Με μια περιεκτική σε ουσία – για όποιον ξέρει να διαβάζει – και λιτή ανακοίνωση ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ) με έδρα το Λουξεμβούργο εξέδωσε την εξής ανακοίνωση: «Από την 1η Ιουλίου 2013, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ) είναι ο μοναδικός και μόνιμος μηχανισμός για την αντιμετώπιση των νέων αιτήσεων για οικονομική ενίσχυση από τα κράτη μέλη της ευρωζώνης. Από αυτή την ημέρα το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) δεν μπορεί πλέον να συμμετάσχει σε νέα προγράμματα χρηματοδότησης, ή να συνάψει νέες συμφωνίες δανείου.
Ο Klaus Regling, Διευθύνων Σύμβουλος του ΕΜΣ και διευθύνων σύμβουλος του EFSF, δήλωσε: «Σήμερα ένα σημαντικό κεφάλαιο του EFSF τελειώνει και όλα τα πιθανά νέα καθήκοντα θα αναληφθούν από το ΕΜΣ, το μόνο ταμείο διάσωσης της νομισματικής ένωσης».
Αυτό συμβαίνει σύμφωνα με τη Συμφωνία Πλαίσιο για το ΕΤΧΣ που υπογράφτηκε από τα 17 κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ και το Καταστατικό του EFSF. Το EFSF θα παραμείνει ενεργό στη χρηματοδότηση των εν εξελίξει προγραμμάτων για την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Ελλάδα.»
ESM:
Η ανακοίνωση, όπως και το ίδιο το γεγονός ότι όλες οι χρεωστικές απαιτήσεις που προκύπτουν από τις δυο δανειακές συμβάσεις της Ελλάδας με την ευρωζώνη, πέρασαν από 1/7/2013 στον μόνιμο ΕΜΣ, πέρασε στα «ψιλά». Δεν θεώρησε κανένας ότι συνιστά ιδιαίτερου ενδιαφέροντος εξέλιξη.
Οι κυβερνώντες δεν έχουν κανένα λόγο να τραβήξουν την προσοχή του κόσμου στην εξέλιξη αυτή. Ούτε η αντιπολίτευση. Κι ο λόγος είναι απλός. Θα πρέπει να πάρουν θέση και να εξηγήσουν πώς είναι δυνατό να νοείται τυπικά ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος υπό την επίσημη κηδεμονία ενός μόνιμου, το ξαναλέμε, μόνιμου οργανισμού διαχείρισης χρεοκοπιών, τον ΕΜΣ.
Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΙΔΡΥΣΗΣ ΤΟΥ ΕΜΣ
Ο ΕΜΣ δεν είναι κάτι απλό. Είναι ένα ίδρυμα ελεγχόμενης χρεοκοπίας με έδρα το Λουξεμβούργο για τις χώρες της ευρωζώνης που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα χρέη τους. Η συνθήκη για τον ΕΜΣ δεν είναι παρά μία συνθήκη χρέους για την προστασία του ευρώ. Το διοικητικό συμβούλιο και ο διευθύνων σύμβουλος έχουν απόλυτη εξουσία έναντι των κρατών μελών που οφείλουν να συμμορφώνονται «άνευ όρων και αμετάκλητα», όπως ορίζεται αυτολεξεί στην Συνθήκη Ίδρυσης του ΕΜΣ. Στην ουσία πρόκειται για το στήσιμο ενός ανεξέλεγκτου οργανισμού με έδρα το Λουξεμβούργο ώστε να μην υπόκειται σε κανέναν έλεγχο και καμία εξουσία, δικαστική, ή άλλης μορφής.
Ας δούμε τι προβλέπει η Συνθήκη Ίδρυσης του ΕΜΣ. Επιγραμματικά με το άρθρο 32 παρ. 2 της Συνθήκης: «Ο ΕΜΣ διαθέτει πλήρη νομική προσωπικότητα· έχει πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα:
α) να αποκτά και να διαθέτει κινητή και ακίνητη περιουσία,
β) να συμβάλλεται,
γ) να είναι διάδικος και
δ) να συνάπτει συμφωνία και/ή πρωτόκολλα για την έδρα, όποτε είναι αναγκαίο, για την εξασφάλιση της αναγνώρισης και της επιβολής του νομικού καθεστώτος και των προνομίων και ασυλιών του.»
Η παρ. 3 του ίδιου άρθρου αναφέρει: «Ο ΕΜΣ, η ακίνητη περιουσία, οι πόροι του και τα περιουσιακά του στοιχεία, ανεξαρτήτως τοποθεσίας και κατόχου, χαίρουν ασυλίας από οιασδήποτε μορφής δικαστική διαδικασία, εκτός εάν ο ΕΜΣ παραιτηθεί ρητώς από την ασυλία του για τους σκοπούς οιασδήποτε διαδικασίας ή βάσει των όρων οιασδήποτε συμβάσεως, συμπεριλαμβανομένης της τεκμηρίωσης των χρηματοδοτικών του μέσων.»
Η παρ. 4 του ίδιου άρθρου αναφέρει: «Η περιουσία, οι χρηματοδοτικοί πόροι και τα στοιχεία του ενεργητικού του ΕΜΣ, ανεξαρτήτως τοποθεσίας και κατόχου, χαίρουν ασυλίας έναντι έρευνας, επίταξης, δήμευσης, απαλλοτρίωσης ή οποιασδήποτε άλλης μορφής κατάσχεσης, αφαίρεσης ή δέσμευσης βάσει εκτελεστικών, δικαστικών, διοικητικών ή νομοθετικών μέτρων.»
Οι παρ. 5 & 6 του ίδιου άρθρου αναφέρουν: «Τα αρχεία του ΕΜΣ και όλα τα έγγραφα που ανήκουν στον ΕΜΣ ή βρίσκονται στην κατοχή του είναι απαραβίαστα. Οι χώροι των εγκαταστάσεων του ΕΜΣ είναι απαραβίαστοι.»
Ενώ οι παρ. 8 & 9 του ίδιου άρθρου αναφέρουν: «Στον βαθμό που είναι αναγκαίο για την άσκηση των δραστηριοτήτων που προβλέπονται στην παρούσα συνθήκη, όλη η περιουσία, οι χρηματοδοτικοί πόροι και τα στοιχεία του ενεργητικού του ΕΜΣ δεν υπόκεινται σε κανέναν περιορισμό, ρύθμιση, έλεγχο και μορατόρια οποιασδήποτε φύσεως. Ο ΕΜΣ απαλλάσσεται από οιαδήποτε υποχρέωση έγκρισης ή αδειοδότησης ως πιστωτικό ίδρυμα, πάροχος επενδυτικών υπηρεσιών ή άλλου είδους επίσημη αδειοδοτημένη, ή ρυθμιζόμενη οντότητα δυνάμει των νομοθεσιών εκάστου μέλους του ΕΜΣ.»
ΕΝΑ ΥΠΕΡΚΡΑΤΟΣ…
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ο ΕΜΣ διαθέτει πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα ανάλογη οποιουδήποτε κράτους και ειδικά καθεστωτικά προνόμια που δεν διαθέτει κανένα άλλο κράτος μέλος. Πρόκειται για ένα υπερκράτος που στην πράξη μπορεί να εκποιήσει άλλα κράτη στο όνομα της δανειοδοτικής διευκόλυνσης. Μπορεί ακόμη και να αποκτήσει περιουσία (κινητή και ακίνητη) άλλου κράτους ως δική του κάτω από το καθεστώς των όρων δανειακής διευκόλυνσης που παρέχει. Αυτή την περιουσία μπορεί να την διαχειριστεί όπως θέλει χωρίς κανέναν περιορισμό και υπό καθεστώς πλήρους ασυλίας σε όλα τα κράτη μέλη.
Αυτό πρέπει να το προσέξουμε ιδιαίτερα. Οι πληροφορίες λένε ότι ήδη εξετάζεται από τον ΕΜΣ ένα σχέδιο τιτλοποίησης εισπράξεων από μελλοντική αξιοποίηση κρατικών ακινήτων. Το σχέδιο αυτό προωθεί το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ). Το σχέδιο έχει ως μίνιμουμ στόχο έσοδα 1 δισ. ευρώ, αλλά θεωρείται ότι δύσκολα θα ξεκινήσει πριν από τον Νοέμβριο.
Στο πλαίσιο του προγράμματος θα εκδοθούν ομόλογα που θα αντανακλούν τα έσοδα από την αξιοποίηση επιλεγμένων ακινήτων τα οποία εν συνεχεία θα πωληθούν σε ενδιαφερόμενους επενδυτές. Υποψήφια προς τιτλοποίηση είναι πολλά από τα 1.000 ακίνητα που, σύμφωνα με το Μνημόνιο, έχουν ή επίκειται να μεταβιβαστούν στο Ταμείο μέσα στο 2013.
Τέτοια ακίνητα είναι για παράδειγμα το βασιλικό κτήμα στο Τατόι, η έκταση 500 στρεμμάτων δίπλα στο Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας, παραθαλάσσιες περιοχές στη Χαλκιδική, αλλά και ομάδες ακινήτων που ανήκουν σε υπουργεία όπως των Αγροτικής Ανάπτυξης και Εθνικής Άμυνας, σε ΟΤΑ, οργανισμούς κ.ά. Το ακριβές μοντέλο θα προέλθει από μελέτη βιωσιμότητας που εκπονεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας ύστερα από συνεννόηση με την κυβέρνηση, και η οποία θα περιγράφει τα πιθανά έσοδα, τη δομή της τιτλοποίησης, τη μορφή που θα πρέπει να έχουν τα πακέτα ακινήτων κ.ο.κ.
Στην πράξη αυτό που θα συμβεί είναι να μεταφερθεί η κυριότητα όλης της ακίνητης περιουσίας του ελληνικού δημοσίου στον ΕΜΣ που θα πρέπει να εγγυηθεί τα τιτλοποιημένα ομόλογα, ή για να αποτελέσουν εγγύηση για τους τίτλους που θα κληθεί να εκδώσει ο ίδιος ο Μηχανισμός για την Ελλάδα. Έτσι, τα ακίνητα θα μετατραπούν σε περιουσιακό στοιχείο του ΕΜΣ και θα διατεθούν σύμφωνα με τις δικές του προτεραιότητες και ανάγκες. Ενώ η τιτλοποίηση εσόδων του ελληνικού δημοσίου αναγκαστικά θα επεκταθεί σε όλες τις πιθανές πηγές, φορολογικές και μη.
ΠΡΟΣ ΝΕΟ «ΚΟΥΡΕΜΑ» ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ…
Ιδίως όταν προς το τέλος του έτους αναγκαστεί η τρόικα να προχωρήσει σε νέο «κούρεμα» του δημόσιου χρέους της Ελλάδας προκειμένου να το εμφανίσει ότι συγκρατείται. Η μέθοδος του κουρέματος θα είναι κατά πάσα πιθανότητα η επαναγορά ελληνικών ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, όπως έγινε και τον περασμένο Νοέμβριο.
Για να πληρώσει το ελληνικό δημόσιο αυτή την πιθανή επαναγορά θα χρειαστεί ρευστό και μάλιστα αρκετό μιας και η τρέχουσα τιμή του 10ετούς ελληνικού ομολόγου στη δευτερογενή έχει πλησιάσει το 60% της ονομαστικής του αξίας. Αυτό σημαίνει ότι αν το ελληνικό δημόσιο χρειαστεί να προχωρήσει σε επαναγορά, τότε θα πρέπει να βρει 6 δις ευρώ σε ρευστό για κάθε 10 δις ευρώ ονομαστικής αξίας ελληνικά ομόλογα.
Μην ξεχνάμε ότι η επαναγορά περί των 30 δις ευρώ ονομαστικής αξίας ελληνικών ομολόγων τον περασμένο Νοέμβριο στοίχισε στο ελληνικό δημόσιο 11,7 δις ευρώ, που δανείστηκε από το EFSF. Τώρα θα χρειαστεί να δανειστεί από τον ΕΜΣ.
Μόνο που ο συγκεκριμένος Μηχανισμός έχει αναλάβει ήδη και την δανειοδότηση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στην Κύπρο και την Ισπανία. Στη σειρά συνωστίζονται κι άλλες τράπεζες από την Ελλάδα, την Ιταλία, κοκ.
Τα διαθέσιμα του ΕΜΣ που εγγυώνται οι κυβερνήσεις των κρατών μελών εκτιμάται ότι δεν επαρκούν για να σηκώσει ο συγκεκριμένος μηχανισμός τον δανεισμό τόσο των τραπεζών απευθείας, όσο και των κρατών που έχουν ανάγκη χρηματοδότησης. Κατά συνέπεια η τιτλοποίηση εσόδων του κράτους, δημόσιας περιουσίας, αλλά και ιδιωτικής περιουσίας πρώτα και κύρια διαμέσου της φορολογίας, θα αποτελέσει μια αναγκαστική πηγή επιπρόσθετων εγγυήσεων και πόρων για τον ΕΜΣ. Στην πράξη δεν θα υπάρξει τίποτε αξίας στην χώρα που δεν θα υποθηκευτεί, ή δεν θα περάσει στην κυριότητα του Μηχανισμού.
Μην ξεχνάμε επίσης και το κορυφαίο. Από την στιγμή που εντάσσεται ένα κράτος μέλος υπό την κηδεμονία του ΕΜΣ και δεχτεί τους όρους δανειακής διευκόλυνσης, παραιτείται από κάθε δυνατότητα κατοπινής διαπραγμάτευσης, ή επαναδιαπραγμάτευσης των όρων και των συνθηκών.
Μιας και «όλη η περιουσία, οι χρηματοδοτικοί πόροι και τα στοιχεία του ενεργητικού του ΕΜΣ δεν υπόκεινται σε κανέναν περιορισμό, ρύθμιση, έλεγχο και μορατόρια οποιασδήποτε φύσεως», όπως αναφέρει ρητά η παρ. 8 του άρθρου 32. Κι όλα αυτά υπό καθεστώς πλήρους ασυδοσίας μιας και δεν υφίσταται κανενός είδους έλεγχος, εκτός απ’ αυτόν που νομιμοποιεί το ΔΣ του ίδιου του ΕΜΣ.
Μπροστά στον ΕΜΣ καταλύονται ακόμη και οι δικαστικές αρχές των κρατών μελών, μιας και από την Συνθήκη δεν έχουν κανενός είδους δικαιοδοσία πάνω του, στην περιουσία του, στους χρηματοδοτικούς πόρους του, στα στοιχεία του ενεργητικού του, στα αρχεία του και στο προσωπικό του.
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΟΥΡΕΜΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ
Ένα επιπλέον στοιχείο που φέρνει μαζί ο ΕΜΣ είναι και το γεγονός ότι απ’ εδώ και μπρος θα αναλαμβάνει την χρηματοδότηση ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Η πρόταση είναι παλιά και την στήριξε από τους πρώτους ο κ. Σόρος, αυτός ο μέγας φιλάνθρωπος των αγορών και μέγας ευεργέτης της αριστεράς των καφέ και των δημοσίων σχέσεων. Μετά το θέμα σήκωσε ο μέγας Ολάντ, αλλά και η «μοναδική ελπίδα της Ευρώπης σήμερα,» όπως μας είπαν οι Βαρουφάκης-Γκαλμπρέιθ, ο κ. Τσίπρας. Οι δε σύμβουλοι του κ. Τσίπρα έχουν ξεσκιστεί να το επαναλαμβάνουν.
Ελάτε όμως να δούμε τι σημαίνει κάτι τέτοιο εκτός από τα προφανή. Όταν λέμε τα προφανή, εννοούμε την επιβολή μνημονίου πολιτικής για κάθε νέα δανειακή σύμβαση ανεξάρτητα αν γίνεται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ή τον δανεισμό του κράτους. Όπως ακριβώς έκανε το ΕΜΣ με την Κύπρο, όπου ο Μηχανισμός ανέλαβε την ανακεφαλαιοποίηση των χρεοκοπημένων τραπεζών του νησιού με παράλληλη επιβολή ενός άθλιου μνημονίου που εκτός του κουρέματος των καταθέσεων προβλέπει την διευκόλυνση των διαδικασιών πλειστηριασμού των ενυπόθηκων δανείων όταν ο ιδιώτης δανειολήπτης δεν μπορεί να ανταποκριθεί.
Μπορεί να προχωρήσει ο ΕΜΣ σε απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ενός κράτους μέλους χωρίς η χώρα και ο λαός της να πάθε τα ίδια με τους Κυπρίους; Όχι. Να πώς απαντά ο ίδιος ο ΕΜΣ στο ερώτημα, θα υπάρξει κάποιο bail-in ή άλλης μορφής συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην περίπτωση απευθείας χρηματοδότησης των τραπεζών;
«Ναι. Άμεση ανακεφαλαιοποίηση από τον ΕΜΣ θα τεθεί μόνον εφόσον τα ιδιωτικά κεφάλαια εμπλακούν πρώτα. Ένα κατάλληλο επίπεδο bail-in θα πρέπει να εφαρμοστεί πρώτα σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανόνες κρατικών ενισχύσεων και την εφαρμογή των αρχών της Οδηγίας για την Αποκατάστασης και Εξυγίανσης της Τράπεζας (BRRD) αμέσως μετά την έναρξη της εποπτείας των τραπεζών από τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό των ευρωπαϊκών τραπεζών (SSM). Αυτό το νέο εποπτικό ρόλο προβλέπεται να αναληφθεί από την ΕΚΤ κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2014, μετά από αξιολόγηση του ισολογισμού των τραπεζών που θα εποπτεύονται από τον SSM.»
Αυτό σημαίνει ότι μπορέσει να αναλάβει την χρηματοδότηση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών αν, πρώτα, υπάρξει κατάλληλο σχήμα bail-in και αφ’ ότου λειτουργήσει ο νέος Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός. Τι σημαίνει bail-in; Σημαίνει με εσωτερική χρηματοδότηση, δηλαδή αφού πρώτα φορτωθούν οι καταθέτες και οι μέτοχοι των τραπεζών μέρος των ζημιών. Όπως ακριβώς έγινε στην Κύπρο. Και πότε θα γίνει αυτό; Μετά το δεύτερο εξάμηνο του 2014, όταν ο SSM που έχει αναλάβει να στήσει η ΕΚΤ θα είναι εν λειτουργία.
Αυτός ο νέος εποπτικός μηχανισμός θα αποφασίζει ποια τράπεζα είναι «συστημική» και άρα πρέπει να διασωθεί σε βάρος καταθετών και μετόχων, ποια πρέπει να κλείσει ή να συγχωνευθεί με βάση κριτήρια που αφορούν την ενίσχυση της ολιγοπωλιακής σύνθεσης του τραπεζικού καρτέλ στο επίπεδο ολόκληρης της ευρωζώνης. Θα πέφτει λόγος στο κράτος μέλος; Ούτε κατά διάνοια. Θα αποφασίζουν αποκλειστικά οι τραπεζίτες της ΕΚΤ.
Και για να μην έχουμε καμιά αυταπάτη να τι συνεχίζει και λέει ο ίδιος ο ΕΜΣ: «Οι βασικές αρχές της BRRD συμφωνήθηκαν από το Συμβούλιο ECOFIN στις 27 Ιουνίου 2013. Οι εθνικές αρχές θα είναι σε θέση να εφαρμόσουν bail-in, δηλαδή να διαγράψουν, ή να μετατρέψουν σε ίδια κεφάλαια τις απαιτήσεις των μετόχων και των πιστωτών των αφερέγγυων τραπεζών. Σύμφωνα με το νέο καθεστώς, οι ασφαλισμένες καταθέσεις (κάτω από € 100,000) θα είναι πλήρως προστατευμένες, ενώ οι ανασφάλιστες καταθέσεις (άνω των € 100.000) δεν προστατεύονται, αλλά θα πρέπει να δοθεί προτιμησιακή μεταχείριση για ορισμένες ομάδες των καταθετών.
Ένα bail-in που ισοδυναμεί με τουλάχιστον 8% των συνολικών υποχρεώσεων της τράπεζας και ιδίων κεφαλαίων θα πρέπει να αντληθούν κεφάλαια από τον Μηχανισμό. Σε έκτακτες περιστάσεις, μια εθνική αρχή εξυγίανσης μπορεί να ζητήσει χρηματοδότηση από εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης.»
Τι σημαίνουν όλα αυτά σε απλά ελληνικά; Ότι δεν πρόκειται να γίνει κανενός είδους ανακεφαλαιοποίηση από τον ΕΜΣ αν πρώτα δεν κουρευτούν οι καταθέσεις κατ’ ελάχιστο 8%. Μην σας ξεγελά η δήλωση ότι οι καταθέσεις έως 100 χιλιάδες ευρώ είναι προστατευμένες. Δεν είναι έτσι.
Πρώτο, γιατί δεν υπάρχει κανενός είδους πρόβλεψη για την εμπράγματη προστασία των καταθέσεων αυτών, εκτός από νόμους και οδηγίες στα χαρτιά χωρίς αντίκρισμα σε διαθέσιμο ρευστό. Δεύτερο, θυμηθείτε τι έγινε στην Κύπρο. Ναι μεν κουρεύτηκαν κατά 40% οι καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων ευρώ, αλλά η δέσμευση των καταθέσεων και οι περιορισμοί αναλήψεων χτύπησαν όλους τους καταθέτες, νοικοκυριά, ελευθεροεπαγγελματίες και επιχειρήσεις. Το ίδιο θα γίνει και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση εφαρμοστεί «κούρεμα» (bail in) καταθέσεων.
ΜΕΓΑΛΟΜΕΤΟΧΟΙ ΥΠΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Το ίδιο ισχύει και για τους μετόχους των τραπεζών. Έχει ενδιαφέρον εδώ να υπογραμμίσουμε την δήλωση του ΕΜΣ ότι «θα πρέπει να δοθεί προτιμησιακή μεταχείριση για ορισμένες ομάδες των καταθετών.» Μην αυταπατάστε ότι πρόκειται για εκδήλωση ευαισθησίας υπέρ των μικρομετόχων των τραπεζών και των αποταμιευτών. Όχι κάθε άλλο. Η προτιμησιακή μεταχείριση αφορά στους μεγαλοκατεθέτες επενδυτικών λογαριασμών, διαμέσου των οποίων κινούνται κεφάλαια για τοποθετήσεις σε τίτλους της χρηματαγοράς, ή σε κάθε λογής επενδύσεις. Όπως επίσης και υπέρ των μεγαλομετόχων των τραπεζών που σε πολλές περιπτώσεις είναι επενδυτικά κεφάλαια (funds) ή άλλες τράπεζες. Αυτοί που θα υποστούν το bail in είναι οι μικρομέτοχοι και όσα ασφαλιστικά ταμεία, ΝΠΙΔ και ΝΠΔΔ διαθέτουν μετοχές σε τράπεζες.
Τι συνάγουμε απ’ όλα αυτά; Κάτι πολύ απλό. Ο ΕΜΣ θα χρειαστεί στα τέλη του πρώτου εξαμήνου του 2014 να προβεί σε ένα νέο δανειακό πακέτο προς την Ελλάδα. Το πακέτο αυτό θα έχει δυο σκέλη: Αφενός την εκ νέου χρηματοδότηση της «μαύρης τρύπας» του δημόσιου χρέους που δεν μπορεί με κανένα τρόπο να τιθασευτεί. Και αφετέρου, την χρηματοδότηση ενός νέου γύρου ανακεφαλαιοποίησης των ήδη χρεοκοπημένων εγχώριων τραπεζών. Μόνο που αυτή την φορά θα γίνει ταυτόχρονα με «κούρεμα» καταθέσεων και ολοκληρωτικής απαξίωσης των τραπεζικών μετοχών που κατέχουν μικρομέτοχοι, ασφαλιστικά ταμεία και νομικά πρόσωπα.
Αυτός είναι ο σχεδιασμός τους προκειμένου να έχει προλάβει η ΕΚΤ να στήσει τον SSM προκειμένου να προστατέψει τους τραπεζίτες, τις πρακτικές τους, αλλά και τις διαπλοκές τους αναμεταξύ τους και με το δημόσιο ταμείο. Αυτό το νόημα έχει η Τραπεζική Ένωση που προωθεί η ευρωζώνη. Να κρατηθούν μακριά οι καταχρηστικές πρακτικές του ευρωπαϊκού τραπεζικού καρτέλ από τα εθνικά κράτη που ελλοχεύει η δικαιοσύνη και η λογοδοσία σ’ αυτήν. Αν μέχρι σήμερα έχει δοθεί γη και ύδωρ στις τράπεζες δεν είναι τίποτε μπροστά σ’ αυτό που θα συμβεί απ’ εδώ και μπρος. Γι’ αυτό και θέλουν να θωρακίσουν θεσμικά το τραπεζικό καρτέλ μετατρέποντάς το επίσημα σε Τραπεζική Ένωση.
Ποιο αξιοπρεπές κράτος θα δεχόταν έναν τέτοιο μηχανισμό; Ποιο σοβαρό κράτος θα δεχόταν να τεθεί υπό την δικαιοδοσία και την δικαιοπρακτική ικανότητα ενός τέτοιου μηχανισμού, όπως είναι το ΕΜΣ;
Μόνο εκείνο το κράτος που θέλει να τεθεί υπό καθεστώς κατοχής και εκποίησης.
Πώς μπορούμε να μιλάμε για εθνική κυριαρχία μετά την υπαγωγή μας σ’ έναν τέτοιο μηχανισμό;
Ποιος νοιάζεται; Πάντως όχι η συμπολίτευση και η αντιπολίτευση που αρνούνται και οι δυο να σηκώσουν το θέμα. Κι ο λόγος είναι απλός. Μας τον εξήγησε ο κ. Στουρνάρας στις 17/7/13 όταν απαντούσε στον κ. Τσίπρα: «Μιλάτε για εντολές διεθνών κέντρων.
Ποιος τα πιστεύει αυτά πια; Ποια διεθνή κέντρα; Αυτά που μας έδωσαν τα 240 δισεκατομμύρια; Ποιος ακούει και πιστεύει περί διεθνών κέντρων, κλαμπ κλπ.;» Έτσι είναι.
Όταν ξεπουλάς την χώρα ολόκληρη και παραχωρείς την κυριαρχία της σ’ έναν υπερκρατικό οργανισμό σαν τον ΕΣΜ, είναι λογικό να μην πιστεύεις στα διεθνή κέντρα. Βλέπετε πάνω από το κεφάλι του Στουρνάρα και των υπολοίπων επικρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη η επιταγή του άρθρου 120 παρ. 3 του Συντάγματος:
«O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου