Με τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς, δεν θα χαθούν μόνο τα σπίτια και οι επιχειρήσεις των υπερχρεωμένων Ελλήνων αλλά, επίσης, των υπολοίπων - αφού θα καταρρεύσουν οι τιμές από την αλματώδη αύξηση της προσφοράς...

Εάν δεν εκδιωχθούν άμεσα οι συμμορίες που λυμαίνονται την Ελλάδα, το μέλλον μας θα είναι εξαιρετικά εφιαλτικό - δεν πρέπει λοιπόν να παρασυρόμαστε από ψεύτικες ελπίδες ενώ οφείλουμε να τρομοκρατηθούμε, αντί να είμαστε απλά φοβισμένοι

«Μία μεγάλη οικογένεια, με σημαντική ιστορία, καλεί στο σπίτι της που δεν συνειδητοποιεί τον πλούτο του, έναν τεχνικό για να επιδιορθώσει τα ετοιμόρροπα θεμέλια του. Ο τεχνικός, ο οποίος είναι στην πραγματικότητα διαρρήκτης, βλέποντας τον πλούτο, αποφασίζει......

..... να προσθέσει ακόμη μερικά ρήγματα - έτσι ώστε να γίνει απαραίτητος στην οικογένεια και να έχει χρόνο, για να μπορέσει να ληστέψει με την ησυχία του το σπίτι.

Διαπιστώνοντας όμως την ασχετοσύνη της οικογένειας, την άγνοια για τα υπάρχοντα της, καθώς επίσης το φόβο του αρχηγού της, ο οποίος κάνει σαν να μη βλέπει πως τον κλέβει, σκέφτεται πως δεν υπάρχει λόγος ούτε να κρύβεται, ούτε να κουράζεται. Απειλώντας τον λοιπόν με το άδειο πιστόλι του, τον υποχρεώνει να δώσει εντολή σε όλα τα μέλη της οικογένειας, να μαζέψουν ότι πολύτιμο υπάρχει - πείθοντας τα πως είναι για το καλό τους, οπότε να μην χάνουν τις ελπίδες τους.

Παρατηρώντας τώρα πως ούτε διαμαρτύρεται, ούτε αντιστέκεται κανείς,πιστεύοντας στα λόγια του και όχι σε αυτά που βλέπει με τα μάτια του, αποφασίζει να καλέσει τους κλεπταποδόχους στο σπίτι - για να μην αναγκαστεί να μεταφέρει αυτός τα κλοπιμαία.

Αφού λοιπόν έρχονται και τους τα δίνει όσο-όσο, ενώ ο αρχηγός της οικογένειας συνεχίζει να παροτρύνει τα μέλη της να μην τρομοκρατηθούν και να μην αντιδράσουν, θέτοντας άδικα σε κίνδυνο τη ζωή τους, αποχωρεί - φροντίζοντας προηγουμένως να πέσει το σπίτι για να μην τον ενοχοποιήσει κανείς, ενώ όλη η οικογένεια προσπαθεί, σε κατάσταση σοκ, να σωθεί από τα ερείπια, θεωρώντας πως η ίδια ευθύνεται, κυρίως επειδή δεν φρόντισε έγκαιρα να επισκευάσει τα θεμέλια«.

Άποψη

Όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ (με «καθεστώς» εννοούμε εκείνα τα κόμματα που τάσσονται υπέρ των μνημονίων, παρά το ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως οδηγούν τη χώρα στην κατάρρευση), συστήνουν στους Έλληνες να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους - να μην αντιδρούν στην εφαρμογή των εντολών των δανειστών, καθώς επίσης να μην τρομοκρατούνται, από αυτούς που προσπαθούν να τους πείσουν για το αντίθετο.

Όπως επισημαίνουν, οι συμμορίες που λυμαίνονται τη χώρα, εγχώριες και ξένες, έχουν καλό σκοπό - ειδικά οι Έλληνες τραπεζίτες οι οποίοι, ενώ ληστεύουν ασύστολα τόσο τους μετόχους, όσο και το δημόσιο, ισχυρίζονται αδιάντροπα ότι, δεν θέλουν να κατασχέσουν ή/και να πλειστηριάσουν τα σπίτια των φτωχών βιοπαλαιστών!

Παρά το ότι δε ψηφίζονται νόμοι που το επιτρέπουν, ενώ τα δάνεια μεταφέρονται πια νόμιμα στους ξένους κερδοσκόπους, στις εταιρείες-γύπες, πολλές από τις οποίες είναι οι ίδιες οι τράπεζες μεταμφιεσμένες, οι τραπεζίτες επιμένουν ότι, δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο - πως δεν πρέπει λοιπόν να πιστεύει κανείς στα μάτια του, αλλά σε αυτά που του λένε.

Περαιτέρω, οι φοβισμένοι, καθώς επίσης καταπονημένοι από τα έξι βασανιστικά χρόνια των μνημονίων Έλληνες, ευρισκόμενοι σε κατάσταση σοκ, είναι πρόθυμοι να πιστέψουν τα πάντα: την κυβέρνηση που δημαγωγεί, λέγοντας πως έχει εναλλακτικό σχέδιο, την αντιπολίτευση που συμφωνεί μεν με το μνημόνιο αλλά όχι με το «μείγμα» των μέτρων, τους τραπεζίτες, τους «Θεσμούς» ή όποιον άλλο τους διαβεβαιώνει πως το κώνειο δεν είναι δηλητήριο - αλλά ένα πικρό φάρμακο που θα τους θεραπεύσει από τον κακό τους εαυτό.

Από αυτόν δηλαδή που, λόγω της διαφθοράς, της διαπλοκής, της φοροδιαφυγής και του ασύδοτου δανεισμού, οδήγησε την Ελλάδα στην άκρη του γκρεμού - όπου, εάν δεν είχε επέμβει η Τρόικα, δεν θα είχε αποφευχθεί η επώδυνη χρεοκοπία. Πως δεν φταίει λοιπόν ούτε η Γερμανία, ούτε η ΕΚΤ, ούτε τα προβλήματα της Ευρωζώνης, ούτε η πολιτική, ούτε κανένας άλλος - αλλά αποκλειστικά και μόνο οι Πολίτες.

Επιμένουν δε όλοι πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, εκτός από αυτόν που οδηγεί την πατρίδα μας στο χάος - το οποίο όμως δεν είναι πραγματικό, αλλά απλά στη φαντασία μας.

Εμείς βέβαια, επιλέγοντας να πιστεύουμε στα μάτια μας και όχι σε αυτά που μας λένε, έχουμε διαφορετική άποψη. Θεωρούμε λοιπόν πως, με όλα αυτά που συμβαίνουν, οι Έλληνες δεν θα έπρεπε απλά να τρομοκρατηθούν αλλά, πολύ περισσότερο, να πανικοβληθούν.

Με δεδομένο δε το ότι, τα πρόσφατα, απαράδεκτα τρομοκρατικά γεγονότα στο Παρίσι, σε συνδυασμό με το ευρύτερο προσφυγικό πρόβλημα, ίσως αποτελούν μία απρόσμενη, μοναδική ευκαιρία για να ξεφύγουμε από την παγίδα, στην οποία έχουμε εγκλωβιστεί, θεωρούμε πως πρέπει να ξυπνήσουμε επιτέλους - πιέζοντας με κάθε τρόπο να επιτευχθεί η μοναδική λύση στα προβλήματα μας:

η ονομαστική διαγραφή του χρέους, ακόμη και αν υποχρεωθούμε, ως αντάλλαγμα, να εφαρμόσουμε βασιλικότερα του βασιλιά όλες τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούν οι δανειστές.

Τουλάχιστον έτσι θα υπάρξουν κάποιες προοπτικές για την πατρίδα μας,ενώ το κόστος θα πληρωθεί, ως οφείλει, από εμάς και όχι από τα παιδιά μας. Διαφορετικά δεν πρόκειται να υπάρξει μέλλον, ενώ δεν θα καταφέρουμε τίποτα εθελοτυφλώντας ή κρύβοντας το κεφάλι μας στην άμμο.

Πριν από κάθε τι άλλο όμως οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε πωςέχουμε χάσει μεν πάρα πολλά, υπάρχουν όμως ακόμη πολύ περισσότερα που κινδυνεύουν να χαθούν - ενώ η πρώτη μας φροντίδα είναι να επανέλθουν οι τιμές των περιουσιακών μας στοιχείων σε φυσιολογικά επίπεδα, γεγονός που σημαίνει πως προέχει η ανάπτυξη.

Εάν δρομολογηθούν όμως οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί, δεν θα χαθούν μόνο τα σπίτια και οι επιχειρήσεις των υπερχρεωμένων Ελλήνων αλλά, επίσης, των υπολοίπων - αφού θα καταρρεύσουν οι τιμές από την αλματώδη αύξηση της προσφοράς, οπότε θα «απογυμνωθούν» τόσο οι Πολίτες, όσο και το δημόσιο, από τις οριακές πλέον δυνατότητες χρηματοδότησης τους.

Εάν λοιπόν πρέπει κάποια στιγμή να διαμαρτυρηθεί κανείς και να αντιδράσει, αντί να σκύβει το κεφάλι, να υποκλίνεται και να παρακαλάει, εισπράττοντας μόνο κενές υποσχέσεις, αυτή η στιγμή, η τελευταία, έχει ήδη φτάσει - οπότε είτε πρέπει να σταματήσει η σιωπή των αμνών, είτε να αποδεχθούμε όλοι μαζί, μοιρολατρικά, με την απαιτούμενη δουλοπρέπεια, τον εξευτελισμό μας σε άβουλο προτεκτοράτο.

Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι σωστό να λέμε ψέματα στον εαυτό μας,προσποιούμενοι πως ο συμβιβασμός και η ήττα αποτελούν αναγκαιότητα - αφού είναι ασφαλώς μία από τις πολλές ελεύθερες επιλογές που έχουμε στη διάθεση μας τόσο ως λαός, όσο και σαν άτομα.