«Δυστυχώς, κύριοι, ο Ελληνικός λαός, ζήσας τόσους αιώνας υπό ξένην δουλείαν, εσυνήθισε να θεωρή το κράτος εχθρικόν, όπως πράγματι ήτο, ο δε αιών της ελευθερίας δεν κατώρθωσε να του μεταβάλη εντελώς την ψυχολογίαν αυτήν.
Εάν κατορθώσωμεν...
-και είμαι βέβαιος ότι θα το κατορθώσωμεν διά του Συμβουλίου της Επικρατείας- να εμπνεύσωμεν και εις τον τελευταίον πολίτην που κατοικεί εις τα απώτατα του κράτους ότι υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας που προστατεύουν κάθε πολίτην αδικούμενον από οιοδήποτε διοικητικόν όργανον και από την κυβέρνησιν αυτήν, χωρίς να έχη ανάγκην ο πολίτης να ...
....προσφεύγη εις πλάγια μέσα και εις την υποστήριξιν των ισχυρών της ημέρας διά να εύρη το δίκαιόν του, βεβαιωθήτε ότι εγκαινιάζομεν ένα σταθμόν ιστορικόν, τον ιστορικώτερον ίσως σταθμόν της ζωής μας από αιώνος».
Αυτά έλεγε σε ομιλία του, στις 17 Μαΐου 1929, ο Ελευθέριος Βενιζέλος για το ΣτΕ και τον ρόλο που θα έπρεπε να έχει.
Σήμερα, 87 χρόνια μετά, αποδεικνύεται ότι το ελληνικό κράτος έχει επιστρέψει στην ξένη δουλεία, την οποία κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει!
Τελευταία επιβεβαίωση αυτής της θλιβερής πραγματικότητας ήταν η προ τριών ημερών απόφαση του ΣτΕ για τις αντικειμενικές αξίες, την οποία η κυβέρνηση θα γράψει (και πάλι) στα παλαιότερα των υποδημάτων της.
Και επί ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, θα συμβεί αυτό που έγινε από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις: Το ΣτΕ να ακυρώνει άδικα μέτρα και αποφάσεις και ουδείς να ασχολείται!
Το ΣτΕ αποφάσισε ξεκάθαρα ότι κακώς οι αντικειμενικές αξίες δεν αναπροσαρμόστηκαν από τον περασμένο Μάιο και απαίτησε αυτό να συμβεί αναδρομικά.
Χθες, ο αρμόδιος υπουργός Τρύφων Αλεξιάδης, χωρίς ντροπή, είπε ότι η απόφαση του ΣτΕ δεν αλλάζει τον σχεδιασμό της κυβέρνησης, σπεύδοντας να επισημάνει με έμφαση ότι όλοι πρέπει να πληρώσουν κανονικά τον ΕΝΦΙΑ.
Μόνο αυτό «καίει» τον κ. Αλεξιάδη.
Το ότι τα δικαιώματα του πολίτη καταπατώνται είναι ένα ζήτημα που ούτε καν απασχολεί τον (κατά τα άλλα, αριστερό) υπουργό.
Ποιος σας είπε, κύριοι της κυβέρνησης, ότι οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης παύουν να ισχύουν όταν θίγουν τις απαιτήσεις των δανειστών;
Έχουμε φτάσει τελικά σε τέτοιο κατάντημα υποδούλωσης;
Πριν από αυτή την απόφαση είχαν προηγηθεί άλλες.
Τον περασμένο Ιούνιο, το ΣτΕ ουσιαστικά χαρακτήρισε αντισυνταγματικές όλες τις περικοπές στις συντάξεις που ψηφίστηκαν το 2012, ζητώντας την επιστροφή των ποσών.
Είδατε να αλλάζει τίποτα;
Παρόμοια απόφαση πήρε το ΣτΕ για την αποκατάσταση των αποδοχών σε στρατιωτικούς και σώματα ασφαλείας, αλλά ούτε γι' αυτούς έγινε ακόμα τίποτα.
Από την άλλη, οι κυβερνήσεις βολεύονται με τις «θετικές» αποφάσεις (όπως αυτή που έκρινε συνταγματική την κατάργηση των δώρων) και, χρησιμοποιώντας τη Δικαιοσύνη, υποστηρίζουν ότι απλώς επιβάλλουν τη... νομιμότητα!
Το απόλυτο θέατρο του παραλόγου, δηλαδή, με τις κυβερνήσεις να χρησιμοποιούν κατά το δοκούν τους θεσμούς του «κράτους δικαίου».
Εφόσον, κύριοι (και αυτής) της κυβέρνησης, έχετε δεσμεύσεις στους ξένους και δεν μπορείτε να ακολουθήσετε τη νομιμότητα, τότε κλείστε το ΣτΕ για να τελειώσει επιτέλους αυτή η κωμωδία.
Εξάλλου, καταλάβαμε και από το φιάσκο με την απόσυρση του υποτιθέμενου «παράλληλου προγράμματος» ότι δεν κυβερνάτε εσείς και ότι η χώρα τελεί υπό τη διακυβέρνηση ξένων δυνάμεων.
Επομένως, τι χρειάζονται τα δικαστήρια σε μια «δικτατορία»; Εκτός κι αν... γίνουν «πλυντήρια» του Μνημονίου!
Όμως, οι δικαστές δεν φαίνεται να έχουν διάθεση να παίξουν αυτό το παιχνίδι.
Εάν κατορθώσωμεν...
-και είμαι βέβαιος ότι θα το κατορθώσωμεν διά του Συμβουλίου της Επικρατείας- να εμπνεύσωμεν και εις τον τελευταίον πολίτην που κατοικεί εις τα απώτατα του κράτους ότι υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας που προστατεύουν κάθε πολίτην αδικούμενον από οιοδήποτε διοικητικόν όργανον και από την κυβέρνησιν αυτήν, χωρίς να έχη ανάγκην ο πολίτης να ...
....προσφεύγη εις πλάγια μέσα και εις την υποστήριξιν των ισχυρών της ημέρας διά να εύρη το δίκαιόν του, βεβαιωθήτε ότι εγκαινιάζομεν ένα σταθμόν ιστορικόν, τον ιστορικώτερον ίσως σταθμόν της ζωής μας από αιώνος».
Αυτά έλεγε σε ομιλία του, στις 17 Μαΐου 1929, ο Ελευθέριος Βενιζέλος για το ΣτΕ και τον ρόλο που θα έπρεπε να έχει.
Σήμερα, 87 χρόνια μετά, αποδεικνύεται ότι το ελληνικό κράτος έχει επιστρέψει στην ξένη δουλεία, την οποία κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει!
Τελευταία επιβεβαίωση αυτής της θλιβερής πραγματικότητας ήταν η προ τριών ημερών απόφαση του ΣτΕ για τις αντικειμενικές αξίες, την οποία η κυβέρνηση θα γράψει (και πάλι) στα παλαιότερα των υποδημάτων της.
Και επί ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, θα συμβεί αυτό που έγινε από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις: Το ΣτΕ να ακυρώνει άδικα μέτρα και αποφάσεις και ουδείς να ασχολείται!
Το ΣτΕ αποφάσισε ξεκάθαρα ότι κακώς οι αντικειμενικές αξίες δεν αναπροσαρμόστηκαν από τον περασμένο Μάιο και απαίτησε αυτό να συμβεί αναδρομικά.
Χθες, ο αρμόδιος υπουργός Τρύφων Αλεξιάδης, χωρίς ντροπή, είπε ότι η απόφαση του ΣτΕ δεν αλλάζει τον σχεδιασμό της κυβέρνησης, σπεύδοντας να επισημάνει με έμφαση ότι όλοι πρέπει να πληρώσουν κανονικά τον ΕΝΦΙΑ.
Μόνο αυτό «καίει» τον κ. Αλεξιάδη.
Το ότι τα δικαιώματα του πολίτη καταπατώνται είναι ένα ζήτημα που ούτε καν απασχολεί τον (κατά τα άλλα, αριστερό) υπουργό.
Ποιος σας είπε, κύριοι της κυβέρνησης, ότι οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης παύουν να ισχύουν όταν θίγουν τις απαιτήσεις των δανειστών;
Έχουμε φτάσει τελικά σε τέτοιο κατάντημα υποδούλωσης;
Πριν από αυτή την απόφαση είχαν προηγηθεί άλλες.
Τον περασμένο Ιούνιο, το ΣτΕ ουσιαστικά χαρακτήρισε αντισυνταγματικές όλες τις περικοπές στις συντάξεις που ψηφίστηκαν το 2012, ζητώντας την επιστροφή των ποσών.
Είδατε να αλλάζει τίποτα;
Παρόμοια απόφαση πήρε το ΣτΕ για την αποκατάσταση των αποδοχών σε στρατιωτικούς και σώματα ασφαλείας, αλλά ούτε γι' αυτούς έγινε ακόμα τίποτα.
Από την άλλη, οι κυβερνήσεις βολεύονται με τις «θετικές» αποφάσεις (όπως αυτή που έκρινε συνταγματική την κατάργηση των δώρων) και, χρησιμοποιώντας τη Δικαιοσύνη, υποστηρίζουν ότι απλώς επιβάλλουν τη... νομιμότητα!
Το απόλυτο θέατρο του παραλόγου, δηλαδή, με τις κυβερνήσεις να χρησιμοποιούν κατά το δοκούν τους θεσμούς του «κράτους δικαίου».
Εφόσον, κύριοι (και αυτής) της κυβέρνησης, έχετε δεσμεύσεις στους ξένους και δεν μπορείτε να ακολουθήσετε τη νομιμότητα, τότε κλείστε το ΣτΕ για να τελειώσει επιτέλους αυτή η κωμωδία.
Εξάλλου, καταλάβαμε και από το φιάσκο με την απόσυρση του υποτιθέμενου «παράλληλου προγράμματος» ότι δεν κυβερνάτε εσείς και ότι η χώρα τελεί υπό τη διακυβέρνηση ξένων δυνάμεων.
Επομένως, τι χρειάζονται τα δικαστήρια σε μια «δικτατορία»; Εκτός κι αν... γίνουν «πλυντήρια» του Μνημονίου!
Όμως, οι δικαστές δεν φαίνεται να έχουν διάθεση να παίξουν αυτό το παιχνίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου