Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Το μεγάλο κόλπο της μονοπώλησης της ελληνικής αγροτικής παραγωγής!

Σύμφωνα με μακρόπνοο σχέδιο, που θα χρηματοδοτηθεί από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, τέσσερις εταιρείες, θα αναλάβουν την καλλιέργεια, παραγωγή και επεξεργασία των ελληνικών αγροτικών προϊόντων, ενώ αυτά θα διατίθενται στην εγχώρια και διεθνή αγορά από μία μόνον εταιρεία!

Σύμφωνα με παλαιότερο ελληνικό δημοσίευμα, με απόφαση του Eurogroup πριν δύο περίπου χρόνια και με πρωταγωνιστές τον σημερινό Πρόεδρο της ΤτΕ και τότε Υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα και τον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών και Πρόεδρο της γερμανικής τράπεζας ΚfW, Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε, το 2025 πρόκειται να υπάρχουν στην χώρα μας μόνον τέσσερις (4) εταιρείες, που θα αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή και επεξεργασία των ....

....αγροτικών μας προϊόντων. Τα προϊόντα αυτά οι εταιρείες θα τα διοχετεύουν σε μία μόνον άλλη εταιρεία, με σκοπό να τα εξάγει, “εξουδετερώνοντας”, έτσι, κάθε μεμονωμένο Έλληνα παραγωγό ή αγρότη.

Για την υλοποίηση του σχεδίου αυτού μονοπώλησης της ελληνικής αγροτικής παραγωγής, προγραμματίζεται να αντληθούν κεφάλαια από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW.


“Αιτία της απεργίας των παραγωγών των λαϊκών αγορών δεν ήταν μόνο οι θέσεις στις λαϊκές, αλλά η εξαφάνιση των παραγωγών”


Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα αυτό, που περιλαμβάνει και επιτόπιο ρεπορταζ σε λαϊκές αγορές της πρωτεύουσας, οι παραγωγοί των λαϊκών αγορών πριν μερικούς μήνες απήργησαν. «Αιτία της απεργίας δεν ήταν μόνο οι θέσεις στις λαϊκές, όπως έδειξαν όλα τα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης», εξηγεί στο ρεπορτάζ ένας παραγωγός, που πουλάει τα προϊόντα του σε λαϊκές αγορές της Αθήνας, «αλλά η εξαφάνιση των παραγωγών», προσθέτει ο ίδιος με έμφαση.
«Mέχρι τις αρχές του ‘90, όταν έβγαινες από σταθμούς του ΗΣΑΠ ή του Μετρό, έβλεπες κάποιους πλανόδιους πωλητές, που είχαν στους πάγκους διάφορα φρούτα. Αυτοί τώρα εξαφανίστηκαν.


Τώρα, μάλλον, θέλουν να κάνουν το ίδιο και μ’ εμάς. Αυτή την φορά, όμως, τον έλεγχο θα έχουν μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων, ακόμη και άσχετων με τα φρούτα και τα λαχανικά, όπως για παράδειγμα… αρτοποιείων. Ούτως ή άλλως, όλο και περισσότερες αλυσίδες τέτοιων μαγαζιών ξεφυτρώνουν κοντά σε Σταθμούς του Ηλεκτρικού ή του Μετρό στην Αθήνα και τα προάστειά της! Γιατί να μην επεκταθούν και στον τομέα αυτόν; Και ποιός θα τους ελέγχει εκείνους; Εμάς τους «μικρούς» εύκολα μας γραπώνουν και μας «βγάζουν από την μέση», διαπιστώνει στο συγκεκριμένο ρεπορτάζ, φανερά εξαγριωμένος, ο συγκεκριμένος παραγωγός.


«Αυτοί θέλουν να μας εξοντώσουν», φωνάζουν και άλλοι παραγωγοί από διπλανούς πάγκους, που άκουσαν την συζήτηση, αναφέρει το ίδιο ρεπορτάζ. Εν ολίγοις, δηλαδή, «οι λαϊκές αγορές βρίσκονται στο στόχαστρο», σύμφωνα με το πόρισμα των παραγωγών.


Ο Οδηγός ανάπτυξης για την Ελλάδα και η μελέτη «Greece 20/20″ της εταιρείας “McKinsey” για την ελληνική γεωργία


Είναι, όμως, μόνον οι λαϊκές αγορές στο στόχαστρο, ή το σχέδιο είναι πολύ μεγαλύτερο, από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε;


Σε παλαιότερο Eurogroup ο τότε Έλληνας Υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, πέραν της διαπραγμάτευσης του χρέους, πήγε εφοδιασμένος με έναν Οδηγό ανάπτυξης για την Ελλάδα, με άξονα τα επόμενα 10 χρόνια!
Το σχέδιο βασίστηκε στην μελέτη «Greece 20/20″ της εταιρείας “McKinsey” (του 2012), με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ.


Μάλιστα, ένας τετρασέλιδος οδηγός του σχεδίου αυτού παρουσιάστηκε κατά την συνεδρίαση του EuroWorking Group στις Βρυξέλλες, από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), Πάνο Τσακλόγλου, ενώ για την υλοποίησή του τα κεφάλαια προτάθηκε να αντληθούν από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW.


Η τράπεζα KfW, διά του εκτελεστικού αντιπροέδρου της Λ.Κ. Φούνκε, υπέγραψε την συμμετοχή της στο Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο για τον σκοπό αυτόν, μαζί με τον τότε Υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα και τον τότε Υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη, στις 23 Απριλίου 2014.


Τα κρίσιμα ερωτήματα για την εφαρμογή του σχεδίου
«Στόχος είναι η ενοικίαση κενής-αδρανούς δημόσιας γης σε τέσσερις μεγάλες εταιρείες, προκειμένου να εγκαταστήσουν μονάδες για παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή προϊόντων, βασισμένες πάντα σε νέες μεθόδους. Έτσι και η εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας θα επιτευχθεί και η Ελλάδα, δίνοντας σημασία στην μαζική παραγωγή προϊόντων με την χρήση της εξελιγμένης τεχνολογίας, θα αναδειχθεί σε μεγάλη εξαγωγική δύναμη».


Φυσικά, το σχέδιο αναφέρεται στην παροχή κινήτρων στους παραγωγούς για να εξάγουν τα προϊόντα τους και να έχουν καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας, αλλά και στην θέσπιση βελτιωμένου συστήματος πιστοποίησης των προϊόντων των παραγωγών.


Όμως, εγείρονται κάποια κρίσιμα ερωτήματα. Αν, τελικά, τεθεί σε εφαρμογή το συγκεκριμένο σχέδιο, τότε,

α) ποιός θα δίνει στις τέσσερις μεγάλες εταιρείες, που θα ασχοληθούν, την πιστοποίηση; Ποιός θα τις ελέγχει; Και, κυρίως, ποιοί θα είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των εταιρειών;


β) Σύμφωνα με το σχέδιο, οι αγρότες θα παράγουν και οι τέσσερις εταιρείες θα αγοράζουν για επεξεργασία τα προϊόντα τους. Πώς θα εξασφαλιστεί, ότι οι παραγωγοί δεν θα θιγούν, πουλώντας για ένα κομμάτι ψωμί την σοδειά τους, όταν οι τέσσερις αυτές εταιρείες θα διαμορφώνουν τις τιμές μεταξύ τους, δημιουργώντας συνθήκες μονοπωλίου;


Οι τέσσερις εταιρείες, εξαλείφοντας την έννοια της ελεύθερης γεωργίας, θα αναλάβουν αποκλειστικά την παραγωγή προϊόντων, στο πλαίσιο των δικών τους παραγωγικών αναγκών και συμφερόντων


Εκ των πραγμάτων, εάν επιτρέπεται μόνον σε τέσσερις εταιρείες η εξαγωγή των προϊόντων, ένας παραγωγός, που μόνος του καλλιεργεί και εξάγει τα τρόφιμα, δεν θα έχει άλλη επιλογή, παρά να αποταθεί σε αυτές, δεχόμενος να συμμορφωθεί πλήρως με τις δικές τους επιταγές .


Τα τελευταία χρόνια πολλοί νέοι άνθρωποι στην χώρα μας στράφηκαν στην γη και έγιναν αγρότες. Έκαναν συνεταιρισμούς, καλλιεργούν κρόκο, σπαράγγια, ελιές κ.α., παράγουν παραδοσιακά προϊόντα, όπως χυλοπίτες, ελαιόλαδο και παράγωγα των ελιών, και πλήθος άλλων τροφίμων, τα οποία εξάγουν, ενώ τα παρουσιάζουν και σε εκθέσεις προϊόντων διατροφής στο εξωτερικό.


Πώς, όμως, θα μπορούν να σταθούν οι άνθρωποι αυτοί μόνοι τους σε μια αχανή και πλήρως ελεγχόμενη αγορά, όταν οι τέσσερις αυτές εταιρείες θα καθορίζουν τις τιμές εξαγωγής;

Αναγκαστικά, λοιπόν, θα στραφούν στις εταιρείες αυτές, που σταδιακά θα αποκτήσουν τον ολοκληρωτικό έλεγχο. Έτσι, αυτές θα αναλάβουν αποκλειστικά την παραγωγή προϊόντων, εξαλείφοντας και την έννοια της ελεύθερης γεωργίας, αφού αυτή θα πραγματοποιείται μόνον στο πλαίσιο των δικών τους παραγωγικών αναγκών και συμφερόντων.


Ο κάθε παραγωγός, αντί να πουλάει έναντι “πινακίου φακής” την σοδειά του, θα πηγαίνει κατ’ ευθείαν σε αυτές για να εργαστεί ως υπάλληλός τους, αναβιώνοντας έτσι, σε σύγχρονη μορφή, τα παλιά συστήματα της φεουδαρχίας και των κοτσαμπάσηδων!


Η ποιότητα και η θρεπτική αξία των τροφίμων κινδυνεύουν να εκλείψουν και να γίνουν θυσία στον βωμό του κέρδους!


Και η γεωργία μας, ως βασικός πυλώνας της ελληνικής ανάπτυξης, θα λάβει μορφή βιομηχανίας και, μάλιστα, πλήρως ελεγχόμενης από μεγάλα ξένα συμφέροντα.


Έτσι, ο απλός πολίτης-αγρότης, που υπολογίζει στην καλλιέργεια της γης, ως το μόνο σίγουρο μέσο εξασφάλισης των προς το ζην του, θα στερηθεί αυτής της δυνατότητας.


Ένα ακόμη ερώτημα, που προκύπτει, εχει σχέση με την λεγόμενη καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας.


Μήπως, “καλύτερη εκπαίδευση” σημαίνει, ότι θα εκπαιδεύονται οι γεωργοί, στο να χρησιμοποιούν μεταλλαγμένα είδη, επειδή κοστίζουν λιγότερο και παράλληλα έτσι επιτυγχάνεται μαζικότερη παραγωγή;


Αν συμβεί αυτό, η ποιότητα και η θρεπτική αξία των τροφίμων θα εκλείψουν και θα γίνουν θυσία στον βωμό του κέρδους!


Επίσης, στο σχεδιο αυτό γίνεται λόγος, ότι θα υπάρχει μια μόνον, δημόσια ή ιδιωτική, εταιρεία (και εδώ γεννάται, βέβαια, το ερώτημα σε ποιον θα ανήκει αυτή), η Εταιρεία Ελληνικών Τροφίμων (Greek Food Company), που μεταξύ άλλων:


1) Θα καθορίζει το δίκτυο των παραγωγικών μονάδων και θα αποτελεί δεξαμενή τροφίμων προς εξαγωγή.
2) Θα διαχειρίζεται την διανομή και αποθήκευση των προϊόντων εντός της χώρας».


Μία μόνον εταιρεία θα καταμετρά τις εσωτερικές ανάγκες της χώρας μας σε γεωργικά προϊόντα και θα ρυθμίζει την επάρκειά μας και τις εξαγωγές τους!
Δηλαδή, αυτά, που θα παράγουν οι τέσσερις μόνον εταιρείες παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων, θα πηγαίνουν στην μία μόνον εταιρεία, από όπου θα προγραμματίζεται η διανομή τους.


Ποιός, όμως, θα διασφαλίζει, ότι θα καταμετρώνται σωστά οι εσωτερικές ανάγκες κατανάλωσης, και ότι δεν θα κρατούν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής για να το εξάγουν, δημιουργώντας ελλείψεις σε προϊόντα, που τώρα αυτονόητα υπάρχουν στο καθημερινό τραπέζι μας;


Δυστυχώς, το σχέδιο αυτό, που έχει ήδη υπογραφεί, αφορά σε συγκεκριμένα προγράμματα, που θα πραγματοποιηθούν σε λίγα χρόνια, με βασικό άξονα υλοποίησης την συγκεκριμένη μελέτη της «Greece 20/20″ της εταιρείας “McKinsey”, και όχι σε αόριστες θεωρίες συνωμοσίας!


Άλλωστε, κάτι αντίστοιχο είχαν κατά νου και με την θέσπιση του παράλληλου εμπορίου φαρμάκων στην Ελλάδα. Και τώρα βλέπουμε, ότι οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες εξάγουν το μεγαλύτερο ποσοστό, με αποτέλεσμα να λείπουν από τα ράφια των φαρμακείων σωρεία φαρμάκων, όπως εξηγούν και οι φαρμακοποιοί, που ζητούν ξανά και ξανά την παύση του παράλληλου εμπορίου.


Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου