…μπερδεμένη η κατάσταση και στην Ελλάδα
Η κατάσταση σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο είναι πάρα πολύ μπερδεμένη. Στην Γερμανία ο «καυγάς» στο παρασκήνιο έχει φουντώσει σχετικά με το αν η χώρα θα ακολουθήσει μια πιο αυτόνομη οικονομική πορεία, με το βλέμμα στις συμφωνίες που έχουν γίνει με Πούτιν, ή θα επιλέξει να παραδώσει ορισμένες εξουσίες χάριν μιας πιο δεμένης ευρωπαϊκής πολιτικής με φόντο μια «διατλαντική οικονομική συνεργασία».
Ένας από τους γνώστες των παρασκηνιακών αψιμαχιών, ο Τζορτζ Σόρος, προειδοποίησε χαρακτηριστικά το Βερολίνο ότι πρέπει άμεσα να επιλέξει μεταξύ ευρωομολόγων ή εξόδου από την Ευρωζώνη. Πολλά θα κρίνουν ίσως οι γερμανικές εκλογές, εκτός και αν επικρατήσει πρωτύτερα η μία ή η άλλη θέση.
Οι Αμερικανοί πιέζουν την Γερμανία με τους ΥΠΟΙΚ των δύο χωρών να έρχονται σε «πολιτισμένη κόντρα» αναφορικά με την πορεία της ΕΕ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το κατά τα άλλα δικαιολογημένο αντί-γερμανικό κλίμα που έχει απλωθεί σε αρκετές χώρες της Ευρώπης.
Μοχλός πίεσης των Γερμανών θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και η απόφαση της Αθήνας να ανακινήσει το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, αφού, κακά τα ψέματα, στην Ελλάδα δεν κινείται τίποτα από μόνο του.
Οι Ρώσοι, που βρίσκονται στην παρούσα φάση σε έντονη αντιπαράθεση με ΔΝΤ και Η.Π.Α., πιέζουν με την σειρά τους την Ευρώπη να ξεχάσει την πολιτική κουρέματος καταθέσεων: «Το γεγονός ότι γίνεται κατάσχεση χρημάτων καταθετών, μεταξύ των οποίων και Ρώσων, οπουδήποτε, είτε στην Κύπρο, είτε σε άλλες περιοχές, αυτό αποτελεί υπονόμευση της εμπιστοσύνης σε ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης», δήλωσε ο Πούτιν.
Μοχλός πίεσης εδώ αποτελεί, τι άλλο, το ρωσικό φυσικό αέριο και η εξάρτηση των Ευρωπαίων από αυτό, μέχρι να αποκτήσουν κάποτε (αν αποκτήσουν) ενεργειακή αυτονομία. Η πιθανότητα δημιουργίας Ζώνης Ελευθέρου Εμπορίου (Free Trade Area) μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ δεν χαροποιεί ιδιαίτερα την Μόσχα.
Στο συγκεκριμένο μπερδεμένο σκηνικό καλείται να κινηθεί η Ελλάδα ουδέτερα και πολυδιάστατα. Ούτως ή άλλως η πολυγλωσσία των Αθηνών έχει μπερδέψει του πάντες και κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά τι θα πράξει στο τέλος η χώρα μας.
Το σοφότερο θα ήταν μια πολιτική ίσων αποστάσεων από όλους, κάτι που είναι πέρα για πέρα εφικτό, ειδικά τώρα που τα όποια σχέδια δεν έχουν κατασταλάξει.
Σ’ αυτήν τη κατεύθυνση κρίνεται άκρως αναγκαία η ομαλή συνεργασία «ευρωπαϊστών», «ατλαντιστών» ή ακόμα και φίλο-ρώσων, με στόχο την καλύτερη δυνατή προώθηση των ελληνικών συμφερόντων.
Το ιδανικότερο βέβαια θα ήταν όλοι πάνω απ’ όλα να δηλώνουν φιλέλληνες.
Σε οικονομικό επίπεδο, εάν η κατάσταση στις τράπεζες δεν ομαλοποιηθεί με ανακεφαλαιοποίηση, η κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει, κατά πολλούς, πρόβλημα παραμονής.
Ήδη αναλυτές βλέπουν εκλογές με τον Αλέξη Τσίπρα να ετοιμάζεται να αναλάβει -κατά πάσα πιθανότητα- αργά ή γρήγορα τα ηνία της χώρας.
Ο πόλεμος συμφερόντων θα κλιμακωθεί το επόμενο διάστημα φυσικά και στην χώρα μας με πολλές αποκαλύψεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου