Πυραυλική γραμμή άμυνας εναντίον θαλάσσιων και εναέριων απειλών σχεδιάζουν τα Επιτελεία για να αντιμετωπίσουν τις νέες απειλές που πρόκειται να εμφανιστούν στο Αιγαίο τα επόμενα 5 με 10 χρόνια και με δεδομένο ότι η τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το εξοπλιστικό πρόγραμμα των ΕΔ, το όποιο πρακτικά δεν υφίσταται, αποτρέπει την απόκτηση νέας κατασκευής μαχητικών και κύριων σκαφών επιφανείας.
Οι τουρκικοί υπερεξοπλισμοί, σε συνδυασμό με την αστάθεια στην γενικότερη περιοχή, είναι πιθανόν να δημιουργήσουν σοβαρά γεγονότα ασφάλειας τα οποία θα επηρεάσουν και την Ελλάδα, ειδικά αν η Αγκυρα νιώσει έτοιμη και ικανή να δημιουργήσει είτε ένα μέτωπο αντιπερισπασμού σε αρνητικές εξελίξεις στα πολλά εσωτερικά ή εξωτερικά μέτωπα που έχει δημιουργήσει, είτε να....
..... "λύσει" το πρόβλημα ελέγχου του Αιγαίου,
Την ίδια στιγμή οι ελληνικές ενοπλες Δυνάμεις εκτός από την βοήθεια του Θεού και της Παναγίας στο μόνο που ελπίζουν στην καλύτερη περίπτση στα επόμενα χρόνια είναι παλαιά οπλικά συστήματα που "ξεφορτώνουν" οι ΗΠΑ.
Π.χ. το ΠΝ επιζητά την δημιουργία ενός ισχυρού δικτύου Αντιαεροπορικής Άμυνας Περιοχής δημιουργώντας περιβάλλον A2AD (απαγόρευση πρόσβασης και απαγόρευση περιοχής). Για την σύσταση ενός τέτοιου δικτύου είναι απαραίτητη η πρόσκτηση νέων μονάδων επιφανείας με ανάλογες ικανότητες, πράγμα οικονομικά ανέφικτο.
Η περίπτωση των FREMM με τα βλήματα ASTER 30 ήταν η επιλογή του, αλλά αυτή δεν προχώρησε: Με κόστους περί το 1 δισ ευρώ ανά σκάφος (τόσο κόστισε με τα όπλα της η αιγυπτιακή FREMM) ακόμα και η απόκτηση δύο μονάδων είναι σενάριο επιστημονικής φαντάσίας για τα επόμενα 15-20 χρόνια.
Τώρα η προσπάθεια εστιάζεται στην πιθανή απόκτηση δύο μονάδων σκαφών κλάσης Arleigh Βurke (διαβάστε σχετικό αφιέρωμα στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί) από τα αποθέματα του αμερικανικού Ναυτικού.
Την ίδια ώρα η Τουρκία στο τέλος της νθν δεκαετίας και στις αρχές της επομένης θα αποκτήσει τρομακτική στρατιψωτική ισχύ.
Η απαρίθμηση και μόνο των νέων υπό προμήθεια συστημάτων είναι καταθλιπτική: Αεροσκάφη F-35, «ορδές» αναβαθμισμένων F-16, βλήματα cruise SOM-J, νέες φρεγάτες/αντιτορπιλικά TF-2000, σκάφος αμφίβιων επιχειρήσεων/αεροπλανοφόρο για 20 F-35B είναι μόνο μερικά από αυτά.
Το αεροναυτικό μέτωπο αντιπαράθεσης θα είναι έντονο και οι ελληνικές δυνατότητες ήδη περιορισμένες. Ενδεικτικά το πρόγραμμα αγοράς των 100 F-35 θα στοιχίσει στην Τουρκία 18 δισ. $ ποσό που αντιστοιχεί σε 6 με 8 έτη του συνολικού ελληνικού αμυντικού προϋπολογισμού!
Σε ότι αφορά τα καθαρά ποσά για την άμυνα αυτά ανήλθαν στα 430 εκατ. € του ελληνικού αμυντικού προϋπολογισμού για το 2015. Κάθε σύγκριση επομένως καλό είναι να μην γίνεται γιατί απλώς δεν έχει νόημα..
Στο πλαίσιο αυτό και στην ανάγκη διαφύλαξης ενός έλασσον συστήματος αποτροπής αναζητούνται λύσεις, όχι κοστοβόρες. Αυτό που έχει συναχθεί ως συμπέρασμα είναι η αναδιάρθρωση του υπάρχοντας συστήματος αεράμυνας σε συνδυασμό με την προμήθεια αντιπλοϊκών βλημάτων.
Κάτι που αλλάζει ριζικά το ελληνική αμυντικό δόγμα στο Αιγαίο και αναγκαστικά το μετατρέπει σε πολύ πιο στατικό, θυμίζοντας ανάλογες προσπάθειες του παρελθόντος του (τότε) βορείου Βιετνάμ, της Αιγύπτου στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973 ή την συριακή αεράμυνα της δεκαετίας του '80 και του '90 που επανειλημμένα συνετρίβη από την ισραηλινή Αεροπορία, ακόμα και τον πόλεμο των Φώκλαντ το 1982.
Βέβαια, άλλα τα μεγέθη, άλλη η πυραυλική τεχνολογία της εποχής και άλλες οι ικανότητες των ΕΕΔ.
Η προμήθεια βλημάτων εδάφους-επιφανείας και η τοποθέτησή τους σε καίρια σημεία στο Αιγαίο θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στο τουρκικό Ναυτικό. Το ίδιο θα γίνει και με την Αεροπορία με αντίστοιχη δημιουργία θέσεων αντιαεροπορικών συστημάτων.
Μελετάται η μετακίνηση του μισού αριθμού των εκτοξευτών του συστήματος S-300 στην Εύβοια ώστε να δημιουργηθεί μαζί με τα Patriot που βρίσκονται στην Σκύρο μια ισχυρότατη σφαίρα Αεράμυνας.
Για να γίνει αυτό θα απαιτηθεί αφενός η αναβάθμιση του συστήματος και αφετέρου η προσθήκη νέων βλημάτων του S-400. Τέτοια βλήματα είναι τα 40N6DM με εμβέλεια μέχρι και 250 χλμ. ή του 9M96E2 με εμβέλεια 120 χλμ.
Ταυτόχρονα θα γίνει και αναβάθμιση του ραντάρ του S-300 έτσι ώστε να γίνει πιο ανθεκτικό στους τουρκικούς εναέριους παρεμβολείς από αεροσκάφη CN-235Μ ή C-160Τ ή C-130B. Η τοποθέτηση των συστημάτων αυτών στην καίρια θέση που αναφέρθηκε θα δράσει ως σημαντικός αποτρεπτικός παράγοντας. Υπενθυμίζεται πως η τουρκική Αεροπορία έχει να πραγματοποιήσει αποστολές στα τουρκο-συριακά σύνορα από τις 26 Νοεμβρίου υπό τον φόβο των ρωσικών S-400.
Η ίδια αναβάθμιση θα γίνει και στα συστήματα που θα παραμείνουν στην υπάρχουσα βάση τους δημιουργώντας έτσι ένα ισχυρό δίκτυο που θα ξεκινά από την Κρήτη θα συνεχίζει στην Εύβοια και μετά στην Σκύρο καταλήγοντας στην βόρεια Ελλάδα με τα Patriot.
Δεδομένου του γεγονότος ότι τουλάχιστον μέχρι το 2030 οι ΕΔ δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε κάποια προμήθεια νέου συστήματος είτε σκάφος επιφανείας είναι αυτό είτε αεροσκάφος η επιλογή της «πυραυλικής» λύσης με την προμήθεια νέων βλημάτων για το σύστημα S-300 και δεδομένου ότι το ΠΝ μάλλον δε θα μπορέσει να προσφέρει λύσης Αεράμυνας Περιοχής φαίνεται ως η πλέον βιώσιμη λύση λαμβανομένων υπόψη των οικονομικών συνθηκών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου