«Τι σ' ωφελεί αν ζήσεις, και είσαι στη σκλαβιά;
στοχάσου πως σε ψένουν, καθ' ώραν στην φωτιά.
Βεζύρης, δραγουμάνος, αφέντης κι αν σταθής
ο τύραννος αδίκως σε κάμνει να χαθής»
Τελευταία συζητώ με πολλούς ανθρώπους. Με γνωστούς , αγνώστους, συγγενείς φίλους, στο δρόμο, στο ταξί, στο λεωφορείο, με κάθε ευκαιρία.. Είναι μια ηθελημένη συμπεριφορά για να μάθω τι σκέφτονται, πως βιώνουν την σημερινή κατάσταση, τα συμπεράσματά τους, την άποψή τους για τα αίτια της κατάντιας της πατρίδας μας.
Εκτός από τους ανθρώπους που στην κυριολεξία δεν τους χωρά ο τόπος , σκεπτόμενοι την ελευθερία της Ελλάδας και την αισχρή προδοσία των πολιτικών, με λύπη διαπίστωσα ότι είναι αρκετοί και εκείνοι που όταν τους συναντάς καταλαβαίνεις ότι η ανελέητη προπαγάνδα των καναλιών δεν πάει χαμένη.
Ακούς να λένε ότι οι ξένοι ήρθαν για να μας βάλουν σε μια τάξη!, ότι μέχρι τώρα ήταν τα δύσκολα και ότι από εδώ και πέρα ανεβαίνουμε!!, ότι σωστά γίνονται οι περικοπές και όλοι πρέπει να κάνουμε κάποιες θυσίες για να πάει η Ελλάδα μπροστά !!!, ότι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος έχουν καθυστερήσει λίγο αλλά είναι στον σωστό δρόμο….!!!!.
Προσπαθώ να ερμηνεύσω και να αιτιολογήσω το σκεπτικό τους. Δεν μιλώ για τους βολεμένους, αυτούς που δεν τους έχει αγγίξει το μνημόνιο και ίσως τους ευνόησε Ούτε μιλώ για τα κομματόσκυλα, υιούς και θυγατέρες ΠΑΣΟΚΟ-ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ οι οποίοι έχουν πιάσει τα πόστα-κλειδιά που λύνουν και δένουν , τα αφοσιωμένα παιδιά στις προσταγές των κομμάτων τους, ο κορμός εν ολίγοις του σάπιου πολιτικού μας συστήματος.
Μιλώ για ανθρώπους που έχουν χάσει ή κινδυνεύουν να χάσουν τα πάντα, σπίτι, δουλειά, οικονομίες, κι όμως με φανατισμό δηλώνουν ότι είναι αισιόδοξοι και ότι ο Σαμαράς θα μας βγάλει από το αδιέξοδο και θα φέρει ανάπτυξη στην χώρα!!! Αισθάνονται υποχρέωσή τους να πληρώνουν δυσβάστακτους φόρους και νιώθουν και λίγο ήρωες γι αυτό!
Αγνοί ιδεολόγοι; Ζούνε στην κοσμάρα τους; Αρκετά εγωιστές για να παραδεχτούν ότι όλο αυτό στο οποίο πίστευαν έχει καταρρεύσει; Κολλημένοι ; Κορόιδα;
Είναι αρκετοί αυτοί που λένε ότι θα ψηφίζουν ΝΔ ή Πασοκ μέχρι να πεθάνουν! Για σταθείτε ρε Έλληνες! Τους παντρευτήκατε; Ακόμα και στο γάμο, το ξανασκέφτεσαι όταν ο άλλος σου κάνει την ζωή μαύρη! Είχα ακούσει από παλαιότερους αυτό που λεγόταν επι βασιλείας Κωνσταντίνου : «Ψωμί και ελιά και Κώτσο Βασιλιά». Μόνο που τώρα μπορούνε υπερηφάνως να φωνάζουν «Χωρίς δουλειά, και Αντώνη Σαμαρά»!
Μετά από μια συζήτηση με τέτοιους «αγνούς-κολλημένους ιδεολόγους» -ίσως είναι ελαφρύς ο επιθετικός προσδιορισμός, εδώ χωρά ανάλυση πάνω στο φαινόμενο του κοινωνικού μαζοχισμού- αισθάνομαι ότι με βλέπουν σαν την « τρελή του χωριού» όταν μιλώ για αντίδραση και επανάσταση.
Θεωρούν ότι όσοι σκέπτονται αντιδραστικά, έχουν επηρεαστεί από συνωμοσιολογίες και ουσιαστικά είναι συντηρητικοί διότι δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα στη χώρα. Περιγράφουν τον πρωθυπουργό ως τον μεγάλο μεταρρυθμιστή, ως τον πραγματικό επαναστάτη ενάντια στη διαφθορά που διέπει όλο το κοινωνικό και πολιτικό σύστημα!
Την συγκυβέρνηση ως ένα απόλυτο θετικό βήμα των δύο πάλαι ποτέ αντιπάλων, που παραμέρισαν τις διαφορές τους (?)…για το καλό της πατρίδας! Στ’ αλήθεια…ποτέ άλλοτε η εξουσία δεν εμφανίστηκε με τόσο ριζοσπαστικό προσωπείο.
Ποτέ άλλοτε ο λαός που αντιδρά δεν παρουσιάστηκε ως μια μερίδα τεμπελχανάδων και βολεμένων που δεν θέλουν να χάσουν τίποτα από τα κεκτημένα τους, τα οποία τους παραχωρήθηκαν αδίκως σε περιόδους που βασίλευε η διαφθορά και το συμφέρον.
Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που δεν είναι Σαμαρολάτρες ή πασοκολάτρες αλλά σύμφωνα με την λογική τους όλα είναι μονόδρομος, τα πάντα εκλαμβάνονται ως δεδομένα και αμετάβλητα, επομένως κάθε αντίδραση είναι μάταιη και επιπλέον μπορεί να μας οδηγήσει σε άγνωστα και επικίνδυνα μονοπάτια.
Είχα διαβάσει την ανάλυση του ψυχολόγου Χ. Πίσχου πάνω σ΄αυτό το φαινόμενο που το ονόμαζε «σύνδρομο του κοκαλωμένου λαγού». Όπως ο λαγός μπροστά στα φώτα του αυτοκινήτου κοκαλώνει και δεν αντιδρά έτσι κι αυτοί :
«Ξύπνησαν σε έναν εφιάλτη χωρίς να ξέρουν τι γίνεται, πως βρέθηκαν σε αυτή την κοινωνική φάση. Κάποιοι άλλοι επέλεξαν για αυτούς να βρεθούν εδώ και όπως έτσι τους έμπλεξαν αυτοί, οι ίδιοι είναι που θα τους ξεμπλέξουν.
Όχι γιατί υπάρχει εμπιστοσύνη σε εκείνους που αποφασίζουν, αλλά γιατί οι ίδιοι δεν έχουν εμπιστοσύνη στους εαυτούς τους. Άρα δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά, από το να περιμένουν.
Μοιρολάτρες, αποδεχόμενοι ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει, αλλά τον αλλάζει η μοίρα, αφήνουν εκείνη να τους ορίσει. Κοκαλωμένοι όπως ο λαγός μπροστά στο αυτοκίνητο, δεν μπορούν να μετακινηθούν, έχουν παγώσει.
Η βοήθεια δεν έρχεται από πουθενά και εδώ δεν είναι ταινία να πεταχτεί κάποιος να τους γλιτώσει βγάζοντάς τους από το δρόμο την ύστατη στιγμή. Παραμένουν στη θέση τους, περιμένοντας να έρθει το μοιραίο.
Δεν έχουν σκεφτεί ότι μπορούν να το αλλάξουν, γιατί δεν είναι ικανοί αλλά και γιατί η δική τους συμμετοχή είναι πολύ μικρή για να είναι ουσιαστική. Έτσι αποδέχονται το πεπρωμένο τους και υπομένουν ματαιοπονώντας τη στιγμή που θα περάσει το αμάξι από πάνω τους. Γιατί απλά έτσι έπρεπε να γίνει».
Μέσα σε αυτήν την νοσηρή κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε η γραφικότητα ,η γελοιότητα, η ψευτιά και η υποκρισία των πολιτικών μπορούν να μας εκνευρίζουν αλλά δεν φτάνουν για να μας ξεσηκώσουν. Μπορούν να μας κάνουν να αγανακτούμε αλλά όχι να ενωθούμε για να τους ανατρέψουμε. Έχουμε αποδεχτεί ότι έτσι έχουν τα πράγματα στρουθοκαμιλίζοντας μπροστά στη καταστροφή μη τολμώντας να ονειρευτούμε κάτι καλύτερο για τις ζωές μας γιατί δεν πιστεύουμε πια σε τίποτα και σε κανέναν.
….πλήρης απόγνωση, που φέρνει θλίψη , άλλες φορές κατάθλιψη και οδηγεί τους πιο αδύναμους σε μονοπάτια χωρίς επιστροφή…
Τα αστεία που κυκλοφορούν για το πότε και αν θα πάρουμε την δόση και παρομοιάζουν τους κυβερνώντες με ναρκομανείς συμπίπτει απόλυτα με την πραγματικότητα που βιώνει η ελληνική κοινωνία, μόνο που ο αξιολύπητος ναρκομανής είναι ο ελληνικός λαός, και αυτοί που μας κυβερνούν, (ελληνόφωνες και μη) είναι οι έμποροι που μας πωλούν τη δόση.
Για να την πάρουμε μας εκβιάζουν , μας ωθούν να πουλήσουμε και να ξεπουλήσουμε ότι έχουμε, κουρελιάζουν την αξιοπρέπειά μας, συμπεριφέρονται στη πατρίδα μας σαν να΄ναι πόρνη, που τους ανήκει και μπορούν να την εκδίδουν, να την νοικιάζουν ,να την εξευτελίζουν και να την κρατούν δέσμια χρησιμοποιώντας ως όπλο τον φόβο, την ενοχή, την απαξίωση.
Ο ναρκομανής νομίζει ότι χωρίς την δόση του δεν θα αντέξει. Η π@ρνη έχει την εντύπωση ότι ο προαγωγός της την προστατεύει και δεν διανοείται την ζωή της χωρίς αυτόν. Βρισκόμενοι μέσα στο σκοτάδι δεν μπορούν να φανταστούν ότι υπάρχει φως και η ζωή τους μπορεί να αλλάξει. Η απάντηση είναι απλή για εκείνον που βλέπει την αλήθεια: Κόβεις ότι δηλητηριάζει την ζωή σου και την ψυχή σου, διώχνεις τον φόβο και ελευθερώνεσαι!
Τούτοι οι γελοίοι, οι φαύλοι, οι δυνάστες του μυαλού μας, θα συντριβούν όταν θα συναισθανθούμε την κατάστασή μας και θ’ απεκδυθούμε τον παλαιό εαυτό μας.
Δεν τους έχουμε ανάγκη! Δεν θέλουμε την δόση τους που μας σκοτώνει. Δεν χρειαζόμαστε προαγωγούς και προστάτες.
Η ζωή μας, τα παιδιά μας, η πατρίδα μας έχουν αξία. Και είναι ανεκτίμητη.
Η ελευθερία είναι σιμά. Ένα πέταγμα χρειάζεται προς το μέρος της…!
Ελάτε με έναν ζήλον, σε τούτον τον καιρόν,
να κάμωμεν τον όρκον, επάνω στον σταυρόν.
Συμβούλους προκομμένους, με πατριωτισμόν
να βάλωμεν εις όλα, να δίδουν ορισμόν.
Οι νόμοι να 'ν' ο πρώτος, και μόνος οδηγός,
και της πατρίδος ένας, να γένει αρχηγός.
Γιατί κι η αναρχία, ομοιάζει την σκλαβιά,
να ζούμε σαν θηρία, ειν' πιο σκληρή φωτιά.
Και τότε με τα χέρια, ψηλά στον ουρανόν
ας πούμ' απ' την καρδιά μας, ετούτα στον Θεόν.
Ω βασιλεύ του κόσμου, ορκίζομαι σε Σε,
στην γνώμην των τυράννων, να μην έλθω ποτέ.
Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ,
εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ.
Εν όσω ζω στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός,
για να τους αφανίσω, θε νάναι σταθερός.
Πιστός εις την πατρίδα, συντρίβω τον ζυγόν,
αχώριστος για να 'μαι, υπό τον στρατηγόν.
Κι αν παραβώ τον όρκον, ν' αστράψ' ο ουρανός,
και να με κατακάψη, να γένω σαν καπνός.
Απόσπασμα από τον Θούριο του Ρήγα Φεραίου
Θωμαή Στεφανοπούλου για
την Τρικλοποδιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου