Γιά τον σχηματισμό ομάδων λαϊκής αυτοάμυνας
Είναι πλέον φανερό ακόμη καί στον πλέον ηλίθιο, πως πλησιάζει με ταχύτητα αστραπής η στιγμή της αιματηρής συμπλοκής μας με τους λάθρο. Έτσι, δεν είναι καθόλου παράξενο, που έχει γεμίσει το Διαδίκτυο με σχετικά άρθρα. (Γιά σχηματισμό ομάδων λαϊκής αυτοάμυνας, δηλαδή.) Σήμερα -κι εκτός κανονικής σειράς δημοσιεύσεων- ήθελα να προσθέσω κι εγώ τις δικές μου παρατηρήσεις επ’ αυτού.
Γιατί;
Διότι όλοι τα λένε όμορφα, αλλά παραλείπουν τα πλέον σημαντικά.
Καί ποιά είναι τα πλέον σημαντικά;
Το εξής ένα: ότι ΔΕΝ μπορούμε να βασιζόμαστε στην καλή προαίρεση κανενός. Εάν αφεθούμε να πιστεύουμε πως εντάξει, μέσα στην ανάγκη (που θα τους σφίξει) όλοι (οι γεννηθέντες με ταυτότητα Έλληνες) θα θυμηθούν το έθνος καί την πατρίδα, τότε έχουμε στρώσει το έδαφος γιά εστίες ήττας καί ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ.
Όπως καταλαβαίνετε, σήμερα δεν είναι 1453, ή 1821, ή 1940. Όπου, τέλος πάντων, είχαμε κι ένα μικρό περιθώριο διαφυγής. (Που το χρησιμοποιήσαμε.) Σήμερα όλοι, παγκοσμίως, παίζουν τα ρέστα τους. Σήμερα έχουμε φτάσει σε φάση «όλα ή τίποτα». Χωρίς επιστροφή. Τώρα, ή γενοκτονούμαστε, ή χαράσσουμε πορεία ως έθνος γιά τα επόμενα 2150 χρόνια.
Γιά ν’ αποφύγουμε, λοιπόν, την εξ ορισμού συντριπτική ήττα, προσέχουμε γιά να έχουμε.
Τί να κάνουμε, τότε;
Όχι παραπάνω μέλη, όχι παρακάτω. (Δεν θα σας εξηγήσω εδώ το γιατί.) Αυτά, εννοείται, σε πρώτη φάση. Γιά επέκταση σε μεγαλύτερες ομάδες, θα σας πω παρακάτω.
- Επιλέγουμε αυστηρά.
Η πρώτη επιλογή γίνεται από φίλους, τους οποίους ξέρουμε χρόνια – καί η φιλία μας έχει χαλυβδωθεί. Όμως, ακόμη κι εκεί μην περιμένετε τον εύκολο δρόμο. Δεν χρειάζεται να σας πω τί αισθάνθηκα, όταν δοκίμασα να πιάσω σχετική κουβέντα με φιλαράκο «εγγυημένο» από κάθε άποψη, καί μου αντιγύρισε με χαμόγελο πως οι «Έψιλον» υπάρχουν καί θα μας βοηθήσουν…
Ακόμη ένα δύσκολο θέμα είναι πως οι φίλοι μας μπορεί να διαμένουν μακρυά μας, άρα χρειαζόμαστε σχηματισμό ομάδας με μέλη που μένουν κοντά. Άρα, αναγκαστικά θα ξανοιχτούμε σε συνομιλίες με άτομα, με τα οποία απλά μέχρι σήμερα είχαμε μιά καλημέρα. Πχ με τον κύριο Τάδε, που μένει δυό ορόφους πιό κάτω, καί τον βλέπουμε στη συνέλευση ενοίκων μιά φορά τον μήνα.
Σ’ αυτή την περίπτωση, οφείλουμε με τη συζήτηση να καταλάβουμε καί ν’ αποκλείσουμε κα-τη-γο-ρη-μα-τι-κά τις εξής κατηγορίες ατόμων:
1. Τέκτονες. Απαγορεύεται κάθε επαφή μαζί τους, ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΑ.
( – Καί πώς θα τους καταλάβουμε, ρέ Εργοδότη; Αφού δεν μιλάνε! Δε λένε αν είναι τέκτονες.
Είναι απλούστατο: Άμα πείς φωναχτά: «γαμιέται η μασωνία!», θα τους δεις να στραβομουτσουνιάζουν. Πιθανόν να πάνε να σου πιάσουν καί κουβέντα, γιά να σε μεταπείσουν.
Το ίδιο αποφευκταίοι είναι κι όσοι λένε: «- Έλα μωρέ! Τί είναι οι μασώνοι; κάτι γεροντάκια χωρίς καμμία επιρροή πλέον!»)
2. Πολιτικούς, διπλωμάτες, συνδικαλιστές, κομματόσκυλα, δημοσιογράφους, νύν και πρώην. Απαγορεύεται κάθε επαφή μαζί τους, ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΑ.
3. Κάθε μέλος κάθε «Μ»ΚΟ. Απαγορεύεται κάθε επαφή μαζί τους, ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΑ.
4. Οποιονδήποτε ιουδαίο στο θρήσκευμα, ή μέλος θρησκευτικής ομάδας που ιουδαιοφέρνει (πχ ιεχωβάδες). Απαγορεύεται κάθε επαφή μαζί τους, ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΑ.
5. Οποιονδήποτε αλλόφυλο. Απαγορεύεται κάθε επαφή μαζί τους, ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΑ.Να θυμάστε, δέ, πως ο εχθρός του εχθρού μου (πχ Κούρδοι) δεν είναι απαραίτητα φίλος μου. (Με τους Κούρδους έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς από το 1922. Εγώ ΔΕΝ ξεχνώ.)
6. Δημοσίους υπαλλήλους γνωστών κατηγοριών (δικαστικοί, εφοριακοί, δασικοί, της Πολεοδομίας, ανώτεροι στρατιωτικοί, ανώτεροι κληρικοί, διευθυντάδες κάθε είδους), που τά ‘χουν κάνει πλακάκια με την εκάστοτε πολιτική εξουσία. Απαγορεύεται κάθε επαφή μαζί τους, ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΑ.
7. Μπάτσους καί πρακτόρια. Καί δεν θα σας πω τί να κάνετε με δαύτους. (Όχι, δεν απαγορεύεται κάθε επαφή μαζί τους αυστηρότατα. Ν’ ανοίξετε το καπάνι σας καί να τους πήτε όοοοολα όσα ξέρετε! Καρα-λόλ!!!!!)
8. Το ίδιο ακριβώς καί γιά κάθε ιδιωτικό υπάλληλο καί αυτοαπασχολούμενο, που επέδειξε τον ίδιο χαρακτήρα τακιμιάσματος με την εξουσία (πχ τραπεζικοί, γιατροί, εργολάβοι).
9. Τα παιδιά μεικτών γάμων (μ’ έναν γονέα Έλληνα ή Ελληνίδα). Δεν αμφισβητώ τον πιθανό πατριωτισμό υπέρ της Ελλάδας τέτοιων ατόμων (γνωρίζω καλά Ιστορία), αλλά τί γίνεται, αν η Ελλάδα εμπλακεί σε πόλεμο με την πατρίδα του άλλου γονέα;
10. Τους Έλληνες, που διαμένουν μακροχρονίως στο εξωτερικό. Ο λόγος είναι πως, ακόμη κι αν θέλουν να βοηθήσουν, δεν μπορούν. Αντικειμενικά. Δεν έχουν επαφή με την εγχώρια πραγματικότητα, η οποία τους υπερβαίνει. Φαντάζεστε να σας κυνηγάει ένα μπουλούκι αλλαχακμπάρηδες να σας σφάξουν, καί να κάνετε …φροντιστήριο -ενώ τρέχετε- σ’ έναν Ελληνοαμερικανό, περί του τί είναι αυτοί οι δολοφόνοι;
11. Τους Έλληνες, που την κοπάνησαν πρόσφατα με οποιαδήποτε αφορμή, πχ να βρουν δουλειά στη Γερμανία. Πρόκειται γιά λιποτάκτες, καί τίποτε άλλο. Απαγορεύεται κάθε επαφή μαζί τους, ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΑ.
12. Όσους εντυπωσιάζονται εύκολα κι υπακούν σε μόδες. Πχ όσους έσπευσαν να παίξουν στο χρηματιστήριο, κι αποκαλούσαν «μαλάκες» όσους δεν έπαιζαν.
13. Τους -από μυαλά- αλαφρούς καί τις αλαφρές. Ένας πανικόβλητος μαλάκας είναι ό,τι χειρότερο να σου τύχει σε περίπτωση πολέμου. Θα σε συμπαρασύρει στον όλεθρο. Το ίδιο καί μιά ωραιοπαθής (καί …χρηματοπαθής) χαζογκόμενα, που αν μάθει τί πας να κάνεις, θα σχολιάσει μ’ ένα: «- Έλα, μωρέ, χαζομάρες!» (Καί πάφα-πούφα το τσιγάρο, με ύφος.)
Εννοείται, από τη στιγμή που μιά τέτοια θ’ αρχίσει να σε θάβει στις φίλες της (γιά ένα τόσο σοβαρό θέμα), είσαι τελειωμένος. Θα το μάθουν κι άτομα που δεν πρέπει. Οπότε, καλύτερα να πας να παραδοθείς στα τζιχάντια, καί να προσεύχεσαι να μην αργήσουν να σου κόψουν το κεφάλι.
14. Τους χέστηδες καί τους κίναιδους. Θα σας προδώσουν με την πρώτη ευκαιρία.
15. Όσους βάζουν την καθαρότητα της εθνικιστικής θεωρίας πάνω από την πατρίδα. Παναπεί, τους εγχωρίους οπαδούς του μυστακοφόρου εβραιάκου, καί λοιπούς παρεμφερείς.
16. Όσους αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στη χριστιανική αγάπη «καί των εχθρών ημών» καί στην υπεράσπιση της πατρίδας. Αφήστε τους στην ησυχία τους, διότι είναι τελείως ακατάλληλοι γι’ αυτό που θέλουμε. Αυτή η πατρίδα ουδέποτε σώθηκε από καντηλανάφτες.
Δεν ξέρω πόσοι απομένουν, αν αφαιρέσουμε όλ’ αυτά τα σαπρόφυτα, αλλά ελπίζω να μην ξέχασα καμιά επικίνδυνη κατηγορία.
Είχα σκεφτεί προς στιγμήν να δώσω στο παρόν άρθρο τον τίτλο: «Στο διάβολο η εθνική ενότητα!», αλλά σκέφτηκα πως θα μπέρδευε τους αναγνώστες. Ωστόσο, αυτό ακριβώς πρέπει να κάνετε: να στείλετε τη λεγόμενη «εθνική ενότητα» στα σκουπίδια. Κατ’ ευθείαν. Βλέπετε, το 30% αυτού του λαού είναι αθεράπευτα σάπιο από νοητική κι ηθική άποψη, κι άλλο ένα 10% είναι πέμπτη φάλαγγα. Καλύτερα, λοιπόν, να μείνουμε -μετά τα επερχόμενα γεγονότα- δύο εκατομμύρια, αλλά να έχουμε όλοι-ες ακριβώς τις ίδιες εθνικές αρχές, παρά να τρέφουμε στον κόρφο μας αυτά τα φίδια.
Τα δύο αυτά μύρια θα κάνουμε μιά νέα αρχή γιά την Ελλάδα, σε υγιείς βάσεις.
Εδώ, μπορεί να κάνετε δύο ερωτήσεις:
(α) Ισχύουν αυστηρά αυτά τα κριτήρια;
καί (β) Τί γίνεται με τους μετανοημένους;
Στην πρώτη ερώτηση, θα σας απαντήσω μ’ ερώτηση: Θα πίνατε ποτέ νερό μέσα από χέστρα, όσο καθαρή κι αν είναι αυτή; Πες, ρέ παιδί μου, ότι η χέστρα καθαρίζεται επιμελέστατα (με βούρτσισμα, χλωρίνες, κτλ) μετά από κάθε …χρωματισμό. Θα έπινες νερό μέσα απ’ αυτήν; Όσο διψασμένος κι αν είσαι;
Έ! Ακριβώς το ίδιο θα κάνεις, μ’ όσους σου λέω να ΜΗΝ έρθεις σ’ επαφή. Άμα δεν μ’ ακούσεις, η ευθύνη γιά όσα πάθεις δική σου. Μόνο, φρόντισε να μην πάρεις στο λαιμό σου άλλους.
Στη δεύτερη ερώτηση, τώρα, γιά τους μετανοημένους. Ναί, όντως, υφίσταται ένα μονοπάτι επιστροφής (στο κάτω-κάτω, ουδείς αναμάρτητος), αλλά είναι πολύ στενό καί πολύ δύσβατο.
Πχ μετανοημένος τέκτων. Τί νομίζετε; Ότι θα τη βγάλει καθαρή με μιά συγνώμη; Πρώτα θα γράψει με τα χέρια του τον κατάλογο όλων των μελών της στοάς του, κι από κάτω θα γράψει κείμενο υπεύθυνης δήλωσης (με τα πλήρη στοιχεία του) πως αναλαμβάνει κάθε ευθύνη της πράξης του, θα το υπογράψει (καί με δακτυλικό αποτύπωμα), καί μετά θα τεθεί σε περίοδο δοκιμασίας, πριν του επιτραπεί τελικά να συμμετέχει στην ομάδα ως ισότιμο μέλος. Τί νομίζετε; Σε τόσο σοβαρή κατάσταση, όπως είναι η σωτηρία της πατρίδας, χωράνε βιαστικές ενέργειες κι αλαφράδες;
Καί γιά να μη σας παραμυθιάζει κανένας: ναί, τέκτονες υπήρξαν -γιά παράδειγμα- καί ο Κολοκοτρώνης (από υπολογισμό, γιά να προσεγγίσει το αγγλικό κατεστημένο), καί ο Παύλος Μελάς (από μόδα των τότε «καλών οικογενειών» – που ήσαν όλες πλούσιες, κοσμοπολίτικες, κοσμογυρισμένες, κι αγγλόφιλες). Άλλοι καιροί, όμως, εκείνοι. Δεν υπήρχε «παγκοσμιοποίηση» τότε. (Δηλαδή, ένας ομογενοποιημένος πολτός λαών καί εθίμων, ά λ’ Αμερικαίν, που ομνύει στο δολλάριο καί την κοκακόλα.) Στο κάτω-κάτω, οι τέκτονες του 1800 καί του 1900 επεξέτειναν μεν την Ελλάδα, αλλά όσο τους επέτρεψε η μαμά αγγλίτσα. Κι όσο συνέπλεαν τα Ελληνικά συμφέροντα με τ’ αγγλικά. Το 1922, το ωραίο αυτό ειδύλλιο έλαβε τέλος.
Γι’ αυτό, λοιπόν, μη χάφτετε προπαγάνδα.
Συνεχίζουμε με τα πρακτέα.
Οι συνιστολόγοι, που λένε να κάνουμε ομάδες αυτοάμυνας, επισημαίνουν μεν πως οι ομάδες αυτές θα κάνουν ανταρτοπόλεμο, αλλά ξεχνούν κάτι βασικό: πως ο ανταρτοπόλεμος είναι κατ’ εξοχήν επιθετικός. Συνεπώς, δεν περιμένουμε παθητικά τα γεγονότα, αλλά αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες. Όπως:
- Στοχεύουμε πρώτα τους αρχηγούς των λάθρο.
Ώστε πάντα να μένει το λαθροκόπαδο ακέφαλο.
Ειδικά κάτι πίθηκες, που κατά καιρούς μιλάνε στα κανάλια καί τολμάνε ν’ απειλούν την Ελλάδα. Γι’ αυτούς, μόνο μία απάντηση: όπλο ελεύθερου σκοπευτή, καί μιά σφαίρα να τους κάνει τα μυαλά ταπετσαρία. Τίποτ’ άλλο.
- Τηρούμε αυστηρότατη μυστικότητα.
Επειδή κάποια στιγμή οι θεμελιώδεις πενταμελείς ομάδες θα γίνουν μεγαλύτερες. Η επαφή με άτομο άλλης ομάδας (γιά ένωση) οφείλει να γίνεται με όλους τους συνομωτικούς κανόνες. (Καλυμμένο πρόσωπο, κρυμμένους σκοπευτές, κτλ.)
Ειδικά τέτοιες επαφές γίνονται (στην αρχή, τουλάχιστον) στη βάση ένας προς έναν.
- Ορίζουμε αρχηγό.
Συνήθως τον πιό ψύχραιμο, ή καί τον εμπειρότερο. Στον οποίο υπακούμε. Η ανυπακοήτιμωρείται.
- Φροντίζουμε να εξοικειωθούμε με τον θάνατο καί τις φρικτές εικόνες που τον συνοδεύουν.
Αν δεν αντέχετε τη θέα του αίματος, καθήστε στ’ αυγά σας. Αν παρ’ όλ’ αυτά θέλετε να δοκιμάσετε, να πηγαίνετε σε κηδείες. Σε νοσοκομεία. Σε νεκροτομεία. Η καλύτερη συνταγή είναι να βλέπετε εικόνες καί βίντεο με αποκεφαλισμούς, φόνους, ακρωτηριασμούς, βασανιστήρια, που αναρτούν τα ίδια τα τζιχάντια. (Είναι λίαν εκτιμητέο …εκπαιδευτικό υλικό.) Μέχρι να συνηθίσετε, καί να γομαρέψετε δεόντως.
Τί νομίζετε; Ότι σας περιμένει αποκριάτικος χαρτοπόλεμος καί καλαμπούρια; Ακριβώς τα ίδια θα πάθετε απ’ τους λάθρο, αν δεν φροντίσετε πρώτα να τα πάθουν αυτοί από εσάς. Ο οίκτος σας πρέπει να μηδενιστεί, αν θέλετε να επιζήσετε.
Κάντε τουλάχιστον το πρώτο βήμα, να διαολοστέλνετε τους ζητιάνους… Έτσι, γι’ αρχή, να μην έχουμε τόσους «πονόψυχους» ηλίθιους σ’ αυτή τη χώρα.
- Φροντίζουμε γιά τρόφιμα, φάρμακα, αποθήκες, νερό, κτλ
Εδώ δεν επιμένω, είναι πράγματα που έχουν χιλιογραφεί στα ιντερνέτια. Μόνο μία προσθήκη: χρειάζονται γουώκι-τώκι με κωδικοποιητή ομιλίας με μακρύ «κλειδί» κωδικοποίησης. Τα κανάλια των συσκευών αυτών είναι κοινά γιά όλους, καί μπορούν να σας ακούσουν πολλοί. Με την κωδικοποίηση, αυτό αποφεύγεται. Αν δεν βρήτε έτοιμα, αναθέστε σε κάποιον ηλεκτρονικό να σας τα φτιάξει.
Αυτά γιά το θέμα. Ό,τι άλλο προκύψει (καλές ιδέες κτλ), υπόσχομαι να το δημοσιεύσω.
Μην αμελείτε. Η θύελλα έρχεται.
πηγή: ergdhmerg.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου