιξαν, κινούμενοι στη λογική της εθνικής προδοσίας, και όσο μέσα από αυτές τις εξελίξεις θα καταδεικνύονται οι σοβαρότατες πτυχές ακόμη και των ποινικών τους ευθυνών, τίποτε δε θα μπορεί να αποκλειστεί αναφορικά με το απρόβλεπτο των αντιδράσεών τους, διότι τα ερείσματά τους στους σκοτεινούς μηχανισμούς, και υφίστανται και η πιθανότητα να επιχειρεί δραματική τους παρέμβαση στις εξελίξεις δε θα πρέπει να αποκλειστεί.

Ο τρίτος παράγοντας σχετίζεται με τις πιθανολογούμενες αντιδράσεις της συμμορίας του ευρωιερατείου. 

Οι απόπειρές τους να προσεταιριστούν και να χαλιναγωγήσουν με τρόπο ελεγχόμενο τους χειρισμούς της νέας κυβέρνησης, προφανώς αποτελούν μια κυρίαρχη επιδίωξη, αλλά δεν είναι και η μοναδική στη φαρέτρα του διαχειριστικού τους οπλοστασίου.

Καλό θα είναι λοιπόν η επαγρύπνηση να είναι αυξημένη και σε όλα τα επίπεδα, και σε αυτό των μηχανισμών αλλά πρωτίστως στο επίπεδο του λαϊκού παράγοντα.

Οι υπόγειοι δεσμοί των ευρωσυμμοριών με τα ελληνόφωνα ανδρείκελα του δωσιλογισμού, παραμένουν ενεργοί και ως τέτοιοι μπορούν να αξιοποιηθούν και σε συντονισμένες παρεμβάσεις στο επίπεδο του οικονομικού πολέμου που μπορεί να ξεσπάσει ανά πάσα ώρα και στιγμή, αλλά ακόμη και στο επίπεδο της απόλυτα χορογραφημένης πολιτικής εκτροπής και στα πλαίσια αυτής της επιδίωξης, δε μπορούμε να αποκλείσουμε τίποτε, ούτε καν το σενάριο της πολιτικής δολοφονίας.

Η ανάγκη τέλος να επιμείνει η ελληνική κυβέρνηση σε μια ατζέντα επιθετική, ικανή να ακυρώνει στην πράξη την πρωτοβουλία των κινήσεων από οποιονδήποτε άλλον είναι επιβεβλημένη.

Και όπως έχουμε τονίσει ήδη, ο πρώτος στόχος θα πρέπει να είναι η άμεση ποινικοποίηση των ευθυνών των πρωταγωνιστών του προδοτικού PSI, τόσο στη χώρα μας όσο και στην Ευρώπη, ως μια κίνηση που θα τονώσει και θα εμπνεύσει τα εξεγερσιακά συναισθήματα των λαών ενάντια στις χειραγωγούμενες από την τραπεζική δικτατορία ηγεσίες τους.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

«ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ»