Αντιλαμβάνομαι ότι από πολλούς το θέμα, ή σωστότερα το ζήτημα της ΑΟΖ -επειδή δεν πρόκειται περί απλού θέματος- ίσως δεν πολυενδιαφέρει, εμπρός στα τόσα τρέχοντα προβλήματα.
Όμως αλίμονο, αν θέσουμε στο περιθώριο ένα ζήτημα που ενδεχομένως να αλλάξει κατά πολύ την ζωή, των νεοτέρων τουλάχιστον, αν αντιμετωπιστεί με τον πρέποντα τρόπο.
Μόλις προ ολίγων ημερών ....
..έγραψα σ’ αυτήν την στήλη ένα σημείωμα με τίτλο «Είναι τώρα ευκαιρία η οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αίγυπτο». Δεν φαντάστηκα πόσο γρήγορα θα με δικαίωναν οι εξελίξεις επ’ αυτού.
Αντιγράφω δύο παραγράφους: «Υπάρχει η λαϊκή παροιμία «ο λύκος στην αναμπαμπούλα χαίρεται», επειδή μπορεί να δράσει όταν η προσοχή τω φυλάκων είναι στραμμένη αλλού. Υπό κάποια μορφή, μπορούμε να παραποιήσουμε την παροιμία ως προς τον «λύκο», και να πούμε ότι τώρα που η προσοχή όλων και ιδιαιτέρως της Τουρκίας είναι στραμμένη σε μια επιχείρηση που μέρα με την μέρα θα την εμπλέκει περισσότερο, είναι ευκαιρία να επισπεύσουμε την συμφωνία με την Αίγυπτο.
» Επιμένω, ότι τώρα είναι ευκαιρία. Στην πολιτική υπάρχει η τακτική «τα γενόμενα ουκ απογίγνονται» (Πρόκειται για φράση που απηύθυνε ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος προς τον Τρικούπη και κατέστη ιστορική). Το έπραξε ο Τάσσος Παπαδόπουλος και η Τουρκία έμεινε με τις απειλές. Και όταν ρωτήθηκε, δεν φοβάσαι για τις επιπτώσεις από τον διεθνή παράγοντα, απάντησε: «Τι θα μού κάνουν; Ας μη μού δίνουν να φάω στις δεξιώσεις». Αλλά ο Παπαδόπουλος ήταν Ηγέτης. Δεν είχε την πολιτική για επάγγελμα».
Ε, λοιπόν, προχθές υπήρξε ένα δημοσίευμα, και μάλιστα πρωτοσέλιδο, στην αιγυπτιακή εφημερίδα «Al-Shorouk», το οποίο μετέφερε ο Θανάσης Μαυρίδης στο Liberal, σύμφωνα με το οποίο η αιγυπτιακή κυβέρνηση έχει καταλήξει στην απόφαση να προχωρήσει εντός των επομένων εβδομάδων σε υπογραφή συμφωνίας με την Ελλάδα για την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων ανάμεσα στις δυο χώρες.
Εξάλλου, μια πηγή που μίλησε στην αιγυπτιακή εφημερίδα, είπε ότι «το Κάιρο δεν επιθυμεί να παραμείνουν οι εκκρεμότητες στις σχέσεις με την Ελλάδα μέχρις ότου επιλυθούν οι ελληνοτουρκικές διαφορές και, αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις κακές σχέσεις μεταξύ της Αιγύπτου και της Τουρκίας, αλλά και λόγω της ανάγκης της Αίγυπτου, που αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, να μπορέσει να αξιοποιήσει τον φυσικό πλούτο της».
Σημειώνω, ότι οι οικονομικές ανάγκες της Αιγύπτου δεν είναι ήσσονος σημασίας σε σχέση με τις δικές μας. Άρα, υπάρχει κοινός στόχος. Ελπίζω όμως, να μη είναι μόνον η Αίγυπτος που ενδιαφέρεται για την επίλυσή τους, και ότι κάποια στιγμή θα αντιληφθεί η κυβέρνηση και τα δύο κόμματα που την στηρίζουν, ότι επίλυση οικονομικών προβλημάτων με Βενεζουελανικές μεθόδους δεν μπορεί να υπάρξει. Και αν κάποτε είχαν την χώρα αυτή ως πρότυπο, τώρα τα γεγονότα αποδεικνύουν πόσο μακριά έπεσαν στις εκτιμήσεις τους.
Η Αίγυπτος, είναι πολύ πιθανόν να καταστεί κόμβος διαμετακομιδής και του φυσικού αερίου του Ισραήλ, αν τελικά δεν υπάρξει αγωγός προς την Τουρκία, με κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποίησης. Για να είναι συμφέρουσα τέτοια επένδυση, απαιτείται και το αέριο το δικό της. Και ως προς το Ισραήλ και την Κύπρο, τα όρια μεταξύ τους έχουν καθοριστεί.
Μένουν αυτά προς την Ελλάδα, προκειμένου να ξεκαθαριστεί το τοπίο και να αρχίσει η Αίγυπτος να διαθέτει τα Οικόπεδά της σε πετρελαϊκές εταιρίες προς εκμετάλλευση. Μάλιστα, τεράστιο σε ποσότητα κοίτασμα φυσικού αερίου, συνορεύει με τα δικά μας Οικόπεδα.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της αιγυπτιακής εφημερίδας, υποστηρίζεται ότι το Κάιρο είναι πρόθυμο να δεχθεί την ελληνική θέση για συνυπολογισμό της επήρειας του Καστελόριζου σε θαλάσσιες ζώνες -κάτι που ουσιαστικά φράζει τον δρόμο στην προσπάθεια της Τουρκίας να υφαρπάξει ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής και κυπριακής υφαλοκρηπίδας στην Ανατολική Μεσόγειο- όπερ σημαίνει πως θα πρόκειται για μια στρατηγικής σημασίας για την χώρα μας εξέλιξη.
Δεν γνωρίζω βέβαια, επειδή ο ελληνικός λαός ποτέ δεν ενημερώνεται και πληροφορούμαστε για ζητήματα που μας αφορούν από ξένα ΜΜΕ, αν είναι ενεργή μια ελληνοαιγυπτιακή Επιτροπή, που συστάθηκε προ πολλών ετών, για επίλυση ενός προβλήματος που έχουμε μεταξύ μας, για μέρος Οικοπέδου που αλληλοκαλύπτεται.
Είχα γράψει κάποτε επ’ αυτού, ας το μοιράσουμε για να τελειώνει αυτή η ιστορία, αφού το όφελος που θα προκύψει από συμφωνία μεταξύ μας είναι τεράστιο.
Κλείνω, με την σύσταση που επαναλαμβάνω συνεχώς για το ζήτημα: Τρέξετε, πριν μας προλάβουν τα γεγονότα, και αλλάξουν τα δεδομένα της στιγμής.
Κακεδών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου