Εκεί που οι κάτοικοι κάθε μέρα παλεύουν να ζήσουν κάτω από την αναλγησία του ελληνικού κράτους και του τουρκικού φλερτ, το οποίο τους μαρκάρει στενά για να τους προσφέρει απλόχερα αυτά που η Ελλάδα τους αρνείται.
Ίσως, αν δεν ήταν ο στρατός στο Καστελλόριζο τα πράγματα να μην ήταν τόσο καλά σήμερα με τους γείτονες.
Το δυνατό τάγμα που έχει εγκατασταθεί τελευταία στο νησί κάνει τους Τούρκους να σκέφτονται δεύτερη φορά την όποια τους κίνηση, παραμένοντας τελικά στις καθημερινές κρουαζιέρες από το Κας στο Καστελλόριζο και «ίδωμεν», όπως λένε πολλοί.
Πολλά από τα προβλήματα και τις δυσκολίες που θα διαβάσετε παρακάτω τα διαπιστώσαμε με τα μάτια μας και τα βιώσαμε, στην προσπάθειά μας να βρεθούμε σε αυτή την άκρη της Ελλάδας.
Και όμως, για να φτάσουμε από τη Ρόδο περιμέναμε δύο μέρες λόγω ανύπαρκτων πτήσεων, ακτοπλοϊκών συνδέσεων και καιρικών συνθηκών που απαγόρευαν την άφιξη στο νησί.
Ίσως και γι' αυτό, διαπιστώσαμε....
..... (σ.σ. αφού καταφέραμε την τρίτη μέρα να φτάσουμε στο νησί) ότι το Καστελλόριζο γυρνάει την... πλάτη του στην ελληνική κυβέρνηση και διαμηνύει στην Αθήνα, ότι αν δεν πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις που τους δίνουν τόσα χρόνια οι πολιτικοί, τα πράγματα θα πάρουν άλλη τροπή.
Το νησί που στιγματίστηκε από τη δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου για την είσοδο της χώρας στο μνημόνιο, πέντε χρόνια μετά έχει τα ίδια προβλήματα που είχε και πριν. Αν όχι περισσότερα...
«Βαρεθήκαμε να ζητάμε τα αυτονόητα , τα αγαθά που σύμφωνα με τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να έχει ο κάθε άνθρωπος για να ζήσει αξιοπρεπώς. Ζούμε στην άκρη της Ελλάδας και μας έχουν παραπεταμένους, δίνοντας την αίσθηση σε όλο τον κόσμο ότι το Καστελλόριζο όλο ζητάει . Τίποτα καινούριο δεν ζητάει το νησί .
Θέλει αυτά που έπρεπε να μας παρέχει η ελληνική κυβέρνηση για να ζήσουν οι ακρίτες εδώ και να φυλάνε τα σύνορα της Ελλάδας. Αντιθέτως, αυτοί κάνουν σαν να θέλουν να μας αποδεκατίσουν. Σαν να θέλουν να μας κάνουν να εγκαταλείψουμε το νησί μας» λέει ο 35χρονος Μιχάλης Αχλαδιώτης, αντιδήμαρχος, πατέρας ενός μωρού και με έγκυο γυναίκα που παραμένει στο νησί.
Η κραυγή αγωνίας των κατοίκων είναι εντονότατη... Δεν αντέχουν άλλες επισκέψεις πολιτικών... Από... «θα» έχουν χορτάσει. Άλλωστε, οι πολιτικοί, από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, κ. Αντώνη Σαμαρά, μέχρι τον τελευταίο βουλευτή, μόνο υπόσχονται και επιδιώκουν με μεγάλα λόγια να υφαρπάξουν ψήφους, κάθε φορά που εμφανίζονται στο νησί.
Τα προβλήματα γι αυτό το κομμάτι της ακριτική Ελλάδας παραμένουν άλυτα και αυτή είναι η μεγαλύτερη αίσθηση ντροπής που θα μπορούσε να προκαλέσει η «μητέρα» Ελλάδα, στα παιδιά της.
Η κοροϊδία της κυβέρνησης προς τους ακρίτες που ξέρουν χρόνια τώρα, ότι καθημερινά «παίζουν» με τις πιθανότητες να βρεθεί ο τόπος τους στο επίκεντρο μιας νέας ελληνοτουρκικής διαμάχης. Αλλωστε, οι Τούρκοι δεν κρύβονται πια. Ξέρουν τι εστί Καστελλόριζο, γνωρίζουν με ακρίβεια το θησαυρό που κρύβει το υπέδαφος στην ευρύτερη περιοχή και θα επιδιώξουν να δημιουργήσουν μια γκρίζα ζώνη.
Και όμως... Η ελληνική κυβέρνηση, αντί να φροντίσει ώστε να αυξήσει το ελληνικό στοιχείο στο Καστελλόριζο, αντί να προσφέρει κίνητρα για να αυξηθεί ο πληθυσμός του νησιού, κοροϊδεύει καθημερινά τους υπάρχοντες κατοίκους του. Κοροϊδεύουν αυτούς που εξαιτίας τους το νησί παρέμεινε ελληνικό. Διότι σε κάθε άλλη περίπτωση, όπως η ιστορία έχει δείξει, θα καλούμασταν να αποδείξουμε το αυτονόητο.
Χωρίς νερό, χωρίς γιατρό...
Νερό και γιατρός είναι το μόνιμο πρόβλημα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι κάτοικοι στο Καστελλόριζο. Βασικά αγαθά για να ζήσεις... Νερό και γιατρός...
Χιλιάδες οι υποσχέσεις. Θα, θα, θα... Όπως έλεγε και ο «Μαυρογιαλούρος», «θα σας εξαφανίσουμε».
Αυτό, οι σημερινοί «σωτήρες» της Ελλάδας, δεν το έχουν πει στους κατοίκους του Καστελλόριζου. Απλά το κάνουν με τον... τρόπο τους.Προφανώς, διότι γνωρίζουν εκείνοι καλύτερα, ποιοι λόγοι είναι αυτοί που υποχρεώνουν την ελληνική κυβέρνηση να αφήνει στο έλεος του Θεού (κυριολεκτικά) το νησί.
Σήμερα, λοιπόν, το νησί διαθέτει ένα γιατρό που διαρκώς τον αλλάζουν αφού δεν κατάφεραν να βρουν ένα τρόπο να εγκαταστήσουν κάποιον μόνιμο ή και περισσότερους στο νησί ώστε να μπορούν να ελέγχουν σοβαρά τα περιστατικά της καθημερινότητας. Με την τόσο συχνή αλλαγή του ενός και μοναδικού γιατρού υπάρχουν περιστατικά που χάνονται μέσα στην προχειρότητα και τα κενά.
Κινδύνευσαν άνθρωποι στο παρελθόν, χάθηκαν ζωές και κάθε φορά που σε κάποιον κάτοικο συμβαίνει κάτι σοβαρό,άπαντες «κρέμονται» από το στρατό που σηκώνει ελικόπτερο για τη μεταφορά του ασθενούς, αν βεβαίως το επιτρέψει και ο καιρός.
«Η λύση του να στέλνουν ό,τι ειδικότητα τους έρθει στο κεφάλι και για λίγο καιρό δεν είναι λύση και μετά πάλι ο επόμενος και ο επόμενος κ.ο.κ» μας λέει η Α.Κ. μια νεαρή μητέρα που κάθε μέρα σταυροκοπιέται να μην συμβεί κάτι στα παιδιά της.
Τουλάχιστον, ας σεβαστούν τους ηλικιωμένους που ζουν στο νησί, οι οποίοι είναι αυτοί που κράτησαν ελληνικό το Καστελλόριζο όλα αυτά τα χρόνια. Μετά τον πόλεμο και τη ξενιτιά, αφού τους είχαν διώξει από το Καστελλόριζο και το έκαψαν, όταν γύρισαν, εκείνοι ήθελαν να αναστήσουν την καμένη γη κι έμειναν στον τόπο τους για να το ξαναχτίσουν. Σήμερα αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν γιατρό και νιώθουν ανασφάλεια γιατί ξέρουν ότι το μόνο που περιμένουν είναι να πεθάνουν» τονίζει ο Δήμαρχος του νησιού κ. Παρίσης.
«Η πρόσφατη αποστολή ενός Σύριου γιατρού αιματολόγου και πάλι δεν λύνει το πρόβλημα αφού σε λίγο καιρό θα φύγει. Μέχρι να προλάβει να μάθει κάποια από τα περιστατικά θα φύγει και θα μείνουμε να περιμένουμε ποιος θα είναι ο επόμενος» λέει θυμωμένος, ο Μιχάλης Παπουτσής και συνεχίζει: «Οι νέοι πώς να μείνουν στο νησί, πώς να κάνουν οικογένειες ; Όταν γνωρίζουν ότι τα παιδιά τους μπορεί να πέσουν θύματα μιας Ελλάδας που δεν είναι ικανή να προστατεύσει την υγεία τους, δηλαδή μας τιμωρούν που επιλέξαμε το Καστελλόριζο να ζήσουμε ; Τι θέλουν να εγκαταλείψουμε τον τόπο μας;».
Το δράμα της συγκοινωνίας και η Τουρκία...
Οι συγκοινωνίες είναι πολύ αραιές και όταν σου συμβεί κάτι δεν μπορείς να φύγεις από το νησί. Είσαι εγκλωβισμένος και άξιος της μοίρας σου. Έχει αεροπλάνο δύο με τρεις φορές την εβδομάδα και τις ίδιες μέρες έχει και πλοίο.
Τα δρομολόγια είναι επιδοτούμενα και οφείλουν να έρχονται ακόμη κι αν έχουν ένα επιβάτη. Και φυσικά, την ώρα που οι Έλληνες πολιτικοί κλείνουν τ' αυτιά τους στις κραυγές αγωνίας των κατοίκων, οι Τούρκοι έχουν... ανοίξει τις αγκάλες τους και περιμένουν: «Υπάρχουν μέρες που αν θέλουμε να φύγουμε από δω μπορούμε μόνο κολυμπώντας, αφού δεν υπάρχει κανένα μέσο να μας μεταφέρει» λέει απογοητευμένη η κ. Βαρβάρα που ζει στο νησί από μικρό παιδί. «Αναγκαζόμαστε και πηγαίνουμε στην Τουρκία, απέναντι στο Κας.
Από εκεί ψωνίζουμε, εκεί προσπαθούμε να καλύψουμε το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών μας . Στο τέλος θα πάμε να κάνουμε καμιά σύμβαση με τους Τούρκους να μας φέρουν αυτοί γιατρό» λέει εξοργισμένη και αποκαλύπτει ουσιαστικά το μέγεθος του ζητήματος που θα έπρεπε να είχε ήδη επιλύσει από καιρό η ελληνική κυβέρνηση.
Το νερό... νεράκι
Το έργο της λιμνοδεξαμενής εδώ και 15 χρόνια βρίσκεται σε... εξέλιξη. Δεν παραδόθηκε ακόμη. Και στο Καστελλόριζο, οι κάτοικοι, μόνιμοι και μη, λένε το νερό... νεράκι. Χειμώνα - καλοκαίρι. Απλά, το καλοκαίρι λόγω τουρισμού, μεταφέρεται με υδροφόρα νερό από τη Ρόδο, το οποίο είναι ακατάλληλο για πόση, διότι μέχρι να φτάσει στο νησί έχει γεμίσει μικροοργανισμούς.
Το αποτέλεσμα είναι οι κάτοικοι να πληρώνουν χιλιάδες ευρώ στα εμφιαλωμένα και να κρέμονται πάλι στο στρατό που το χειμώνα τους βοηθάει με κάποια κυβικά.
Το πρόβλημα του νερού είναι εμφανές ακόμη και το καλοκαίρι, γεγονός που δημιουργεί προβλήματα και στον τουρισμό.
Οι δεξαμενές του νερού στο νησί παραμένουν χωρίς συντήρηση και όσο νερό και αν μαζεύουν από την αφαλάτωση κρίνεται ακατάλληλο.
Ακόμα και σπίτια τα οποία χτίστηκαν από το κράτος με επιδοτήσεις για να δοθούν στους κατοίκους του Καστελλόριζου που έχουν χαμηλό εισόδημα, δεν παραδόθηκαν ποτέ καθώς ο τρόπος κατασκευής τους ήταν τέτοιος που τα κτήρια κρίθηκαν ακατάλληλα.
Οργή κατά Λοβέρβου...
Δεν έχει περάσει καιρός, από την ημέρα που βρέθηκε στο νησί ο Υπουργός Παιδείας, Ανδρέας Λοβέρδος, για την κήρυξη της έναρξης του σχολικού έτους, επισκεπτόμενος το σχολείο. Φαίνεται όμως ότι δεν κέρδισε τις εντυπώσεις των μαθητών, όπως ίσως πέτυχε με τους μαθητές του γυμνασίου της Κορέας... Αντιθέτως τους εξόργισε.
«Ήρθε να βγάλει λόγο να πει τα δικά του και να φύγει. Δεν μας άκουσε καν. Δεν θέλησε να μας ακούσει . Ήταν αγενής γιατί κάθε φορά που θέλαμε να του πούμε κάτι εκείνος μας προσπερνούσε.
Σε μία καθηγήτρια που έχει τρία παιδιά και προσπάθησε να του εξηγήσει πόσο δύσκολο είναι να ζεις χωρίς την οικογένειά σου εκείνος την αγριοκοίταξε και της είπε: ‘’Κυρία τελειώνετε, πάμε παρακάτω...
