Στον ίδιο δρόμο πορευόμαστε, στον δρόμο της καταστροφής μας, και μένουμε να κοιτάζουμε σιωπηλοί εκείνους που μας φορέσανε αόρατες αλυσίδες, εκείνους που εμπορεύτηκαν την ύπαρξή μας, εκείνους που βρώμισαν την πίστη μας την ίδια…
Επειδή εμείς τους το επιτρέψαμε… Εμείς...
... Κανένας άλλος εκτός από εμάς, δεν τους πλήρωσε για να μας κάνουν δούλους…
Και τίποτε δεν μάθαμε από όσα ζούμε… Βουβοί μπροστά στον χαμό μας, στεκόμαστε άβουλοι να κοιτάζουμε τον όλεθρό μας κι ελπίζουμε στην ανάστασή μας αρνούμενοι να παλέψουμε για το δίκιο μας…
Είναι μακριά η ανάστασή μας, γιατί τίποτε δεν μάθαμε από την μέχρι σήμερα πορεία μας…
Κι ακόμη και σήμερα περιμένουμε έναν σωτήρα που θα πάψει ως δια μαγείας τα όσα συμβαίνουν… Κι όλοι μας ξέρουμε πως ακόμη κι αν έρθει αυτός ο σωτήρας, δεν θα τον πιστέψουμε, θα τον χλευάσουμε και θα τον διώξουμε…
Επειδή δεν μάθαμε να ξεχωρίζουμε την αλήθεια από το ψέμα, επειδή δεν μάθαμε να ξεχωρίζουμε το σωστό από τα λάθος, επειδή δεν μάθαμε πως χωρίς κόπο τίποτε δεν κατορθώνεται, χωρίς πόνο τίποτε δεν κερδίζεται…
Και θά ‘ρθουν και πάλι οι ξεπουλητάδες με χάντρες και καθρέφτες για να μας γελάσουν και να τους εμπιστευτούμε πριν μας σπρώξουν στην κόλαση που ετοίμασαν για εμάς…
Η Ανάσταση έρχεται μετά το μέγα μαρτύριο, μετά τον αγώνα, την πάλη ,τότε θα έρθει σαν πυρωθεί το σίδερο για να πάρει τη μορφή που εμείς θέλουμε… Για να γίνει ρομφαία ή διαβήτης που θα χαράξουμε τη νέα μας πορεία, την πραγματική πορεία για την σωτηρία Πατρίδος και δική μας.
Και σαν τολμήσουμε να περάσουμε μέσα από το μαρτύριο για να γνωρίσουμε την αλήθεια, τότε θα αναστηθούμε από Εκείνον που έβαλε την υπογραφή του για την ελευθερία μας…
Κι αυτή την υπογραφή δεν την παίρνει πίσω, αν εμείς δεν τολμήσουμε να ζητήσουμε την Ελευθερία μας.......
Και τότε θα έρθει η στιγμή που ετούτα τα χώματα θα ξεράσουν όλους εκείνους που σήμερα τα βρωμίζουν με την ύπαρξή τους… εκείνοι που αδίστακτα ομολογούν πως θα συμμαχήσουν και με τον διάβολο για να συνεχίσουν να μας κυβερνήσουν…εξ ονόματος άλλων.
Καλή Ανάσταση να έχουμε Ελληνόψυχοι πατριώτες…
Μία Ανάσταση Πατρίδας και Λαού.
Για του λόγου το αληθές, ρωτήστε όλους εκείνους τους συμπατριώτες μας, που κάνουν την Ανάσταση μακριά της.
Ρωτήστε τους πόσο άδειοι νιώθουν επειδή δεν βρίσκονται εδώ για να βιώσουν την Ανάσταση... που ίσως να είναι και η τελευταία, όλων μας.
Γιατί με όσα αφήνουμε ακόμη να γίνονται, αυτή η πατρίδα χάνεται, επειδή εμείς δεν είμαστε άξιοι να την κρατήσουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου