Απομόνωσε πολιτικά τον Σαμαρά σύσσωμη η αντιπολίτευση..

Ούτε έναν (!) από τους αρχηγούς των κομμάτων που δεν συμμετέχουν στην κυβέρνησή του δεν μπόρεσε ο πρωθυπουργός να προσελκύσει στη φιέστα για την ΕΕ

Ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Καμμένος, ούτε ο Κουβέλης, ούτε ο Κουτσούμπας! 

Κανένας πολιτικός αρχηγός κόμματος της αντιπολίτευσης δεν παραβρέθηκε στις τελετές της επίσημης ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ από την Ελλά­δα! 

Έχουμε την εντύπωση ότι ποτέ και πουθενά στην ιστορία της ΕΟΚ και της ΕΕ δεν έχει ξαναγίνει τέτοιο πράγμα! 

Ποτέ καμία κυβέρνηση οποιασδήποτε χώρας που συμμετέχει στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν έχει εμφανιστεί τόσο απομονωμένη πολιτικά ώστε να είναι ανίκανη να εξασφαλίσει την έστω τυπική, για λόγους πολιτικής αβρότητας ή ακόμη και για λόγους πρωτοκόλλου, πα­ρουσία ....
...των αρχηγών των κομμάτων της αντιπολίτευσης στις σχετικές εκδηλώσεις.

"Γουστέρες" πρέπει να κα­τάπιναν γι αυτό το φιάσκο όχι μόνο ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, αλλά και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί! Κανείς φυσι­κά δεν μίλησε γι' αυτό, όμως είναι απολύτως βέβαιο ότι η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ έχασε στα μάτια των Ευ­ρωπαίων "κηδεμόνων" της πολλούς πόντους εξαιτίας αυτής της αποτυχίας της. Δεν αναφερόμαστε σε γραφειοκράτες τύπου Μπαρόζο ή Βαν Ρομπάι, αλλά πρωτίστως στην πολιτική ηγεσία του Βερολίνου.

Ξέρουν πο­λύ καλά οι Γερμανοί ότι δεν είναι εποχή που η ΕΕ αντέχει σε δοκιμασίες αυτού του τύπου. Βεβαίως και θέ­λουν πρωτίστως κυβερνήσεις υποτακτικές στα κελεύσματα και τις εντολές τους, αλλά απαιτούν ταυτόχρονα οι κυβερνήσεις αυτές να μην είναι τόσο κραυγαλέα απομονωμένες ακό­μη και από το υπόλοιπο αντιπολιτευ­τικό φάσμα. 

Όταν σε μια επτακομματική Βουλή δεν πάει κυριολεκτικά ούτε ένας (!) αρχηγός κόμματος της αντιπολίτευσης στις φιέστες της ΕΕ, αυτό συνιστά σοβαρό πρόβλημα, για­τί αυτή η αποστροφή προς την ανά­ληψη από την κυβέρνηση της προεδρίας της ΕΕ περνάει στους οπαδούς των αντιπολιτευτικών κομμάτων και σίγουρα έχει αρνητική αντανάκλαση και στην ίδια την ΕΕ. 

Αν μάλιστα προσθέσει κανείς ότι σε πέντε μήνες έχουμε ευρωεκλογές και μάλιστα ευρωεκλογές όπου αναμένεται πρωτοφανής εκλογική ενίσχυση των πάσης φύσεως αντι-ΕΕ κομμάτων, αριστερών και δεξιών, γίνεται εμφανέστερο το μέγεθος του προβλήματος που προ­καλεί στην ΕΕ η πλήρης πολιτική απο­μόνωση της κυβέρνησης Σαμαρά - Βε­νιζέλου. 

Είδαν οι της ΕΕ επιπροσθέτως τα πράγματι εντυπωσιακά αστυνομικά μέτρα παντελούς απομόνωσης του κέ­ντρου της Αθήνας από τον ελληνικό λαό. Το κλείσιμο τριών κεντρικών σταθμών του μετρό (Σύνταγμα, Πανεπιστήμιο, Μέγαρο Μουσικής). Τα οδοφράγματα με κλούβες των ΜΑΤ. Τα οκτώ εγκλωβισμένα άδεια τρόλεϊ και λεωφορεία στο Ζάππειο. 

Τις αμέτρητες "σιδηρόφρακτες" διμοιρίες, λόχους και... ταξιαρχίες των ΜΑΤ που έδιναν στην Αθήνα την όψη κατακτη­μένης πόλης. Τον εξόφθαλμο δηλαδή φόβο της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενι­ζέλου να κρατήσει τον λαό όσο το δυνατόν πιο μακριά από τον πρωθυ­πουργό, τους υπουργούς και τα στελέ­χη της - και τους Ευρωπαίους προσκεκλημένους της, φυσικά. 

Εντάξει εδώ και δεκαπέντε χρό­νια οι Ευρωπαίοι ηγέτες γνωρί­ζουν ότι έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί οι εποχές όπου οι πρωθυπουρ­γοί των χωρών έκαναν παραδοσιακά περιπάτους μέσα στο πλήθος που τους επευφημούσε, στις πόλεις όπου συνέρχονταν οι σύνοδοι κορυφής της ΕΕ, περικυκλωμένοι από απλούς πολίτες που λαχταρούσαν να τους σφίξουν το χέρι. 

Από το σημείο αυτό όμως υπάρχει μεγάλη απόσταση μέχρι του σημείου να αστυνομοκρατείται η Αθή­να λες και πρόκειται να αντιμετωπίσει…. λαϊκή επίθεση επειδή κάποιοι ασήμαντοι, ανώνυμοι Ευρωπαίοι υπάλληλοι γραφειοκράτες και εκπρό­σωποι χωρών σε χαμηλή βαθμίδα μα­ζεύτηκαν στο Ζάππειο και στο Μέγαρο Μουσικής μαζί με τον πρόεδρο της Κομισιόν και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου - χωρίς δηλαδή να βρίσκεται στην Αθήνα ούτε ένας ξένος ηγέτης ευρωπαϊκής χώρας. 

Σαν να μην έφταναν τα όσα είδαν με τα μάτια τους οι της ΕΕ προχτές, ήρθαν και τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που διεξάγει κάθε χρόνο σε όλες τις χώρες της ΕΕ η εταιρεία Γκάλοπ για να συ­μπληρώσουν την εικόνα.

Σε ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά πρωτίστως στην Ελλάδα, έχει προσλάβει πρωτοφανείς διαστάσεις η καταβαράθρωση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς την ΕΕ και της αποδοχής της ηγεσίας της Ευρώπης από τους λαούς της. 

Ειδικά στη χώρα μας, το 2009, το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό του 60% των ερωτη­θέντων εξέφραζε την εμπιστοσύνη του προς την ευρωπαϊκή ηγεσία. Το 2013, το ποσοστό αυτό είχε καταπο­ντιστεί στο... 19%!!! 

Δεν έμεινε τίποτα όρθιο! Ούτε καν οι... μισοί από τους προ ενάμισι έτους ψηφοφόρους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν εμπιστεύο­νται πλέον τους ηγέτες της ΕΕ, γιατί οι Έλληνες εύπιστοι και καλοπροαί­ρετοι σίγουρα είναι, αλλά πολιτικά ανόητοι σίγουρα δεν είναι - όπως άλ­λωστε αναμένεται να αποδειχθεί και στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου.

ΕΘΝΟΣ