Δεν ήρθα εδώ για να σας ακούσω ήρθα να μιλήσω. Εμείς λοιπόν λέμε αντί να έκανε χρήση του Super Puma για να κοστίσει το ταξίδι του τόσα χρήματα ας μην ερχόταν καθόλου και με αυτά τα λεφτά να έφτιαχνε τις τουαλέτες που είναι καταστραμμένες τις αίθουσες και τις μπασκέτες μας που είναι σπασμένες.
Δεν έχουμε άλλο να ασχοληθούμε στο νησί χρειαζόμαστε τον αθλητισμό» μας λέει εξοργισμένη μια μητέρα μαθητή.
Επιμένουν... ελληνικά
Και όμως... Για τους κατοίκους του Καστελλόριζου, αυτό που προέχει, αυτό που τους κάνει να ελπίζουν ακόμα και σήμερα σε καλύτερες μέρες, είναι η αγάπη τους για την πατρίδα. Και κάνουν τα αδύνατα δυνατά, σε αυτή τη δύσκολη εποχή, ώστε η γη του Καστελλόριζου να μην καταλήξει σε ξένα χέρια.
Οι προσφορές αγοράς γης που δέχονται είναι πολλές, αλλά θέλουν να κρατήσουν τον ελληνικό χαρακτήρα επιχειρώντας να ελέγξουν ποιοι αγοράζουν γη στο νησί τους.
Γνωρίζουν ότι ξένες εταιρείες που εκπροσωπούν τουρκικά συμφέροντα, κινούνται για την αγορά μεγάλων εκτάσεων ή έχουν ήδη αποκτήσει τέτοιες, προκειμένου να πουληθούν οικόπεδα σε Τούρκους «επενδυτές». Και δεν τη θέλουν μια τέτοια «επένδυση» που ως απώτερο σκοπό θα έχει την αλλαγή του χαρακτήρα του νησιού.
Γιώργος Παπανδρέου, Αντώνης Σαμαράς, Ανδρέας Λοβέρδος , Άδωνις Γεωργιάδης και άλλοι... Πρωθυπουργοί (νυν και πρώην), υπουργοί, βουλευτές γέμισαν υποσχέσεις τους κατοίκους που ποτέ δεν έγιναν πραγματικότητα. Υποσχέσεις για δρόμους, για νέο σχολείο, για μόνιμους γιατρούς, για νερό. Για την κάλυψη, με απλά λόγια, στοιχειωδών βασικών αναγκών διαβίωσης... Στρατιές υπουργών και βουλευτών πέρασαν από το Καστελλόριζο.
Φούσκωναν και ξεφούσκωναν από την έπαρση, είπαν και δήλωσαν ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι και μετά έφυγαν. Και... μετά, τα ξέχασαν όλα, φτάνοντας και στο σημείο να τηλεφωνούν από το γραφείο του κ. Σαμαρά, για να τους υπενθυμίσει τοπικός άρχοντας, ποιες από τις δεσμεύσεις του πρωθυπουργού δεν είχαν υλοποιηθεί... Εντελώς ξαφνικά, μόλις ενημερώθηκε το Μαξίμου, για την αποστολή του Newsbomb.gr στο νησί.
Η μαρτυρία ενός νεαρού ψαρά συγκλονίζει: «Ευτυχώς που έχουμε το στρατό και αποτρέπει τους παράνομους μετανάστες να έρχονται στο νησί, γιατί θα μας είχαν πνίξει και αυτοί και μετά να δείτε προβλήματα που θα είχαμε κι εμείς και εκείνοι...».
Το μέλλον για το Καστελλόριζο δεν μπορεί κανείς σήμερα να ισχυριστεί ότι προδιαγράφεται ευοίωνο...
Όπως διαπιστώσαμε, οι ηλικιωμένοι περιμένουν καρτερικά το θάνατο και οι νέοι αναζητούν τρόπους για να φύγουν από το νησί... Αρα, με μαθηματική ακρίβεια, αν η ελληνική κυβέρνηση δεν επενδύσει στο νησί, το Καστελλόριζο θα «σβηστεί» από τον χάρτη της Ελλάδας. Ίσως, πολύ πιο σύντομα, απ' ότι σχεδιάζουν τα ξένα κέντρα λήψης αποφάσεων και η νέα τάξη πραγμάτων...
«Μερικές φορές σκέφτομαι... Είναι σωστό να φύγω; Θέλω να φύγω, αλλά ο τόπος μου; Αν φύγουμε όλοι τι θα απογίνει; Και τότε κάτι μέσα μου με κρατάει εδώ βαθιά ριζωμένη. Ως πότε δεν ξέρω».
Μόνος αρμόδιος για να απαντήσει σε μια μαθήτρια Γ' Λυκείου, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο κ. Αντώνης Σαμαράς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου