Η επιχείρηση αποσταθεροποίησης της Κύπρου, που επιχείρησε με οικονομικούς και τραπεζικούς όρους το Βερολίνο, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Η γενικότερη συζήτηση και οι συγκρούσεις σε επίπεδο Ευρώπης για το αν και κατά πόσον οι καταθέσεις, ειδικά αυτές που υπερβαίνουν το όριο των 100.000 ευρώ, θα αντιμετωπίζονται ως επενδύσεις και θα επιδέχονται «κούρεμα» όποτε αυτό θεωρηθεί από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες χρήσιμο, δεν αλλάζουν τις πραγματικές συνθήκες στο νησί.
Η Κύπρος στην παρούσα φάση δεν κατορθώνει να παράσχει ρευστότητα στις καθημερινές συναλλαγές, όμηρος μιας επερχόμενης «διάσωσης» που θα επιφέρει με πιο ελεγχόμενο ρυθμό, από τις σημερινές συνθήκες κραχ, την τελική καταστροφή της.
Η κυπριακή πολιτική ηγεσία, επί των ημερών Χριστόφια περισσότερο, αλλά και οι οικονομικές ελίτ του έτερου κράτους του Ελληνισμού έχουν κάνει ένα σοβαρό λάθος. Είχαν στον σχεδιασμό τους ένα πλάνο Β΄ βασισμένο στη Ρωσία, με την οποία η Κύπρος παραδοσιακά έχει σχέσεις με μεγαλύτερο βάθος από την Ελλάδα.
Ούτε όμως τις είχαν επικοινωνήσει με τη Μόσχα των Πούτιν - Μεντβέντεφ ούτε είχαν λάβει υπόψη τους τις παραμέτρους αλληλεξάρτησης Ρωσίας - Γερμανίας - Ευρώπης, τον παράγοντα δηλαδή Σρέντερ - Gazprom. Επίσης, υποτίμησαν το γεγονός ότι η Μόσχα μπορεί να μην ήθελε να υποστηρίξει τα οικονομικά συμφέροντα των ολιγαρχών της εποχής Γιέλτσιν, που έκρυβαν το «πλιάτσικο» στο βάθος των θησαυροφυλακίων και των offshore της Λευκωσίας. Τέλος, οι Κύπριοι αδελφοί μας δεν έλαβαν σοβαρά υπόψη ότι παραμένουν ενταγμένοι στη ζώνη του ευρώ, οπότε οι Ρώσοι δεν θα ήθελαν να βάλουν κεφάλαια σε μια χώρα όπου το κανονιστικό πλαίσιο για τη λειτουργία των τραπεζών της και του χρηματοοικονομικού συστήματός της το αποφάσιζαν οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο.
Η Λευκωσία στην παρούσα φάση είναι εντελώς απομονωμένη. Η Ρωσία κράτησε αποστάσεις. Οι σχέσεις Αθήνας - Λευκωσίας, παρά τις δημόσιες δηλώσεις, τόσο στο πολιτικό όσο και στο τραπεζικό επίπεδο, είναι, τηρουμένων των αναλογιών, εχθρικές.
Η Τουρκία είναι έτοιμη να αξιοποιήσει κάθε ευκαιρία που θα δοθεί, πετυχαίνοντας μια ομοσπονδιοποίηση με δικούς της όρους, τύπου ή χειρότερα από το Σχέδιο Ανάν, προτείνοντας ταυτόχρονα λύσεις όπως αυτή του Μπαγίς για υιοθέτηση, αντί του ευρώ, της τουρκικής λίρας.
Στήριξη με τους όρους αυτούς μπορεί και, μέχρι κάποιου βαθμού, έχει η Λευκωσία από τον ενεργειακό και γεωπολιτικό της εταίρο, το Ισραήλ, αλλά και τις ΗΠΑ.
Η Κύπρος όμως, πέραν των άλλων, είναι μέλος της Κοινοπολιτείας του Ηνωμένου Βασιλείου. Εχει διοίκηση και παιδεία στο αγγλικό μοντέλο, ιδιαίτερες σχέσεις στο χρηματοπιστωτικό της σύστημα με το Σίτι και αποτελεί την πρώτη χώρα της Κοινοπολιτείας που «βομβαρδίστηκε» ως οικονομία και βιωσιμότητα από τις γερμανοκίνητες δυνάμεις του ευρωμάρκου (ράιχμαρκ). Μία επίσκεψη της βασίλισσας της Αγγλίας στη Λευκωσία και τις αγγλικές βάσεις που αποτελούν κράτος στο νησί, αλλά όχι στα εκτός διεθνούς και θεσμικής νομιμότητας Κατεχόμενα, θα έδινε στήριξη και προοπτική τόσο στη Κύπρο όσο και στην Κοινοπολιτεία.
Φυσικά κάτι τέτοιο χρειάζεται προετοιμασία και βούληση. Αλλά το Μπάκιγχαμ και το «διευθυντήριο» του Σίτι θα πρέπει να εκτιμήσουν έγκαιρα ότι αυτά που συμβαίνουν στην Κύπρο αποτελούν πρελούδιο της στρατηγικής του τραπεζικού και βιομηχανικού συμπλέγματος της Φρανκφούρτης να πλήξει τελικά με τα ίδια επιχειρήματα και τις ίδιες μεθόδους το Σίτι του Λονδίνου, επιβάλλοντας την κυριαρχία στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο των Ηπειρωτικών Δυνάμεων (της Μεσευρώπης) και τη νεοοθωμανική Τουρκία.
Οι (απ)ελεύθεροι, ναυτικοί και εμπορικοί, λαοί του Νότου και της Ανατολής προσβλέπουν ότι στην Ντάουνινγκ Στριτ αρ. 10 κατοικεί ένας Τσόρτσιλ και όχι ένας Τσάμπερλεν, το επόμενο «πολεμικό» διάστημα της παγκόσμιας αναδιάταξης.
Μενέλαος Τασιόπουλος
dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου