Γιατί στη Γαλλία οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες συγκλονίζουν ολόκληρη τη χώρα, για πολύ μικρότερης σημασίας θέματα, ενώ εδώ στην Ελλάδα δεν κουνιέται φύλλο, τη στιγμή μάλιστα που οδεύουμε προς πλήρη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας;
Η απάντηση είναι απλή. Διεκδικείς όταν ελπίζεις και όχι όταν δεν ελπίζεις.
Εμείς έχουμε πεισθεί πως ό,τι και να κάνουμε, όσο και να διαδηλώσουμε, όσες πορείες και να κάνουμε, δεν έχουμε........ καμία ελπίδα πλέον ότι θα επιτύχουμε τίποτα.
Επομένως, θεωρούμε ότι είναι άσκοπη κάθε ενέργεια.
Περιμένουμε μοιρολατρικά τις αποφάσεις του καθεστώτος και των δανειστών του.
Και πράγματι έτσι είναι.
Όσο και να πιέσουμε αυτό το σάπιο και διεφθαρμένο καθεστώς δεν πρόκειται να επιτύχουμε τίποτα. Μια ελπίδα μόνο έχουμε. Αν ανατραπεί το καθεστώς.
Έτσι για αλλαγή ρε φίλε, αν μη τι άλλο….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου