Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Μυστική Συμφωνία Ρωσίας – ΗΠΑ για τη Συρία.

ΗΠΑ - ΡΩΣΙΑ 1
Γράφει ο Χρήστος Βαλκάνιος
ΗΠΑ και Ρωσία έχουν καταλήξει σε συμφωνία για την επίλυση της κρίσης, σύμφωνα με σύμβουλο του προέδρου Άσαντ. Η σύμβουλος του σύρου προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ Μπουσάινα Σαάμπαν έκανε λόγο για σιωπηρή συμφωνία στην οποία έχουν καταλήξει η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες ώστε να υπάρξει μια διευθέτηση στη Συρία, σύμφωνα με δηλώσεις της που μεταδόθηκαν σήμερα από το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων Sana.
Δήλωσε λοιπόν η Σαάμπαν ότι, “Η παρούσα αμερικανική κυβέρνηση θέλει να βρει μια λύση στην κρίση στη Συρία. Υπάρχει σιωπηρή συμφωνία ανάμεσα....
..... στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Ρωσία για να καταλήξουν σε αυτή τη λύση”, “Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν τώρα πως η Ρωσία έχει βαθιά γνώση της περιοχής και μια καλύτερη αποτίμηση της κατάστασης” “Το διεθνές κλίμα κατευθύνεται προς τη χαλάρωση και προς την επίλυση της κρίσης στη Συρία”.
Σημαντική επίσης η δήλωση της για “αλλαγή στις δυτικές θέσεις” όσον αφορά τη διευθέτηση στη Συρία, όπως άλλωστε και με πρόσφατα άρθρα μας είχαμε επισημάνει για την στάση των ΗΠΑ απέναντι στην Τουρκία, στο καθεστώς Άσσαντ αλλά και στους Κούρδους, τονίζοντας όμως πως “δεν θα υπάρξει πολιτική επίλυση της κρίσης στη Συρία προτού εξαλειφθεί η τρομοκρατία”.
Επιπλέον χθες ο γάλλος πρόεδρος Φρασνουά Ολάντ κάλεσε για μια νέα διάσκεψη του ΟΗΕ για τη Συρία έπειτα από εκείνες του Ιουνίου του 2012 και του Φεβρουαρίου του 2014, τις λεγόμενες “Γενεύη 1 και 2″. Οι διασκέψεις αυτές απέτυχαν κυρίως λόγω των διαφωνιών για την παραμονή στην εξουσία του Μπασάρ αλ-Άσαντ, τον οποίο υποστηρίζουν με σθένος η Ρωσία και το Ιράν. Ο Ολάντ αναμένεται να συναντηθεί με τον βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον με τον οποίο θα συζητήσει “για την ανάγκη να ενισχυθεί η πολιτική διαδικασία” στη Συρία.
Στην ίδια κατεύθυνση η γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ κάλεσε επίσης σήμερα να υπάρξει διάλογος με τον πρόεδρο Άσαντ.
Στο μεταξύ, το Κρεμλίνο ανέφερε σήμερα πως είναι πολύ νωρίς να γίνει λόγος για μια πιθανή συνάντηση του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν και του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα την ερχόμενη εβδομάδα στη Νέα Υόρκη ή για τα θέματα προς συζήτηση.
Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εδρεύει στη Βρετανία., σήμερα, οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν ρωσικά μαχητικά που παρέλαβαν πρόσφατα προκειμένου να βομβαρδίσουν μαχητές της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος στην επαρχία Χαλέπι της βόρειας Συρίας, στην προσπάθεια να σπάσουν την πολιορκία μιας γειτονικής αεροπορικής βάσης. 
Οι αεροπορικές επιδρομές που ξεκίνησαν στη διάρκεια της εβδομάδας συνοδεύονταν από χερσαίες επιθέσεις κοντά στην αεροπορική βάση Κουέιρις ανατολικά της επαρχίας Χαλέπι, όπου έχουν καταφύγει τα κυβερνητικά στρατεύματα.
Θεωρούμε ότι η μυστική συμφωνία που αναφέρει η Σαάμπαν θα αποτελεί σύμφωνα με τις όλες πληροφορίες και το κλίμα που έχει διαμορφωθεί αλλά και την ξεκάθαρη παραδοχή εκ μέρους των ΗΠΑ ότι η Ρωσία είναι ο πρωταγωνιστής πλέον στις εξελίξεις, μια στροφή προς τις θέσεις της Ρωσίας, όπου ο Πούτιν θωρακίζει τα στρατιωτικά οχυρά του Ασαντ ενόψει του «τέλους της παρτίδας». 
Τα πιο προχωρημένα σενάρια θεωρούν ότι η «τελική λύση» δεν θα αποφύγει τον ντε φάκτο διαμελισμό της Συρίας. Σε αυτή την προοπτική, οι δυνάμεις που συσπειρώνονται γύρω από το καθεστώς Ασαντ πιθανολογείται ότι θα αναδιπλωθούν σε μια «μικρή Συρία» ή «Αλαουιτιστάν», όρος που αναφέρεται στη θρησκευτική μειονότητα των Αλαουιτών, που βρίσκονται κοντά στους σιίτες και αποτελούν την πιο συνεκτική κοινωνική βάση του καθεστώτος. 
Μια παρόμοια «μικρή Συρία» θα περιελάμβανε τη Δαμασκό, τις μεσογειακές ακτές της χώρας και τους ορεινούς όγκους στα σύνορα με τον Λίβανο, εξασφαλίζοντας εδαφική συνέχεια και συνέχιση της στρατιωτικής συνεργασίας με τη φιλοϊρανική σιιτική οργάνωση Χεζμπολάχ, που αποτελεί κράτος εν κράτει στον Λίβανο. 
Όσο για τη Μόσχα, τα οφέλη θα ήταν προφανή: διατήρηση της ναυτικής βάσης της Ταρτούς, απόκτηση αεροπορικής βάσης στη Λαττάκεια και ανάδειξη της Ρωσίας σε προστάτιδα δύναμη χριστιανών και Αλαουιτών. 
Εν ολίγοις, κατοχύρωση της Ρωσίας στον ρόλο του ισχυρού, ενεργητικού παράγοντα, που όλοι θα οφείλουν στο εξής να υπολογίζουν πολύ σοβαρά, σε οποιαδήποτε εξέλιξη στη Μέση Ανατολή.
Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος
Στρατηγικός Αναλυτής
Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας
στη ΝΑ Μεσόγειο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου