Μια απέραντη και αφιλόξενη έρημο.
Η ζέστη την ημέρα τους ταλαιπωρούσε αφάνταστα και το βράδυ τους τσάκιζε κυριολεκτικά το κρύο.
Τα τρόφιμα άρχισαν σιγά –σιγά να λιγοστεύουν και σαν......
....να μην έφθανε αυτό, εξαντλήθηκαν και οι προμήθειες νερού.
Αλλά αν οι στρατιώτες ήταν μαθημένοι στις στερήσεις και μπορούσαν να αντέξουν την πείνα και την δίψα , η θέση των γυναικόπαιδων έγινε τραγική.
Ο Αλέξανδρος δεν έπινε και δεν έτρωγε τίποτα για να δίνει το παράδειγμα στους άλλους.
Μια μέρα ,μερικοί στρατιώτες του ανακάλυψαν λίγο θολό νερό.Γέμισαν ένα κράνος και το πρόσφεραν στον Αλέξανδρο.
Εκείνος το πήρε και αντί να το φέρει στα χείλη του το έχυσε .
ΘΑ ΗΤΑΝ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΝΕ ΝΕΡΟ , ΕΙΠΕ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΟΥ …!!!!!!!!!
Καπετάν Κέφαλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου