Ο πρώην πρωθυπουργός παραβρέθηκε σε εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ με ομιλητή τον πρόεδρο του Eurogroup κ. Ντάισελμπλουμ και υπέβαλε ερώτηση-παρέμβαση για την πορεία του προγράμματος δημοσιονομικής σταθεροποίησης και την απουσίας αναπτυξιακού σχεδιασμού στην Ελλάδα.
Ο κ. Παπαδήμος ρώτησε τον πρόεδρο του Eurogroup «αν το πρόγραμμα για την Ελλάδα εφαρμόζεται με τον σωστό ρυθμό, αν τα μέτρα είναι αρκετά ή χρειάζεται να συμπληρωθούν για να τονώσουμε την οικονομική ανάπτυξη διαφορετικά διακυβεύεται όχι μόνο η κοινωνική συνοχή αλλά και η ίδια η δημοσιονομική προσαρμογή».
Ο κ. Ντάισενμπλουμ ή δεν κατάλαβε το ερώτημα ή απλώς το απέφυγε και απάντησε ότι ....
....η ελληνική κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι θα πάρει μέτρα για την ανεργία και ότι απαιτείται χρόνος ώστε οι Βρυξέλλες για να στηρίξουν από την πλευρά τους μέτρα για την απασχόληση. Η παρέμβαση του κ. Παπαδήμου όμως είναι σαφές ότι στρεφόταν και εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και εναντίον της ΕΕ που την επιβραβεύει για την μέχρι τώρα πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Η επανεμφάνιση του κ. Παπαδήμου μετά από περίπου ένα χρόνο που είχε αποσυρθεί στα πανεπιστημιακά και τραπεζικά του καθήκοντα συμπίπτει με σενάρια για το ενδεχόμενο να επανέλθει στα πολιτικά πράγματα ως εκφραστής του ενδιάμεσου χώρου μεταξύ των δύο πόλων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι άνευ σημασίας ότι πρώην συνεργάτες του κ. Παπαδήμου το τελευταίο διάστημα εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον πολιτικών προσώπων που προέρχονται από το πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστικό μπλοκ και τώρα δείχνουν να προσαρτώνται στα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα που συμμετέχουν μάλιστα στην συγκυβέρνηση.
Για τους διακινητές των σεναρίων ο κ. Παπαδήμος είναι ένας από εκείνους που μπορούν να παίξουν ρόλο αν όχι ως επικεφαλής ως συμμετέχων σε μία ευρύτερη κίνηση. Λειτουργεί αυτό σε δύο κατευθύνσεις. Πρώτον στη περίπτωση που ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς αρχίσει να υφίσταται το κόστος από τις αντιλαικές πολιτικές του να υπάρχει εναλλακτική λύση πριν από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεύτερον ακόμη κι αν ο κ. Σαμαράς συνεχίσει να μην είναι μόνος του και παντοδύναμος αλλά να συγκροτηθεί ένας άλλος πόλος εξουσίας που να λειτουργεί μετριαστικά. Φυσικά αυτά είναι ασκήσεις επί χάρτου αφού η εμπειρία τόσο στα καθ ημάς όσο και αλλαχού έχει δείξει ότι τεχνοκράτες τύπου Παπαδήμου ή Μόντι χάνουν την αίγλη τους όταν κατεβαίνουν στην πολιτική κονίστρα.
ΠΗΓΗ
Ο κ. Παπαδήμος ρώτησε τον πρόεδρο του Eurogroup «αν το πρόγραμμα για την Ελλάδα εφαρμόζεται με τον σωστό ρυθμό, αν τα μέτρα είναι αρκετά ή χρειάζεται να συμπληρωθούν για να τονώσουμε την οικονομική ανάπτυξη διαφορετικά διακυβεύεται όχι μόνο η κοινωνική συνοχή αλλά και η ίδια η δημοσιονομική προσαρμογή».
Ο κ. Ντάισενμπλουμ ή δεν κατάλαβε το ερώτημα ή απλώς το απέφυγε και απάντησε ότι ....
....η ελληνική κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι θα πάρει μέτρα για την ανεργία και ότι απαιτείται χρόνος ώστε οι Βρυξέλλες για να στηρίξουν από την πλευρά τους μέτρα για την απασχόληση. Η παρέμβαση του κ. Παπαδήμου όμως είναι σαφές ότι στρεφόταν και εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης αλλά και εναντίον της ΕΕ που την επιβραβεύει για την μέχρι τώρα πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Η επανεμφάνιση του κ. Παπαδήμου μετά από περίπου ένα χρόνο που είχε αποσυρθεί στα πανεπιστημιακά και τραπεζικά του καθήκοντα συμπίπτει με σενάρια για το ενδεχόμενο να επανέλθει στα πολιτικά πράγματα ως εκφραστής του ενδιάμεσου χώρου μεταξύ των δύο πόλων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι άνευ σημασίας ότι πρώην συνεργάτες του κ. Παπαδήμου το τελευταίο διάστημα εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον πολιτικών προσώπων που προέρχονται από το πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστικό μπλοκ και τώρα δείχνουν να προσαρτώνται στα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα που συμμετέχουν μάλιστα στην συγκυβέρνηση.
Για τους διακινητές των σεναρίων ο κ. Παπαδήμος είναι ένας από εκείνους που μπορούν να παίξουν ρόλο αν όχι ως επικεφαλής ως συμμετέχων σε μία ευρύτερη κίνηση. Λειτουργεί αυτό σε δύο κατευθύνσεις. Πρώτον στη περίπτωση που ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς αρχίσει να υφίσταται το κόστος από τις αντιλαικές πολιτικές του να υπάρχει εναλλακτική λύση πριν από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεύτερον ακόμη κι αν ο κ. Σαμαράς συνεχίσει να μην είναι μόνος του και παντοδύναμος αλλά να συγκροτηθεί ένας άλλος πόλος εξουσίας που να λειτουργεί μετριαστικά. Φυσικά αυτά είναι ασκήσεις επί χάρτου αφού η εμπειρία τόσο στα καθ ημάς όσο και αλλαχού έχει δείξει ότι τεχνοκράτες τύπου Παπαδήμου ή Μόντι χάνουν την αίγλη τους όταν κατεβαίνουν στην πολιτική κονίστρα.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου