Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Μυωπικά γυαλιά του υπαρξιακού πελατειακού του συμφέροντος.


Το πρωτογενές πλεόνασμα συγκεντρώθηκε από υπερφορολόγηση του συνόλου των πολιτών, αλλά αποφασίζεται η επιλεκτική επιστροφή του σε ορισμένες μόνο πληθυσμιακές ομάδες, που συμπτωματικά αποτελούν προνομιακούς πελάτες των κυβερνητικών εταίρων και βαπτίστηκαν αυθαίρετα «αδικημένοι»....

Ο απρόσοδος ιδιοκτήτης ακινήτου, που καλείται να πληρώσει «ενοίκιο» για την ιδιοκτησία του, ο άνεργος, που καταβάλλει ΦΠΑ με κάθε μικρή αγορά του, ο μισθωτός των 586 ευρώ, που πληρώνει τεράστιους φόρους κατανάλωσης με κάθε αγορά καυσίμων, ποτών ή τσιγάρων, ο εξουθενωμένος ελεύθερος επαγγελματίας, που φορολογείται επί ανύπαρκτων τεκμαρτών εισοδημάτων, μηδέποτε αποκτηθέντων, καλούνται να αποκαταστήσουν το σύνολο των προ........ κρίσης απολαβών ισχυρών ομάδων κρατικών υπαλλήλων. 

Εκείνοι δηλαδή που υπέστησαν τα μεγαλύτερα πλήγματα κατά τη τετραετή πολιτική προσαρμογής ουσιαστικά υποχρεώνονται να επωμιστούν ακόμη μεγαλύτερο βάρος, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ή να αναιρεθεί ολοσχερώς η μικρότερη  συμμετοχή κάποιων άλλων στο κόστος της κρίσης. 

Προσωπικά ήμουν και παραμένω απαισιόδοξος για τις ικανότητες, τις προθέσεις και την αποτελεσματικότητα του πολιτικού προσωπικού. 

Αδυνατεί να κοιτάξει πέρα από τα μυωπικά γυαλιά του υπαρξιακού πελατειακού του συμφέροντος. 

Ακόμη και σήμερα θέτει κόκκινες γραμμές για αποφυγή των λυτρωτικών μεταρρυθμίσεων, η τήρηση των οποίων (κόκκινων γραμμών) θα διατηρήσει την οικονομία και τη χώρα αιχμάλωτες του σαθρού παρελθόντος.

Όσο κι αν προσπαθώ, αδυνατώ να εντοπίσω οδούς διαφυγής από το τέλμα. Η κυβέρνηση επέλεξε οριστικά τον ολισθηρό εύκολο δρόμο της δημοκοπίας. 

Η αξιωματική αντιπολίτευση την υπερακοντίζει με κάθε ευκαιρία. 

Επομένως στο άμεσο μέλλον οι πολιτικοί συσχετισμοί μόνο εχθρικότεροι μπορεί να αποδειχθούν ....

Και ας μη λησμονούμε πως εχθρός του κακού είναι πάντοτε το … χειρότερο.

πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου